«Χρυσόσκονη» στις καρδιές μας
60ό Φεστιβάλ Βερολίνου: Όλος ο κόσμος μια φυλακή
Τι απασχολεί τον πλανήτη αυτόν τον καιρό; Κατά τεκμήριο, δεν υπάρχει καλύτερος καθρέφτης των ζητημάτων που τριβελίζουν την υφήλιο απ’ αυτόν ενός κινηματογραφικού φεστιβάλ.
Οι ποιητικές παρέες πάνε Internet
Του Δημήτρη Αβυδηνού
Η ποίηση είναι μια από τις δημοφιλέστερες και παλαιότερες θεματολογικές ενότητες του Διαδικτύου
Ηλίας Παπαγιαννόπουλος, αρχιτέκτων (1939-1998) – Ευτυχώς, τον συνάντησα…
του Τάσου Μπίρη
Ο Ηλίας δεν απορροφήθηκε ποτέ από τα στερεότυπα της αστικής ζωής, ούτε και της αναζήτησης αξιωμάτων και θέσεων. Δεν πούλησε τις ιδέες και την τέχνη του, με αντάλλαγμα δοτή δημοσιότητα.
Ποιος χρειάζεται ανοιχτά τα μουσεία;
Το θέμα της πολιτιστικής κληρονομιάς και των μνημείων της χώρας έχει πολλές αναγνώσεις, ανάλογα με την οπτική προσέγγιση του καθενός.
Σε 60΄΄: Ακτινοβολία Τσερένκοφ
Η ακτινοβολία Τσερένκοφ εμφανίζεται όταν ένα φορτισμένο σωματίδιο κινείται μέσα στην ύλη πιο γρήγορα από το φως. Αυτό το φαινόμενο είναι το οπτικό ισοδύναμο του ακουστικού κρότου που δημιουργείται, για παράδειγμα, όταν ένα αεροπλάνο κινείται πιο γρήγορα από την ταχύτητα του ήχου.
To Avatar πίσω από τα τρισδιάστατα γυαλιά
Τι «μαγικό» προκάλεσε τόσες αντιδράσεις για την περιβόητη ταινία
“Καζίνο η ωραία Ακρόπολη”
Θέατρο Χώρα, Αμοργού 18-20, Κυψέλη, τηλ: 2108673945
Κυριακή, Δευτέρα και Τρίτη οι τελευταίες παραστάσεις.
Εξεγερμένα ένστικτα στο «Μαύρο λιβάδι»
Άλλη μια αξιόλογη ταινία ήρθε να προστεθεί στην πολύ ενδιαφέρουσα φουρνιά των ελληνικών ταινιών της φετινής σεζόν. Πρόκειται για το “Μαύρο λιβάδι” του Βαρδή Μαρινάκη που προβάλλεται αυτή την περίοδο στις αίθουσες.
Στους πάγκους: Το πνεύμα του Δεκέμβρη
Τάξη (η) <τάσσω/τάττω: κατάσταση κατά την οποία τα πάντα είναι ήσυχα και ορθώς διατεταγμένα στις θέσεις τους, καλύπτοντας τον οχετό που κρύβεται από κάτω. Διαβάζω το βιβλίο του μόλις 19 ετών Χρήστου Τριανταφύλλου, τον Ορκωτό Λογιστή (εκδόσεις Γαβριηλίδης) και νιώθω ένα φρέσκο αεράκι της εξέγερσης του Δεκέμβρη να περνάει και να ξυπνάει κοιμισμένες συνειδήσεις. Τα πεζογραφήματά του σατιρίζουν και ασκούν οξύτατη κριτική σε όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η υστερία με τη νέα γρίπη, αντιμετωπίζεται στην πολιτική της διάσταση, ο Κορκονέας εμφανίζεται να δολοφονεί στο πλαίσιο ενός διαγωνισμού μεταξύ αστυνομικών, η κυριαρχία των ριάλιτι φανερώνεται στις πιο ακραίες και εφιαλτικές διαστάσεις της. Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, ο καθημερινός ρατσισμός, όλα αποτελούν πηγή μιας ενδιαφέρουσας υπερρεαλιστικής έμπνευσης. Όπως και οι προσωπικές σχέσεις που συνθλίβονται.
Το κράτος, γράφει ο Χ.Τ., περνά αόρατες αλυσίδες γύρω από τους αστραγάλους μας. Αλυσίδες που μυρίζουν όμορφα, και όσο τις υποτιμάμε σφίγγουν περισσότερο, ώσπου τελικά να μας πνίξουν. Σε κάποιους αρέσει ο πνιγμός, τους αρέσει να σκύβουν το κεφάλι και να ζητούν τη ζαχαρίτσα τους…
Ο νεαρός συγγραφέας μάς δείχνει πώς μπορείς να κάνεις στρατευμένη λογοτεχνία σήμερα, παίρνοντας αφορμή ακόμη και από τις προληπτικές συλλήψεις του Χρυσοχοϊδη. Διαβάζω πως έχει γράψει κι ένα ακόμη βιβλίο, Το κρέας. Θα το αναζητήσω.
Κώστας Στοφόρος