Ανακύκλωση παλιάς συνταγής
Οδεύουμε προς το τέλος του 2015 και ενώ η Πρωτοβουλία Συνεννόησης για τα Απορρίμματα (ΠΡΩΣΥΝΑΤ) είχε εκπονήσει το σχέδιο ανακύκλωσης το οποίο η Περιφέρεια (και ο ΣΥΡΙΖΑ) είχαν υιοθετήσει, ένα χρόνο σχεδόν μετά την εκλογή της κυρίας Δούρου τα πράγματα βαίνουν ολοταχώς προς τα… πίσω, οδηγούμενα ξανά στο παλιό καθεστώς των εργολάβων.
Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στις εκτιμήσεις για τις παραγόμενες ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών, στη (μη) αξιοπιστία της καταγραφής των ανακτώμενων υλικών, στις οικονομικές πτυχές της διαχείρισης που ασκείται, στη λειτουργία των ΣΕΔ (Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης) κ.ά. Δεν υπάρχει (ή δεν έχει δημοσιοποιηθεί) καμία σχετική μελέτη, ενώ ο αρμόδιος φορέας, ο ΕΟΑΝ (Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης) πετάει το… μπαλάκι στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Σε ό,τι αφορά τις παραγόμενες ποσότητες των ανακυκλώσιμων υλικών συσκευασίας και ΒΕΑΣ (Βιομηχανικά Εμπορικά Απόβλητα Συσκευασία), με βάση τις δηλώσεις των παραγωγών (2014), έχουμε, από τη μία μια (συζητήσιμη) εκτίμηση για τις συνολικές ποσότητες των αποβλήτων συσκευασίας (1.050.000 τόνοι το 2008) και από την άλλη τις ποσότητες που δηλώνουν οι «παραγωγοί συσκευασιών», μέσω των ΣΕΔ (405.125 τόνοι το 2014, στην πραγματικότητα περισσότερες, αφού λείπουν στοιχεία). Τα ζητήματα που αναφύονται είναι δύο: Πώς ελέγχεται η ακρίβεια των στοιχείων που δηλώνονται από τους παραγωγούς; Μην ξεχνάμε ότι έχουν λόγους να εμφανίζουν μικρότερες ποσότητες από τις πραγματικές, αφού πληρώνουν εισφορά ανακύκλωσης, ανάλογη των ποσοτήτων. Η έκθεση του ΕΟΑΝ επισημαίνει ότι δεν γίνονται ουσιαστικοί έλεγχοι από τον ΕΟΑΝ και τα ΣΕΔ και πώς αλλιώς, αφού τα τελευταία έχουν μετόχους τους ίδιους τους παραγωγούς. Όποια κι αν είναι η εκτίμηση για τις συνολικές ποσότητες των αποβλήτων συσκευασίας για το 2014, είναι βέβαιο ότι υπάρχει μεγάλη απόκλιση από αυτές που δηλώθηκαν. Το γεγονός σχετίζεται με τις (πιθανές) ακριβείς δηλώσεις στοιχείων, αλλά πολύ περισσότερο με την απουσία συμβάσεων με μεγάλο μέρος παραγωγών. Αυτό έχει ως συνέπεια μια μεγάλη εισφοροδιαφυγή. Η έκθεση, μάλιστα, του ΕΟΑΝ για το 2014 εκτιμά σε 40% το ποσοστό των παραγωγών συσκευασιών που εισφοροδιαφεύγουν.
Eκείνο που διαφαίνεται, πάντως, μέσα από στοιχεία αλλά κυρίως από τις καθυστερήσεις υλοποίησης ενός ήδη εγκεκριμένου προγράμματος αποκεντρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, προς όφελος του περιβάλλοντος αλλά και των οικονομικών πόρων των δήμων, είναι η επιστροφή σε παλαιότερες μεθόδους συλλογής (ταφής, καύσης κ.λπ.) με τη γνωστή σε όλους έκβαση.
Πηγή: prosynat.blogspot.gr
Λόλα Σκαλτσά
