Το πιο σύντομο ανέκδοτο του ελληνικού αθλητισμού… Του Κωνσταντίνου Σταυρουλάκη.
Το θέαμα παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου να περνούν το κατώφλι της αστυνομικής διεύθυνσης Αττικής μού έμοιαζε σαν μία σκηνή που δεν περιμένεις να δεις εύκολα στη τηλεόραση. Όπως διαρρέουν οι πληροφορίες στον αθλητικό τύπο, η αρχή της συγκεκριμένης υπόθεσης βρίσκεται στον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους, όταν η ΕΥΠ έλαβε ανώνυμες πληροφορίες σχετικά με το συγκεκριμένο κύκλωμα παράνομου στοιχηματισμού. Η ΕΥΠ διεξήγαγε την έρευνά της ερήμην της αστυνομίας, ενώ παράλληλα η ευρωπαϊκή ομοσπονδία ποδοσφαίρου είχε καταθέσει 4 φακέλους με πληροφορίες για στημένα παιχνίδια στην αντίστοιχη Ελληνική. Κατόπιν παρακολουθήσεων 4 μηνών τηλεφωνικών επικοινωνιών αλλά και των στοιχείων στοιχηματισμού των διάφορων εμπλεκόμενων, σχηματίστηκε η δικογραφία 93.000 σελίδων της υπόθεσης.
Συνολικά στην υπόθεση των «στημένων» αγώνων εμπλέκονται 85 άτομα. Ποινική δίωξη ασκήθηκε σε 15 μέλη του κυκλώματος, ενώ οι υπόλοιποι 70 θεωρήθηκε πως δεν σχετίζονται με το διαρκές κακούργημα της εγκληματικής οργάνωσης, το οποίο διώκεται με τη διαδικασία του αυτοφώρου. Έτσι συνελήφθησαν οι Αχιλλέας Μπέος (μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Ολυμπιακός Βόλου), Γιώργος Τσακογιάννης (μεγαλομέτοχος της Ηλιούπολης), Νικόλαος Ζαμάνης (συνεργάτης του Αχ. Μπέου), Βασίλης Καρακούλιας (bookmaker), Ανδρέας Δημόπουλος (bookmaker), Δημήτρης Ζαβαντίας (πρωήν ποδοσφαιριστής), Αθανάσιος Ντότσης (μάνατζερ), Νικόλαος Χάλκος (παράγοντας της Ηλιούπολης), Νικόλαος Παντελής (προπονητής), Σταύρος Ψωμιάδης (πρόεδρος της ΠΑΕ Καβάλα), ενώ καταζητούνται οι Μάκης Ψωμιάδης, Ιωάννης Παπαδόπουλος, Βασίλειος Γεωρτσιάκος, Μιχάλης Νικολόπουλος, Ιωάννης Παπακώστας.
Ωστόσο, η λίστα με του εμπλεκόμενους στο κύκλωμα περιλαμβάνει διάφορα σπαρταριστά ονόματα μεταξύ των οποίων ο μεγαλομέτοχος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Θωμάς Μητρόπουλος, ο Γιάννης Κομπότης, ο πρώην διαιτητής Γιώργος Μποροβήλος, διάφοροι επώνυμοι μάνατζερ όπως ο Άγγελος Τραυλός, εν ενεργεία διεθνείς ποδοσφαιριστές όπως ο Αβραάμ Παπαδόπουλος. Επιπλέον, έχουν καταγραφεί συνομιλίες που σχετίζονται με το στήσιμο αγώνων και διαιτητών, ενώ εν ενεργεία διεθνής καλαθοσφαιριστής έψαχνε μέσω του Μ. Ψωμιάδη απαγορευμένες ουσίες εν όψει των τελικών της Α1 λέγοντας : «Κύριε Μάκη μόνο ότι τελείωσε το φάρμακο, να ξέρετε!».
Έσπασε το απόστημα;
Η προσωπική μου άποψη είναι πως όχι. Όχι γιατί αποκλείεται να πάνε φυλακή όλοι αυτοί που πρωταγωνιστούν στο σκάνδαλο. Το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο και σχετίζεται με τον τρόπο που το οργανωμένο έγκλημα και η πολιτεία αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό. Το στοίχημα αποτέλεσε κι αποτελεί, ένα πολύ μεγάλο πλυντήριο μαύρου χρήματος. Χαρακτηριστικά ο Φ. Συρίγος τονίζει σε συνέντευξή του πως «αυτή τη στιγμή κυνηγάμε αυτούς που βρήκαν την ευκαιρία να εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες που τους δίνει το στοίχημα» και συνεχίζει διερωτώμενος: «Τα κράτη γενικώς δεν έχουν νομιμοποιήσει το στοίχημα ως εργαλείο ανάπτυξης του αθλητισμού και ειδικότερα του ποδοσφαίρου αλλά και ως εργαλείο για την είσπραξη χρημάτων;». Θα προσέθετα κι εγώ πως στη συγκεκριμένη περίπτωση και η δική μας κυβέρνηση έφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της νομιμοποίησης του κάθε λογής τζόγου και της απελευθέρωσης των καζίνων στα πλαίσια του Μνημονίου και της «διεξόδου» της χώρας από την κρίση.
Απαισιοδοξία;
Δυστυχώς ναι. Διότι αφενός η πραγματικότητα δείχνει πως σε αυτή αλλά και πολλές άλλες χώρες του κόσμου, οργανωμένο έγκλημα και πολιτεία συμπράττουν, βρίσκοντας καμιά φορά κάποιον να κάψουν για τα μάτια του κόσμου (κακόμοιρε Άκη…) κι αφετέρου υπάρχει το παράδειγμα της Ιταλίας που δείχνει πώς κινούνται τα πράγματα. Το 2006 ήρθε στην επιφάνεια το σκάνδαλο «Calciopolis» το οποίο τάραξε τον ιταλικό ποδοσφαιρικό κόσμο. Η Γιουβέντους η οποία και υποβιβάστηκε είχε οργανώσει ένα ολόκληρο κύκλωμα που την ανέδειξε πρωταθλήτρια κι είχε στήσει αρκετούς αγώνες… Βέβαια το μαχαίρι «έφτασε» στο κόκκαλο…
Στρατηγική επιλογή
Η ύπαρξη λοιπόν κυκλωμάτων παράνομου τζόγου που διαφεντεύουν τον αθλητισμό σε διεθνές αλλά και εθνικό επίπεδο αποτελεί στρατηγική επιλογή. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο μικρός παίχτης συνολικά χάνει και τα κέρδη συσσωρεύονται στα χέρια λίγων, «ψαγμένων» παιχτών που από τη μία στήνουν μερικά ματσάκια κι από την άλλη ποντάρουν σε διάφορες αγορές στοιχηματισμού, κυρίως της Ν.Α. Ασίας. Ενδιαφέρον πάντως είναι το πώς η κυβέρνηση με τις παρούσες συνθήκες θα θέσει εκ νέου το ζήτημα απελευθέρωσης των τυχερών παιχνιδιών τώρα που το ειδικό και πραγματικό βάρος του Τσάρου της οικονομίας αυξήθηκε…
