Cheick Oumar Sissoko, πρόεδρος του κόμματος SADI. Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ
Οι εξελίξεις στο Μάλι παίρνουν την αναμενόμενη τροπή. Στις 22 Απρίλη, το Γαλλικό κοινοβούλιο ομόφωνα, και με την αποχή του Μετώπου της Αριστεράς, υπερψήφισε την παραμονή των κατοχικών γαλλικών στρατευμάτων, που υποτίθεται θα αποσύρονταν εντός του Απριλίου. Παράλληλα, με την απόφαση 2100 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 25 Απρίλη, 12.640 κυανόκρανοι θα αναπτυχθούν από τον Ιούλιο. Εξάλλου, η Κομισιόν διεξάγει στις 15 Μαΐου νέα «σύνοδο δωρητών για την ανάπτυξη του Μάλι», στην οποία θα συμμετάσχουν οι ΗΠΑ. Από την πλευρά τους, οι Τουαρέγκ σχημάτισαν στις 2 Μαΐου το «Ανώτατο Συμβούλιο του Αζαουάντ» που ρητά «δεν διεκδικεί την ανεξαρτησία» ούτε όμως τη διαίρεση του βορρά, ενώ διάκειται «ενάντια στην τρομοκρατία». Για την κατάσταση στο Μάλι και την ευρύτερη περιοχή, ο Δρόμος μίλησε με τον Cheick Oumar Sissoko, βραβευμένο σκηνοθέτη και πρόεδρο του κόμματος Αφρικανική Αλληλεγγύη για τη Δημοκρατία και την Ανεξαρτησία (SADI), που έχει συγκροτήσει τα πλατιά μέτωπα «Λαϊκό Μέτωπο 22 Μάρτη (MP22)» και «Συντονισμός Πατριωτικών Οργανώσεων του Μάλι (COPAM)» για την αποκατάσταση της κυριαρχίας της χώρας.
Ποια η σημασία του Μάλι και τι σηματοδοτεί η επίθεση σε αυτό;
Το Μάλι παρ’ ότι είναι αδύναμο κράτος, είναι σημαντικό λόγω του ότι διαθέτει πετρέλαιο, αέριο, χρυσό, διαμάντια, τεράστιες ποσότητες ουρανίου αλλά και πόσιμου νερού. Ταυτόχρονα, δεν παράγει τίποτα, άρα είναι μεγάλη αγορά για τις δυτικές βιομηχανίες και για πιθανές επενδύσεις. Γεωστρατηγικά επίσης, βρίσκεται στην γκρίζα ζώνη της Σαχάρας και έχει μια πόλη, την Τεσαλίτ, 30 χλμ. από την Αλγερία, με τεράστια και περιζήτητη και από τις ΗΠΑ αεροπορική βάση. Ισαπέχοντας από τη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό και τον Κόλπο της Γουινέας, όποιος την κατέχει, μπορεί να ελέγξει τη Δυτική Μεσόγειο, τον Ατλαντικό, την Κεντρική Αφρική, ακόμα και την Ερυθρά Θάλασσα. Το Μάλι έγινε στόχος αμέσως μετά τη Λιβύη, στο πλαίσιο ενός σχεδίου του οποίου επόμενος σταθμός είναι η Αλγερία, λόγω της ανεξάρτητης αξιοποίησης του πλούσιου υπεδάφους της, της αγοράς της, και του γεγονότος ότι έχει καταστεί χρηματοπιστωτικό κέντρο. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα ειδικότερα της διείσδυσης των BRICS και γενικότερα της καπιταλιστικής κρίσης, της οποίας «φάρμακο» οι ιμπεριαλιστές θεωρούν την επίθεση σε χώρες του Νότου και αδύναμα κράτη, αλλά και σε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Ελλάδα.
Πώς σχολιάζετε τις πρόσφατες αποφάσεις της Διεθνούς Κοινότητας;
Οι Γάλλοι πέτυχαν να διατηρήσουν 1.000 στρατιώτες και να βάλουν κυανόκρανους να τους εξυπηρετούν. Δεν το αποδεχόμαστε, γιατί αποσκοπούν στην αυτονόμηση του Κιντάλ υπέρ του MNLA που βολεύει επίσης το Κατάρ και τους Σαουδάραβες που επένδυσαν πολλά στην αυτονόμηση της περιοχής. Εξάλλου, ισχυρίζονται ότι έχουν σκοτώσει 600 τζιχαντιστές, όμως 3-5.000 υποχώρησαν για να ξαναγυρίσουν κάποτε. Συνεπώς, ο πόλεμος θα συνεχιστεί. Να γιατί θέλουμε αξιόμαχο στρατό, μετά από τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις που τον αποκεφάλισαν. Αλλά γι’ αυτό χρειάζεται μια εξουσία ανεξάρτητη και κυρίαρχη, που θα αποφασίζει η ίδια ποιος θα μας βοηθά.
Είναι δυσεξήγητη η στήριξη του στρατού από την Αριστερά…
Σχετίζεται απολύτως με την υπάρχουσα κατάσταση. Είχαμε μια εξουσία συνδεόμενη με έμπορους ναρκωτικών και τρομοκράτες. Αποστρατιωτικοποίησε πλήρως τον Βορρά, επιτρέποντας έτσι την προέλαση ισλαμιστών και MNLA. Χρησιμοποιούσε ως διαμεσολαβητή τον τουαρέγκ Iyad Ag Ghali, προσωπικό φίλο του προηγούμενου προέδρου, που τώρα έγινε αρχηγός των ισλαμιστών Ansar Eddine. Εμείς προχωρήσαμε αρχικά σε κινητοποιήσεις για την αντικατάστασή της από κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας. Το Κέντρο και η Δεξιά αρνήθηκαν να συμβάλουν, επιδιώκοντας μόνο εκλογές. Δημιουργήθηκε ένα κλίμα απελπισίας εν καιρώ πολέμου. Όμως, όταν ένα καθεστώς καταπατά τα δικαιώματα του λαού του, δεν απομένει παρά η εξέγερση. Η Αριστερά δεν μπορεί να αποκηρύσσει αυτό. Έτσι, βρέθηκαν στους δρόμους λαός και στρατός, κυρίως υπαξιωματικοί, ως τμήμα του λαού, βροντοφωνάζοντας «Αρκετά!». Δήλωσαν πως επενέβησαν για τη δημοκρατική επαναθεμελίωση του κράτους. Υποστηρίξαμε αυτό το πνεύμα αλλαγής. Να γιατί η Αριστερά συνδέθηκε με το στρατό.
Γιατί αντιτίθεστε σε συνομιλίες με το MNLA; Δεν υπάρχουν προβλήματα με τις μειονότητες;
Το Μάλι, από τον 8ο αιώνα, είναι ένα χωνευτήρι εθνοτήτων. Οι Τουαρέγκ αποτελούν το 10% του πληθυσμού και το MNLA το 10% των Τουαρέγκ, αποτελούμενο μάλιστα από άτομα που ανέκαθεν επεδίωκαν τη διάρρηξη των δεσμών αλληλεγγύης και του πνεύματος αλλαγής στο Βορρά. Έχει 6 βουλευτές και 2 πρώην υπουργούς. Εξάλλου, θεωρούμε το MNLA κυριολεκτικά γαλλικό δημιούργημα. Οι Γάλλοι τού επέτρεψαν να επιστρέψει στο Κιντάλ, όπου είχε ηττηθεί από τους ισλαμιστές, απαγορεύοντας ταυτόχρονα την αποκατάσταση της μαλιανής διοίκησης. Επίσης, είχε συνεργαστεί με τους ισλαμιστές, ενώ όταν κατέλαβε το Κιντάλ και το Τιμπουκτού, κατέστρεψε νοσοκομεία, λεηλάτησε τράπεζες και προέβη σε μαζικές αντεκδικήσεις. Μεταξύ 2002-2006 είχαμε πρωθυπουργό και πρόεδρο Γερουσίας Τουαρέγκ. Δύο δισ. ευρώ έχουν επενδυθεί έκτοτε στο Βορρά. Τα προβλήματα του Βορρά ισχύουν παγκοσμίως, γιατί το κράτος είναι αντιδραστικό και υπό τις εντολές των ιμπεριαλιστών, των Γάλλων, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ. Συνοψίζοντας, τα προβλήματα είναι κοινωνικά και όχι εθνικά.
Κλιμάκιο του κόμματός σας επισκέφτηκε τους ισλαμιστές. Πώς εξελίχθηκε;
Ο γραμματέας του κόμματος Ομάρ Μαρικό τούς επισκέφτηκε τον Ιούνιο επιδιώκοντας διάλογο. Ο Iyad Ag Ghali ζήτησε διάλογο με το στρατό και όχι με το παλιό καθεστώς. Οργανώθηκε και δεύτερο ταξίδι, με συμμετοχή στρατιωτικών και του σημερινού Τουαρέγκ υπουργού Τουρισμού. Το κλίμα ήταν εγκάρδιο. Οι ισλαμιστές εκεί ζήτησαν τη διαμεσολάβηση της Αλγερίας. Επιστρέφοντας, τα θέσαμε υπ’ όψιν της κυβέρνησης, αλλά αδιαφόρησε. Η Ansar Eddine αποτελείται από κατοίκους του Μάλι, κυρίως, όμως έχουν πλέον προσχωρήσει πακιστανοί που συμμάχησαν με την Αλ Κάιντα του Ισλαμικού Μάγρεμπ, τη MUJAO και εμπόρους ναρκωτικών.
Η κοινή γνώμη τι λέει;
Αντιγαλλική εξέγερση δεν έχει ξεσπάσει ακόμα, όμως πλέον κυριαρχούν οι αμφιβολίες για τους Γάλλους, ειδικότερα για τη στάση τους στο Κιντάλ. Η σημασία της εισβολής δεν κατανοήθηκε πλήρως από όλους. Όντας καθήκον μας η εξήγησή της, οργανώσαμε διαδηλώσεις. Μας επιτέθηκαν, όμως τώρα όλοι μας δικαιώνουν.
Οι πολίτες είδαν να έρχονται διαδοχικά ο Γάλλος πρόεδρος, ο πρόεδρος της Βουλής, οι υπουργοί Εξωτερικών, Άμυνας, Ανάπτυξης, ο πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, εμπειρογνώμονες και κατάσκοποι της γαλλικής Γενικής Διοίκησης Εξωτερικής Ασφάλειας (DGSE). Πουθενά αλλού δεν έχουν γίνει αυτά. Να γιατί μονοπωλούν τα ΜΜΕ, φιμώνοντάς μας κυριολεκτικά, και απαγορεύουν, με την κήρυξη κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, τις διαδηλώσεις και τις πολυάριθμες συναθροίσεις.
Ποιο μήνυμα θέλετε να στείλετε στην ευρωπαϊκή Αριστερά;
Πρέπει να καταγγελθεί η κατοχή μιας χώρας και η παρεμπόδιση του λαού της να εκφραστεί. Πρόκειται καθαρά για θέμα επίθεσης στην ανεξαρτησία και την κυριαρχία μιας χώρας. Όταν ο Ολάντ λέει «δεν διαπραγματευόμαστε το θέμα των εκλογών», θέλει ξεκάθαρα να επιβάλει εκλογές σε χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο, με 400.000 πρόσφυγες και 200.000 εκτοπισμένους. Θέλουν να νομιμοποιήσουν το καθεστώς που επέβαλαν, με εκλογές που θα κοστίσουν 100 εκατομμύρια πολύτιμα ευρώ, αρνούμενοι το σχηματισμό μιας κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας ή μιας πραγματικής εθνικής διαβούλευσης. Κατ’ εμάς, η Françafrique ζει και βασιλεύει. Ελέγχουν ήδη την οικονομία μας με το νόμισμα FCFA ενώ έχουν ήδη μπει μεγάλες γαλλικές εταιρίες: η Aréva για το ουράνιο του Κιντάλ, η Total για το πετρέλαιο, οι Orange και Bouygues για τις τηλεπικοινωνίες, η Voloré για τις μεγάλες κατασκευές κ.λπ. Η γαλλική εφημερίδα Canard Enchaine, μάλιστα, αποκάλυψε πως οι Καταριανοί συμφώνησαν με την Total για το πετρέλαιο.
* Ο γαλλικός νεοαποικισμός
στη Μαύρη Ηπειρο
