fbpx

Με όχημα την ποίηση: Οσίπ Εμίλιεβιτς Μαντελστάμ (1891-1938)

Κυλούσε απ’ το μπουκάλι σαν κλωστή το μέλι χρυσαφί τόσο πηχτό και τόσο αργά που πρόλαβε να πει η κυρά: «Η μοίρα κι αν μας έριξε...

#Etudiantsfantomes

Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία, από τον Απρίλιο του 2020 έως το τέλος του Φθινοπώρου του 2020, δίνει μια ακριβή εικόνα των συνεπειών...

Εδώ είναι Βαλκάνια (4/2/2023)

Επιμέλεια: Γιώργος Κυριακού ► «Η διεθνής κοινότητα πήρε το Κόσοβο από τη Σερβία, και η Κροατία έπαιξε ρόλο σε αυτό, δημιουργώντας ένα προηγούμενο για μελλοντικές...

Θεράποντες και Κήνσορες

Εντεταλμένος της γερμανικής κυβέρνησης, ονόματι Βόλφγκανγκ Τσέλερ, για τις μεταρρυθμίσεις στο χώρο της Υγείας. Προσοχή: εντεταλμένος όχι στη δική του χώρα, στη χώρα μας!...

Πρωτοβουλία κατά του Ευρώ και της ΕΕ

Την Τετάρτη, 27/7, η Ιδρυτική Συνέλευση.

Νέα Πολιτική Διοίκησις, του Ρήγα

«Τα χρέη των πόλεων, πολιτειών, χωρών και των κατά μέρος πολιτών όπου εχρεωστούντο παρθέντα προ πέντε χρόνων, και εις αυτό το διάστημα επληρώνετο διάφορον εις τους δανειστάς, η παρούσα διοίκησις τα αναιρεί, και οι δανεισταί δεν έχουν να ζητούν εις το εξής μήτε κεφάλαιον μήτε διάφορον από τους χρεώστας, ωσάν οπού επήραν τα δάνειά των, διατί διπλώνουν τα κεφάλαια εις πέντε χρόνους.»

Με όχημα την ποίηση: Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956)

Έλατα Το πρωί Τα έλατα είναι χάλκινα. Έτσι τα είδα γω Πριν από μισόν αιώνα Πριν από δύο παγκόσμιους πολέμους Με τα μάτια της νιότης. Το κομμένο σκοινί Το κομμένο σκοινί Μπορείς να...

Με όχημα την ποίηση: Τζώρτζια Ντάγκλας Τζόνσον (1880-1966)

Της γυναίκας η καρδιά Της γυναίκας η καρδιά ξεμυτάει με την αυγή, Αβάσταχτη αλαφροφτερώντας, μοναχό πουλί, Τα πυργιά, τις λαγκαδιές της ζωής πανωγυρνά, Στον ντόρο των αντιλάλων, σπίτι...

Στη γιορτή του αύριο

Της Αγγελικής Ντουσάκη   Πώς μπόρεσες να λείψεις; Πώς γίνεται να μην ήσουν εκεί; Εκεί που καθοριζόταν το αύριο. Εκεί που παιζόταν κορώνα γράμματα η ίδια η ζωή. Εκεί...

Επιστολές προς τον Δρόμο: Με την πρώτη αποκάλυψη του φωτός

Πάμε λοιπόν, στις κοιλάδες της προσμονής και στους ποταμούς της επόμενης μέρας, με τη μοναξιά των άστρων να διαγράφει λέξεις και λόγια και προτάσεις και να ενώνει την παλάμη του χρόνου με τους δρόμους της μνήμης και με τα μονοπάτια της πιο τρελής φαντασίας.