Μπροστά στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ερχόμενης εβδομάδας
Ολοκληρώνονται αυτό το Σαββατοκύριακο οι διαδικασίες εκλογής αντιπροσώπων για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που θα γίνει στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στις 30/11 και 1, 2/12. Σε πάνω από 600 συνελεύσεις, από την μια ώς την άλλη άκρη της Ελλάδας, χιλιάδες άνθρωποι, μέλη και φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ πήραν μέρος σε μια ανοικτή διαδικασία συνελεύσεων με θέμα τους στόχους, το πρόγραμμα, την πολιτική συγκυρία και τα στοιχεία οργανωτικού του νέου φορέα. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν είναι γνωστός ο αριθμός των μελών και των φίλων του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Είναι όμως βέβαιο ότι αυτός περνά σε μια νέα φάση. Από ένα κόμμα του 4,5% μετασχηματίζεται σε έναν μεγάλο δημοκρατικό ριζοσπαστικό φορέα της Αριστεράς. Κάνει βήματα σε μια πορεία μετασχηματισμού ικανού να διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο μπροστά στα καθήκοντα και τις ευθύνες που θέτει η περίοδος. Βήματα μετασχηματισμού ικανού να φιλοξενήσει πολιτικά και οργανωτικά το αγωνιζόμενο κομμάτι του λαού, το αγωνιζόμενο κομμάτι των εργαζόμενων που συντρίβεται κάτω από τις μνημονιακές επιλογές της τρόικας και της κυβέρνησης υποτακτικού των Μέρκελ και σία. Βήματα μετασχηματισμού ώστε να τον μετατρέψουν σε υποδοχέα των αγωνιών αλλά και της ελπίδας του λαού για μια μετάβαση σε ένα τοπίο χωρίς μνημόνια και τρόικες, σε μια Ελλάδα ανεξάρτητη με πραγματική δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη. Σε έναν φορέα ελέγχου αλλά και προωθητικής δύναμης, προετοιμασίας του ίδιου του εαυτού του αλλά και του λαού για τις αναγκαίες τομές, ανατροπές και ρήξεις που απαιτεί αυτή η πορεία πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής διεξόδου και αναγέννησης της χώρας.
Φορέας ικανός να στηρίξει τη μετάβαση
Αυτή η πορεία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ δεν μπορεί βέβαια να τελειώσει εδώ. Έχοντας ανάγκη ένα φορέα ικανό να στηρίξει μια μετάβαση, δεν μπορεί παρά και ο ίδιος διαρκώς να μετασχηματίζεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις των προκλήσεων με τις οποίες θα βρεθεί αντιμέτωπος, διαρκώς να ενσωματώνει τις ανάγκες και τους πόθους των λαϊκών στρωμάτων και του πολιτικού ρεύματος που τον στηρίζει και τον ανέδειξε στη σημερινή θέση του. Είναι σημαντικό να έχουμε επίγνωση ότι οι προδιαγραφές που τέθηκαν στις αρχές του καλοκαιριού, για μαζική δηλαδή εισβολή του λαού στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν επιτεύχθηκαν. Και πρέπει αυτή η διάσταση να ληφθεί σοβαρά υπ’ όψιν. Ούτε τα βιαστικά βήματα ούτε οι προσχηματικές καθυστερήσεις, φοβίες ή αυστηρές προδιαγραφές βοηθούν. Ζητούμενο είναι η συγκρότηση ενός φορέα που να αποτελεί σοβαρή απάντηση στη βαθιά διάρρηξη της πολιτικής εκπροσώπησης που σφραγίζει τη σημερινή περίοδο. Ο λαός, παρά το 27%, εξακολουθεί να είναι ουσιαστικά χωρίς οργανική σχέση με την πολιτική έκφραση – και αυτό δεν μπορεί να παρακαμφθεί Ζητούμενο είναι η συγκρότηση ενός μαζικού φορέα ικανού να υπηρετήσει μια μετάβαση σε ένα μετατροϊκανό τοπίο παίρνοντας υπ’ όψιν τον ειδικό τρόπο που εκδηλώνονται οι κοινωνικές αντιστάσεις και η ταξική πάλη σήμερα, την εποχή των μνημονίων, της διάλυσης της χώρας και της τροϊκανής επικυριαρχίας.
Με οδηγό το λαό
Όλα αυτά σημαίνουν ότι υπάρχει απαίτηση για ίδρυση ενός νέου ουσιαστικά φορέα. Από τον ΣΥΡΙΖΑ της προϊστορίας, τον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, πρέπει να περάσουμε στον μαζικό, λαϊκό, αριστερό ΣΥΡΙΖΑ. Χρειαζόμαστε μια τέτοια μορφή κόμματος που να αγκαλιάζει, εκφράζει, εκπαιδεύει, εκπαιδεύεται, δυναμώνει και ριζώνει σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους αποφασισμένους να αλλάξουν τον τόπο και να οικοδομήσουν μια καλύτερη κοινωνία. Η πορεία για έναν τέτοιο ΣΥΡΙΖΑ έχει ορισμένες προϋποθέσεις. Ο φορέας δεν μπορεί να θεωρείται ένα απλό υποστήριγμα μιας κυβέρνησης. Πρέπει να πάρουμε πολιτικές και ιδεολογικές αποστάσεις από τον κρατισμό, τις πελατειακές σχέσεις, τη γραφειοκρατία σε όλα τα επίπεδα Η μετάβαση δεν μπορεί να νοηθεί σαν έργο μιας μικρής ολιγομελούς κυβέρνησης ή κάποιας πρωτοπόρας ομάδας. Πρωταγωνιστική δύναμη είναι ο λαός και μόνο ο λαός είναι οδηγός σ’ αυτήν τη διαδικασία. Δεν μπορεί να υπάρξει μετάβαση χωρίς την πιο πλήρη δημοκρατική έκφραση και χωρίς συμμετοχικές διαδικασίες σε όλη την κλίμακα και του πολιτικού φορέα και της κοινωνίας. Σε αυτό το σημείο δεν έχουμε φτάσει. Και αυτή η αδυναμία επικυρώνει την ανάγκη μιας μετάβασης στο επίπεδο αυτό και μιας βαθιάς μετασχηματιστικής διαδικασίας για τη δημιουργία ενός τέτοιου φορέα. Αυτό πρέπει να διακηρύσσεται, να εκφωνείται, να αναλύεται, να συζητιέται.
Τ.Τ.
