Παρεμβαίνουν για το θεσμικό πλαίσιο των αγορών Χωρίς Μεσάζοντες
Πριν από ένα χρόνο, περίπου, συλλογικότητες της Θεσσαλονίκης και παραγωγοί που εμπλέκονταν στις αγορές απ’ ευθείας διάθεσης προϊόντων, πρότειναν μια σειρά τροποποιήσεων του άρθρου 56 «Αγορές Παραγωγών- Οικοτεχνία» του Ν.4235/2014, στην κατεύθυνση της ενσωμάτωσης στο νόμο των χαρακτηριστικών που το Kίνημα Xωρίς Mεσάζοντες έφερε στις αγορές αυτές.
Με δεδομένο ότι ο νόμος αυτός παραμένει ακόμη ανενεργός και με την πιθανότητα να αναθεωρηθεί, οι ίδιες συλλογικότητες παίρνουν πάλι την πρωτοβουλία να παρέμβουν στη διαμόρφωση ενός νέου νομικού πλαισίου, που να κατοχυρώνει τα κεκτημένα από την επί τρία συνεχόμενα έτη λειτουργία αυτών των αγορών στη μητροπολιτική Θεσσαλονίκη, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, βάσει των αρχών για την απευθείας διάθεση προϊόντων, που το Δίκτυο τότε των συλλογικοτήτων της Θεσσαλονίκης είχε διατυπώσει.
Ένας νέος κύκλος διαβούλευσης άνοιξε την περασμένη Τρίτη, 24 Φεβρουαρίου 2015, μεταξύ συλλογικοτήτων και παραγωγών, με σκοπό να συγκροτηθεί μία συνεκτική πρόταση για τη θεσμοθέτηση των αγορών απευθείας διάθεσης προϊόντων, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις βασικές επισημάνσεις που είχαν γίνει για τον υφιστάμενο αδρανή νόμο:
- Στον αυτοδιαχειριζόμενο φορέα (που προβλέπει το άρθρο 56) να δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής συλλογικοτήτων καταναλωτών των τοπικών κοινωνιών. Ο αυτοδιαχειριζόμενος φορέας να αφορά μικρές τοπικές ενότητες.
- Στις αγορές παραγωγών να μπορούν να συμμετάσχουν συνεταιρισμοί και ομάδες παραγωγών.
- Στις αγορές παραγωγών να μη συμμετέχουν μόνον όσοι είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, αλλά όσοι κάνουν δήλωση στον ΟΣΔΕ.
- Στις αγορές παραγωγών να μπορούν να συμμετέχουν παραγωγοί και άλλων περιφερειακών ενοτήτων εφόσον τα προϊόντα τους δεν παράγονται στη συγκεκριμένη περιφερειακή ενότητα ή δεν επαρκούν.
Επίσης, στη συνάντηση θίχτηκαν και μια σειρά από συναφή ζητήματα, που αφορούν άμεσα ή έμμεσα τη λειτουργία των αγορών, ως μία ιδιαίτερη μορφή αγορών, όπως προέκυψε μέσα από τα κινήματα, δεδομένου ότι οι λόγοι που εξέθρεψαν τις αγορές αυτές συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Τέτοια βασικά ζητήματα είναι:
- Με ποιες αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες θα θεσπίζονται οι μεικτοί φορείς λειτουργίας και τα υπεύθυνα όργανα.
- Ποιες είναι οι κατάλληλες δημόσιες ή δημοτικές υπηρεσίες για την αδειοδότηση τόσο των αγορών όσο και των παραγωγών, ώστε οι αγορές να διατηρούν την αυτοτέλειά τους ως προς τον τόπο και χρόνο λειτουργίας τους και τα τοπικά τους χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τις ανάγκες των κοινωνιών.
- Ειδικότερα για τους παραγωγούς, ποιες είναι οι προϋποθέσεις και οι όροι συμμετοχής στις αγορές αυτές, σε σχέση και με τις υφιστάμενες λαϊκές αγορές, τους πλανόδιους πωλητές και τις «αγορές αγροτών».
- Ειδικότερα για τον τρόπο λειτουργίας, ποιο θα είναι το κανονιστικό πλαίσιο το οποίο, συν τοις άλλοις, θα ενισχύει το πνεύμα αλληλεγγύης και προσφοράς.
- Επιπλέον, ποιες δραστηριότητες ορίζονται ως «οικοτεχνίες», ώστε να έχουν θέση στις αγορές αυτές και να απολαμβάνουν την ανάλογη ευελιξία στο θέμα τις αδειοδότησης, που αναφέρεται παραπάνω.
- Ακόμη, ποια όρια αξίζει να τεθούν, ως προς τη χρήση φορολογικών μηχανισμών, από τους συμμετέχοντες παραγωγούς.
Τα επόμενα βήματα της διαβούλευσης στη Θεσσαλονίκη πρέπει να δώσουν απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα και να καταλήξουν σ’ ένα κείμενο προτάσεων, για να προωθηθεί αναλόγως.
Ορέστης Χρηστίδης, γεωπόνος, μέλος του Kινήματος Xωρίς Mεσάζοντες
