Με κόντρα τον καιρό: Φοβού το γελοίο
Ξενίζονται οδυνηρά οι πολίτες από τους άρχοντες: όχι μόνο από τον νεκροφόρο ορίζοντα του πολιτικού λόγου που εκφέρουν, ούτε από την κενότητα της σκέψης που τους χαρακτηρίζει.
έξω τ. 40
...Να θυμηθώ - Οδύσσειες - Αθηναϊκός Θίασος Σκιών
for free τ. 40
ΜΟΥΣΙΚΗΤετάρτη 24/11ΕξάρχειαΟι Athens Swing Cats, η πιο δραστήρια swing ομάδα της Αθήνας, κάθε δεύτερη Τετάρτη του μήνα διοργανώνουν τα δικά τους μοναδικά πάρτι στο...
Μωρά στη Φωτιά: «Ο κόσμος έχει πάντα τον τελευταίο λόγο»
Συνέντευξη στον Μπάμπη Πολυχρονιάδη.
Παγκόσμιο βιβλιοπωλείο: Steven Amsterdam
Steven Amsterdam: Things We Didn’t See Coming. 208 σελίδες, Harvill Secker, 2010.
Ηλεκτρικές αναγνώσεις φ.40
Ενώ κοντεύω να βγάλω αράχνες περιμένοντας ατελείωτη ώρα τον Ηλεκτρικό να εμφανιστεί στη Νερατζιώτισσα για να πάμε στην Ειρήνη και να περιμένουμε και πάλι κάμποση ώρα, διαβάζω ένα μικρό κίτρινο βιβλιαράκι: Βαδίζοντας με τους συντρόφους της Αρουντάτι Ρόι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α/συνέχεια και Εκτός των Τειχών.
Ζωγραφική μελέτη της σύλληψης, της γέννησης και των αποχωρισμών
Μια διεισδυτική ματιά στην τελευταία δουλειά της Τατιάνας Ζώη. Tης Νεκταρίας Κλαπάκη.
Πρώτη ύλη: Η κοινωνική αναρχία της τέχνης
Η τέχνη έχει ως κοινωνικό καθήκον να δίνει διέξοδο στις αγωνίες της εποχής της. Ο καλλιτέχνης που δεν αφουγκράστηκε την καρδιά της εποχής του, ο καλλιτέχνης που αγνοεί πως δεν είναι παρά ένας αποδιοπομπαίος τράγος, ένα εξιλαστήριο θύμα, που δεν αντιλαμβάνεται πως πρωταρχικό χρέος του είναι η ιδιότητα του αγαπάν, η ιδιότητα του να προσελκύει, του να κάνει να πέφτουν στους δικούς του ώμους όλοι οι περιπλανώμενοι και διάχυτοι θυμοί της εποχής προκειμένου να την αποφορτίσει από την ψυχολογική της κακοδαιμονία, αυτός ο άνθρωπος δεν είναι καλλιτέχνης.
Η νέα μάχη του Μαραθώνα
Σε άλλους έκανε εντύπωση η άψογη (μέσα στην ειρωνεία της) φίτνες εικόνα του Έλληνα πρωθυπουργού με στενό κολάν και αεροδυναμικό γυαλί. Οι πιο κακιασμένοι σκέφτηκαν πως θα ’πρεπε να ζητήσουμε και από τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να τρέξει μέχρι το Μαραθώνα προκειμένου να… προβληθεί διεθνώς η χώρα! Της Δέσποινας Κουτσούμπα.
Με κόντρα τον καιρό: Εντυπώσεις και πραγματικότητα, Κακλαμάνης και Καμίνης
Λένε, πως οι εντυπώσεις δεν έχουν μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα. Στους καιρούς, όμως, της τηλεοπτικής δημοκρατίας, μάλλον τη διαμορφώνουν. Ας πάρουμε για παράδειγμα την εκλογή Καμίνη στη Δημαρχία της Αθήνας και ας διαβάσουμε το αυθεντικό μήνυμά της. Υπήρξε τέτοιο μήνυμα; Κατά την αίσθησή μας, «ναι». Έλα, όμως, που η «εκλογή» και η κατάκτηση του δήμου, πήρε εντελώς διαφορετικές διαστάσεις στις παραμορφωτικές οθόνες των εντυπώσεων και τις καλοπληρωμένες «ερμηνείες» της συνείδησής μας;
