Οι θέσεις της ΚΕΔΑ ενόψει του 1ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Του Γιάννη Θεωνά
Μιλώντας στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιάννης Θεωνάς, μέλος της Γραμματείας της ΚΕΔΑ, αναφερόμενος στα οργανωτικά ζητήματα ενόψει του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, υπογράμμισε τα ακόλουθα:
Όπως είναι δημόσια γνωστό, το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ έχει συγκληθεί για τις 10 έως 14 Ιουλίου 2013.
Στο πλαίσιο προετοιμασίας οργανωτικών και πολιτικών εισηγητικών θέσεων για το Συνέδριο, προσδιορίστηκαν συνεδριάσεις της Κεντρικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 14/5 και 18-19/5/2013 αντίστοιχα.
Ωστόσο, μια μέρα νωρίτερα από τη συνεδρίαση της Γραμματείας, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ με συνέντευξή του στον Ραδιοφωνικό Σταθμό του ΣΥΝ, 105.5 Στο Κόκκινο, προχώρησε σε ουσιαστική εισηγητική έκθεση πάνω στα πιο σημαντικά οργανωτικά θέματα, που καλείται να επεξεργασθεί το Συνέδριο.
Ο σ. Αλέξης Τσίπρας, κατά κάποιο τρόπο, παραπονέθηκε ότι δεν καταλαβαίνει την κριτική που του έγινε γι’ αυτό, γιατί όπως ισχυρίστηκε απλά είπε τα αυτονόητα.
Εμείς υποστηρίζουμε ότι η ενέργεια αυτή του σ. Αλέξη, είναι άτοπη και από άποψη τύπου και από άποψη ουσίας. Ως προς τον τύπο γιατί, χωρίς καμιά έγκριση από τα Συλλογικά Όργανα και ενώ εκκρεμεί η συνεδρίασή τους, δημοσιοποιούνται θέσεις που απειλούν να δημιουργήσουν επικίνδυνες εντάσεις και προβλήματα στο εσωτερικό του Ενωτικού μας Εγχειρήματος, αλλά και να προκαταλάβουν εξελίξεις.
Ως προς την ουσία, γιατί ο πρόεδρος της Κ.Ο. επικαλούμενος εντολή των 1.600.000 ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, προωθεί ιδέες και θέσεις που, κατά τη δική μας γνώμη, πλήττουν ανεπανόρθωτα τη συνοχή του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και την ίδια τη δημοκρατία και την πλουραλιστική έκφραση στα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ.
Σ’ αυτή τη χρονική περίοδο θα έπρεπε κανονικά να οργανώνουμε γιορταστικές εκδηλώσεις για τη 13η επέτειο από την ίδρυση του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, που δημοσιοποιήθηκε στις 21 Μάη 2001 με επίσημη συνέντευξη Τύπου στο Ζάππειο, ύστερα από πρωτοβουλία 3 Συνιστωσών (ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΣΥΝ) και αρκετών στελεχών μη ενταγμένων σε Συνιστώσες.
Δυστυχώς, αυτή την ιστορική ημέρα βρήκε ο πρόεδρος της Κ.Ο. για να εξαγγείλει, προς τέρψιν της τρικομματικής κυβέρνησης και του αξιοθρήνητου εκπροσώπου της, τη διάλυση των Συνιστωσών και ουσιαστικά του Ενωτικού Εγχειρήματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, που ξεκίνησε ως Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μετεξελίχθηκε το 2004 σε ΣΥΡΙΖΑ και μας έφερε ως το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα του 27%.
Οι Συνιστώσες στο στόχαστρο της Ρηγίλλης
Κάποτε, πρέπει να εξηγήσουμε για ποιο λόγο οι Συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο σ. Αλέξης αντιμετωπίζουν μια σχεδιασμένη και προκλητική πολεμική από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και το ακροδεξιό πολιτικό επιτελείο της Ρηγίλλης. Γιατί έχουν στο στόχαστρό τους τις Συνιστώσες, «έρμαιο» των οποίων όπως ισχυρίζονται είναι ο πρόεδρος της Κ.Ο. Έτσι είναι τα πράγματα; Ασφαλώς όχι! Οι Συνιστώσες αποτελούν την έκφραση του Ριζοσπαστισμού του ΣΥΡΙΖΑ και την κατεύθυνση της κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής και όχι μόνον Αριστεράς και ακριβώς αυτό είναι η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, εξού και η πολεμική εναντίον τους από τους υπηρέτες της αντιδραστικής πολιτικής ΔΝΤ-Ε.Ε-ΕΚΤ.
Η επιχείρηση διάλυσης των Συνιστωσών συνοδεύεται επίσης με την επιχείρηση επιβολής του «ενιαίου ψηφοδελτίου» που είναι και παραμένει πλειοψηφικό, στις διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων και οργάνων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προφανή στόχο όχι την προώθηση της Δημοκρατίας, αλλά την κατάργησή της και την επιβολή της κυριαρχίας μιας και μοναδικής άποψης.
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι το μαζικό λαϊκό κίν ημα της χώρας μας έχει δώσει πολύ σκληρές μάχες για να καταργήσει τα ενιαία ψηφοδέλτια στα Συνδικάτα και τους άλλους μαζικούς φορείς, που για δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσαν οι εργατοπατέρες για να ελέγχουν απόλυτα τη λειτουργία τους. Για όσους δεν το ξέρουν, ας μας επιτραπεί να σημειώσουμε ότι με το ενιαίο ψηφοδέλτιο όποιος έχει το συσχετισμό (συγκυριακά ή όχι δεν έχει σημασία) τα παίρνει όλα και φεύγει. Αυτή η «δημοκρατία» μας αξίζει; Φυσικά, η απάντηση είναι έντονα αρνητική.
Στο σημείο αυτό, επίσης, πρέπει να τονιστεί ότι η επιδίωξη μιας απόλυτης κυριαρχίας έχει και συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο. Η παραβίαση των δημοκρατικών αρχών ποτέ δεν συνδυάστηκε με αριστερή πολιτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα. Μια τέτοια πορεία μάλλον προς δεξιά διαχείριση θα κατευθυνθεί και όχι προς αριστερή και μάλιστα Ριζοσπαστική. Ευχόμαστε από καρδιάς να μην επαληθευτεί μια τέτοια εκτίμηση.
Ο δρόμος της παραπέρα Συσπείρωσης στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, αριστερών ριζοσπαστικών δυνάμεων, αλλά και δυνάμεων που παίρνουν οριστικά διαζύγιο από τη μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία, καθώς και δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας, έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει και οι προοπτικές που διαγράφουν οι πρωτοβουλίες της πλειοψηφίας του ΣΥΝ δεν βοηθούν σ’ αυτή την κατεύθυνση.
Εμείς προτείνουμε:
Το Συνέδριο του Ιουλίου να επιβάλει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του και τη δημοκρατική έκφραση του πλουραλισμού και να μην υιοθετήσει, αλλά να απορρίψει, τις απαράδεκτες απόψεις που προωθούνται και μάλιστα άνωθεν.
Στη βάση αυτή επιμένουμε:
1. Οι εκλογικές διαδικασίες να αποκλείσουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή το υ στο Καταστατικό. Δεν μπορεί να ζητάμε απλή αναλογική σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στην κοινωνία και οι ίδιοι να εφαρμόζουμε άλλο μέσα στο ίδιο μας το κόμμα. Ακόμη, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και η μέθοδος ανάδειξης αντιπροσώπων ή μελών οργάνων με κλήρωση, αντί να καταφεύγουμε σε πλειοψηφικά συστήματα μέσω του ενιαίου ψηφοδελτίου, επικαλούμενοι μια ψευδεπίγραφη ενότητα.
2. Κάθε Συνιστώσα (παλιά ή νέα) να μετέχει:
• Στο Συνέδριο με τουλάχιστον 7 αντιπροσώπους.
• Στην Κεντρική Επιτροπή με 3 τουλάχιστον μέλη.
• Στη Γραμματεία της Κεντρικής Επιτροπής με 1 τουλάχιστον μέλος
Όλες αυτές οι προτάσεις είναι δημοκρατικές και υπερέχουν σε κάθε περίπτωση των ενιαίων ψηφοδελτίων, που είναι αναμφισβήτητα πλειοψηφικά, αλλά και προσβάλλουν την προσωπικότητα υποψηφίων και ψηφοφόρων όταν «αναγκάζονται» να χρησιμοποιούν χαρτάκια με ονόματα ή και αριθμούς σειράς υποψηφίων, που τους σερβίρονται για να ψηφίσουν. Ας δει ο σ. Αλέξης και οι σύντροφοι που υπερασπίζονται τις ίδιες απόψεις, με ποιο τρόπο αναδείχτηκε η Κ.Ε. στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (χαρτάκια, σταυροδοσίες κ.λπ.). Επίσης, ας απαντήσουν επιτέλους με ποιο τρόπο θα εκφραστούν τα πολυτασικά και πλουραλιστικά χαρακτηριστικά στα Σώματα και τα Όργανα του ΣΥΡΙΖΑ;
Ποια είναι η πολιτική βούληση;
Χρειάζονται συγκεκριμένες απαντήσεις, γιατί μέχρι τώρα δεν έχει δοθεί σχετικό δείγμα γραφής. Εξ όνυχος το λέοντα, λέει από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα ο λαός μας σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
Μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη δημιουργήθηκαν 69 νέες Νομαρχιακές Επιτροπές. Ερώτημα αν υπάρχει έστω ένας νέος γραμματέας αυτών των Νομαρχιακών που δεν προέρχεται από τον ΣΥΝ. Ακόμη: πόσα χρόνια παίρνουμε αποφάσεις στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ για τον πλουραλισμό στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τον έλεγχο της κατάστασης που δημιουργεί η πολυφωνία όχι των Συνιστωσών, αλλά των διάφορων στελεχών του ΣΥΝ; Λύθηκαν αυτά τα θέματα; Ασφαλώς όχι. Κι αυτό είναι θέμα πολιτικής βούλησης που μάλλον δεν υπάρχει.
Όπως, θέμα πολιτικής βούλησης είναι η συνεχώς επαναλαμβανόμενη καθυστερημένη έναρξη των εργασιών όλων των οργάνων και Επιτροπών, αλλά και της ίδιας της Κ.Ε., τονίζοντας ότι είναι απαράδεκτο για άλλη μια φορά να ξεκινάει σήμερα η συνεδρίαση της Κ.Ε. με καθυστέρηση 2 ωρών (έναρξη εργασιών 11:52 αντί της προβλεπόμενης από το πρόγραμμα ώρας έναρξης στις 10:00) και να χάνονται 2 ώρες εργασιών, που σημαίνει απώλεια δεκάδων ομιλιών ή ασφυκτικό περιορισμό του χρόνου ομιλίας όσων παίρνουν τελικά το λόγο. Η ευθύνη βαρύνει τελικά το προεδρείο της συνεδρίασης, αλλά και την καθυστερημένη προσέλευση ηγετικών στελεχών, γεγονός που συνιστά υποτίμηση αυτών που έρχονται στην ώρα τους, αλλά και προσβολή των συντρόφων από την επαρχία, που αγωνίζονται να έλθουν έγκαιρα και βλέπουν το χρόνο τους να πηγαίνει χαμένος.
Με ποια αξιοπιστία θα αποδεχθούμε τις όποιες διαβεβαιώσεις;
Τελειώνοντας, σε σχέση με τους προγραμματικούς στόχους, θέλω να επισημάνω ότι το κείμενο που έχουμε προς έγκριση λέει να επαναδιαπραγματευθούμε τις δανειακές συμβάσεις. Προεκλογικά, όμως, ποτέ δεν μιλήσαμε για επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών συμβάσεων, αλλά για καταγγελία των επαχθών όρων τους. Επαναδιαπραγμάτευση είπαμε μόνο για τη διαγραφή του δημόσιου χρέους στο σύνολο ή το μεγαλύτερο μέρος του, με μακροχρόνια ρύθμιση με χαμηλό επιτόκιο και ρήτρα ανάπτυξης, όπως η Γερμανία το 1953.
Ο Γιάννης Θεωνάς είναι
μέλος της Γραμματείας της ΚΕΔΑ
