πολιτική

Σ' αυτό το τεύχος: Συνάντηση Ευρωπαϊκών Κομμουνιστικών Νεολαιών - Πρωτοβουλία για την Αριστερή Ανασύνθεση

Μοναχική και μετωπική πολιτική: Κάτι τέτοιο είναι λεκτική ακροβασία ή ρεαλιστική περιγραφή; Όλες οι διακηρύξεις και οι αποφάσεις των αριστερών κομμάτων και οργανώσεων διακηρύσσουν την επιμονή τους στο χτίσιμο μετώπου για την αντίσταση στα μέτρα της κυβέρνησης, αλλά η πρακτική δείχνει πως ο μοναχικός, αδιέξοδος, αυτοαναφορικός δρόμος, τελικά υπερισχύει.

Του Γιάννη Μηλιού *

Η οικονομική κρίση αποδεικνύει, μέχρι τη στιγμή αυτή, την ηγεμονία των δυνάμεων του κεφαλαίου στην κοινωνία: Η κρίση των δημόσιων οικονομικών ανάγεται στην «κακοδιαχείριση» και την ιδιοτέλεια κάποιων πολιτικών ή (παράλληλα) στη βουλιμία των «κερδοσκόπων». Σε μια συγκυρία που ξεδιπλώνεται η πιο άγρια ταξική επίθεση ενάντια στα συμφέροντα των εργαζόμενων τάξεων, η αντιμετώπιση της κρίσης εξακολουθεί να γίνεται αντιληπτή από την πλειοψηφία όσων υπόκεινται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση ως «εθνική υπόθεση».

Ποιους ωφελεί και ποιους στραγγαλίζει η νέα "επιτυχία" της κυβέρνησης

Το φορολογικό νομοσχέδιο κατατέθηκε την Τετάρτη 24/3/2010 και συζητείται, με διαδικασίες εξπρές, σε κοινές συνεδριάσεις της Επιτροπής Οικονομικών και της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, από τη Δευτέρα 29/3 έως την Τετάρτη 31/3. Η συζήτησή του στην Ολομέλεια έχει οριστεί να αρχίσει αμέσως μετά το Πάσχα, την Πέμπτη 8/4 και να ολοκληρωθεί σε 5 συνεδριάσεις.

Όχι, δεν μιλάμε για τα CDs τής μουσικής βιομηχανίας. Αλλά για τα CDS (Credit Default Swaps) που μπήκαν στην καθημερινότητά μας, τους τελευταίους μήνες. Υποτίθεται ότι είναι η απόλυτη ενσάρκωση του «κακού», της κερδοσκοπίας που με τόσο πάθος καταγγέλλει ο πρωθυπουργός.

Ο Γ. Παπανδρέου πήρε, τελικά, «σωσίβιο» που βουλιάζει ακόμα πιο βαθιά τη χώρα και το λαό.

Με την ουρά στα σκέλια, παρά τις θριαμβολογίες, επέστρεψε ο Γιώργος Παπανδρέου από τις Βρυξέλλες. Το μόνο που κουβάλησε στις αποσκευές του από τη Σύνοδο Κορυφής είναι ένας «μηχανισμός» διμερούς κρατικού δανεισμού -με συμμετοχή του ΔΝΤ, και μόνο σε έσχατη ανάγκη- ο οποίος εμπεριέχει ακόμη πιο δρακόντειους όρους για τα ελλείμματα του προϋπολογισμού και θεσμοποιεί το ρόλο του ΔΝΤ σε όλη την ευρωζώνη, καθιστώντας τις χώρες, που θα ζητήσουν την ενεργοποίησή του, ομήρους κάθε είδους εκβιασμού.

Της Λίτσας Αμανατίδου –Πασχαλίδου *

Παραμονή της 25ης Μαρτίου ψηφίστηκε από την κυβέρνηση το νομοσχέδιο «για την αποκέντρωση, την απλοποίηση και ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των διαδικασιών του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (ΕΣΠΑ)». Η απορροφητικότητα του ΕΣΠΑ είναι περίπου στο 6%, όπως ανέφερε η υπουργός κ. Κατσέλη, ενώ 10 ημέρες πριν ήταν στο 3,5%.

Του Φειδία Παϊρίδη

Η σύνοδος κορυφής, ανήμερα της 25ης Μαρτίου θα έρθει να επισημοποιήσει έναν ακόμη πόλεμο. Ο πόλεμος ενάντια στα χρέη και τα ελλείμματα. Ο πόλεμος των «εγκρατών χωρών» ενάντια στις σπάταλες. Ο πόλεμος της Ε.Ε. ενάντια στους εργαζόμενους. Ο πόλεμος χαρακωμάτων ανάμεσα στα μέλη του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου. Και, φυσικά, ο πόλεμος του Γιώργου ενάντια στους κερδοσκόπους.

Μόλις τέλειωσε η σύνοδος κορυφής των 16 ο Γ. Παπανδρέου, συνεχίζοντας τις αερολογίες, δήλωσε: “Οι κόποι και οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο. Νίκησε η Ελλάδα του ευρώ”.

Του Σπύρου Μαρκέτου.

Αυτό που ονομάζουμε δημόσιο χρέος δημιουργείται από μηχανισμούς του καπιταλιστικού συστήματος. Στη σημερινή του εκδοχή, με τις ανεξέλεγκτες και παγκοσμιοποιημένες κεφαλαιαγορές, τα κράτη δεν μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα χρήματα απ’ όσα εισπράττουν. Όταν δημιουργούν έλλειμμα πρέπει να το καλύψουν με δανεισμό, κατά προτίμηση από επενδυτικές τράπεζες. Μπορούν, τώρα, οι τράπεζες να χορηγούν περισσότερα απ’ όσα εισπράττουν;