Αρχική πολιτική αριστερά Αριστερή Ανθρωπολογία (3/10/2015)

Αριστερή Ανθρωπολογία (3/10/2015)

Σκίτσο: Γιάννης Αντωνόπουλος

 

  • Μου έστειλαν ένα τσιτάτο και μου άρεσε, το αντιγράφω: «Δογματισμός είναι η τάση να ταυτίζουμε το στόχο της σκέψης μας με το σημείο εκείνο όπου έχουμε κουραστεί να σκεπτόμαστε»…

 

  • Κανονικά έρχεται ο ΕΝΦΙΑ, από ό,τι διαβάζω. Ακόμα και κάποιες υποσχέσεις για ειδικές απαλλαγές και μειώσεις, έμειναν τελικά στα (προεκλογικά) χαρτιά.

 

  • Να δούμε στην πράξη, λοιπόν, την εφαρμογή του σχήματος «η κυβέρνηση κυβερνάει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει αντιπολίτευση στο κράτος». Για τους λιγότερο «μυημένους», να πω ότι πρόκειται για εφεύρημα κάποιων που έπρεπε να δικαιολογήσουν την παραμονή τους στον ΣΥΡΙΖΑ.

 

  • Μπορεί, λοιπόν, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να εισπράττει τον ΕΝΦΙΑ και το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται. Ή μπορεί να έχουμε και εφαρμογή του «παράλληλου προγράμματος». Θα μας τα παίρνει η κυβέρνηση και παράλληλα το κόμμα θα μας τα επιστρέφει πίσω σε άλλο λογαριασμό. Τι, δεν κατάλαβα καλά;

 

  • Είδα κι εγώ τις φωτογραφίες από τη Σαλαμίνα. Παραδοσιακές φορεσιές, αρχαιοελληνικά σύμβολα, σημαίες των συμμάχων, κόκκινο χαλί πάνω σε παλέτες. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι το θέαμα ξεπέρασε κι αυτή ακόμα την απαράμιλλη αισθητική της επταετίας. Εκείνους τους φανατικούς «αντιεθνικιστές» σκέφτομαι που παραμένουν στο ΣΥΡΙΖΑ… Αλήθεια, η Αυγή που είδε «νίκη του εθνικισμού» στην Καταλονία, έγραψε τίποτα καλό για τη Σαλαμίνα;

 

  • Και αφού έπιασα την Αυγή, να πω ότι διάβασα και ένα άρθρο σχετικά με προτάσεις του Γιούνκερ για ένα «εργασιακό μίνιμουμ» στην Ε.Ε. από την άνοιξη του 2016. Η εφημερίδα εκτιμά ότι «τώρα πια ακόμη και συντηρητικές δυνάμεις αντιλαμβάνονται ότι η Ευρώπη δεν θα μπορεί να σταθεί χωρίς κοινωνικό διάλογο και εργασιακά δικαιώματα». Ε, άμα το αντιλαμβάνονται και οι συντηρητικοί (οι σοσιαλιστές δεν το συζητάω, το είχαν αντιληφθεί από καιρό) προβλέπω εργασιακό παράδεισο μετά το 2016. Αν είχατε κανονίσει να φύγετε για τον Άρη, ξανασκεφτείτε το!

 

  • Ο Σταύρος ο Θεοδωράκης έστειλε, λέει, επιστολή στον Τζιάνι Πιτέλα, τον επικεφαλής της ευρω-ομάδας των Σοσιαλιστών και διαμαρτύρεται για τη συνάντηση (και το διαφαινόμενο «φλερτ») με τον Τσίπρα. Ο Πιτέλα τον καθησύχασε δηλώνοντας: «Θα ήθελα να διευκρινίσω ότι ποτέ δεν πρόσφερα στον Αλέξη Τσίπρα θέση στην οικογένειά μας»! Κεντροαριστερά καβγαδάκια, ειδύλλια και ζήλειες…

 

  • Και στο εσωτερικό, πάντως, έχουμε «οικογενειακές ιστορίες». Ο Φώτης ο Κουβέλης φτιάχνει την Ενωτική Κίνηση Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Δήλωσε μάλιστα στο Κόκκινο ότι «το πολιτικό αποτύπωμα βρίσκεται στη λέξη “ενωτική”». Καλά, δεν θα το παρεξηγούσαμε κιόλας ότι βρίσκεται στη λέξη «Αριστεράς». Χαρακτήρισε, ακόμα, πρόωρη τη συζήτηση για ένταξη στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βλέπει πιθανό «να οδηγήσει και σε οργανική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ». Εδώ που τα λέμε, δεν έχει κι άδικο, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ τη δική του πολιτική εφαρμόζει.

 

  • Πρέπει να συνηθίσουμε να χρεώνουμε ευθύνες όχι μόνο για αυτά που κάναμε εμείς ή οι άλλοι, αλλά και γι’ αυτά που αποφύγαμε, αναβάλλαμε, καθυστερήσαμε. Είναι, βέβαια, λίγο πιο δύσκολο. Ίσως να είναι κι αυτό ένα βαρίδι που κουβαλάμε λόγω της «καταγγελτικής» και ετεροκαθοριζόμενης νοοτροπίας μας.

 

  • «Παπαδαριό», λιτανείες, ψαλτήρια και θεολογίες υπάρχουν μπόλικες εντός και δίπλα μας. Το πόσο τις έχουμε συνηθίσει στην Αριστερά, δεν λέγεται. Η κατάσταση μου θυμίζει κάτι «εναλλακτικούς» τύπους που την ψάχνουν με ασιατικές θρησκείες και διάφορα τέτοια «μυστηριακά», αλλά χλευάζουν πανεύκολα τους ορθόδοξους, την εκκλησία ή τη γιαγιά που ανάβει το καντήλι…

 

Αηδόνης

Σχόλια

Exit mobile version