διεθνή

Η «επίσημη» Γαλλία έχει ταραχτεί βαθιά από τη συμμετοχή της νεολαίας στις πρόσφατες απεργίες και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων για το συνταξιοδοτικό. Φαίνεται να πέφτουν στο κενό όλα τα δόγματα περί «χάσματος γενεών», ατομικιστικής κουλτούρας της νεολαίας, αδιαφορίας για τα κοινά, εχθρότητας απέναντι στους εργατικούς αγώνες και αίσθηση του «παρωχημένου» τους.

Οι απεργίες παραλύουν τη Γαλλία σε μία από τις μεγαλύτερες μάχες μεταξύ της δεξιάς κυβέρνησης Σαρκοζί και των εργαζομένων. 3,5 εκατομμύρια κατέβηκαν στους δρόμους την περασμένη Τρίτη. Το 1995, το εργατικό κίνημα είχε καταφέρει να μην εφαρμοστούν αλλαγές στα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης. Σήμερα, η γενίκευση της αντίθεσης με τη συμμετοχή των νέων και άλλων κοινωνικών ομάδων δείχνει κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.

Στην Ελλάδα βρέθηκε αυτές τις ημέρες ο Ραούλ Ζιμπέκι προσκαλεσμένος από την ομάδα που εκδίδει το περιοδικό Αλάνα, με αφορμή την έκδοση στα ελληνικά του βιβλίου του Αυτονομίες και χειραφετήσεις. Η Λατινική Αμερική σε κίνηση.

Όταν το πολιτικό κόστος της οικοδόμησης οικισμών γίνεται μικρότερο από το κόστος του «παγώματος». Του Νάσαρ Ιμπραήμ.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου έθεσε ως όρο για την αποδοχή της προτεινόμενης, από την Ουάσιγκτον, επέκτασης της περιόδου παγώματος του εποικισμού για δύο ακόμα μήνες, την υποστήριξη από τον πρόεδρο Ομπάμα της «επιστολής εγγυήσεων» που δόθηκε από τον Τζορτζ Γ. Μπους στον πρώην Ισραηλινό πρωθυπουργό Αριέλ Σαρόν, το 2004. Το πάγωμα που συζητά ο Νετανιάχου αυτές τις μέρες είναι μόνο για δύο μήνες και είναι μόνο θεωρητικό δηλαδή χωρίς κανένα μηχανισμό για τη διασφάλιση της πραγματικής του εφαρμογής.