158 άνθρωποι «της Τέχνης και του Πολιτισμού» υπέγραψαν κείμενο υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, ενώ παρεμφερή επιστολή συνέταξαν και πολλοί πανεπιστημιακοί. Φαντάζομαι ότι σε λίγες ώρες ο αριθμός θα αυξηθεί και άλλοι άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως «της τέχνης και του πολιτισμού» θα υπερασπιστούν την ίδια συμφωνία. Δεν είναι δα και τόσο επικίνδυνο να υπερασπίζεσαι την ίδια άποψη με το ΝΑΤΟ, την καγκελάριο της Γερμανίας, τον Μάθιου Νίμιτς, την κυβέρνηση της χώρας.

Και εδώ υπάρχει το πρώτο αξιοπερίεργο: οι διανοούμενοι συνήθως υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην εξουσία, διεθνή και εγχώρια και τότε δικαιώνουν τον προσδιορισμό τους ως τέτοιοι. Το να υψώσουν το ανάστημά τους απέναντι στον «χύδην όχλο» –τον κατ’ αυτούς παραπλανημένο– δεν είναι και κάτι δύσκολο, δεν κοστίζει και τίποτα.

Οι υπογράφοντες θεωρούν ότι «στην κοινωνία μας σήμερα διεξάγεται μια σύγκρουση που υπερβαίνει το στενό πεδίο της πολιτικής αντιπαράθεσης, υπερβαίνει το τοπίο των πληγωμένων κοινωνικών σχέσεων και ακουμπάει το ουσιαστικό πεδίο των πολιτισμικών σχέσεων. Παρατηρούμε ότι κάποιοι θέλουν λυσσασμένα να γυρίσει η Ελλάδα 100 χρόνια πίσω. Ένα φοβικό, βαθιά οπισθοδρομικό και αντιδραστικό αφήγημα έχει βγει από τα σκοτεινά ντουλάπια της ιστορίας, με αφορμή την “Συμφωνία των Πρεσπών”». Δεν άκουσαν τίποτα οι υπογράφοντες για διεθνείς σχέσεις, για υπερεθνικούς σχηματισμούς, για ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, για ενεργειακή εκμετάλλευση και αποκλεισμό της Ρωσίας από τα Βαλκάνια. Και εντάξει αυτά δεν τα άκουσαν λόγω της φύσης της επαγγελματικής τους ενασχόλησης (τέχνη και πολιτισμός). Για το αίσθημα της ταυτότητας που νιώθει ο Έλληνας Μακεδόνας, ο Θεσσαλονικιός, ο Σερραίος, ο Καβαλιώτης, αυτός που ήδη ένιωθε παραμελημένος από το αθηναϊκό κέντρο και τώρα θα νιώθει ακόμη περισσότερο, δεν έχουν να πουν τίποτα οι ευαίσθητοι της Τέχνης και του Πολιτισμού; Για την προϊούσα διαίρεση μεταξύ Νότιων και Βόρειων Ελλήνων δεν έχουν να κάνουν κανένα σχόλιο; Τι είναι η υπόλοιπη χώρα εκτός Αθηνών; Προορισμός για τριήμερα ξεκούρασης;

Αναρωτιούνται μήπως οι υπογράφοντες γιατί οι γείτονες «που απομονώνουν τους εθνικιστές» δεν δέχτηκαν καν να ονομάζεται η γλώσσα και η υπηκοότητά τους «βορειομακεδονική» κατά το «Βόρεια Μακεδονία» αλλά επιμένουν στο «μακεδονική», ενώ μετά βδελυγμίας απορρίπτουν το περιγραφικά ορθό «σλαβομακεδονική» ή το ακόμα ορθότερο «μακεδονοσλαβική»; Λεπτομέρειες για όσους θεωρούν ότι οι ανθρωπιστικές αξίες ενεργοποιούνται αυτομάτως με την ένταξη στο ΝΑΤΟ

Ισχυρίζονται οι υπογράφοντες: «Ενώνουμε τη φωνή μας με τη φωνή των γειτόνων μας που απομονώνουν τους εθνικιστές και τη ρητορική μίσους και στέλνουν μηνύματα φιλίας και αλληλεγγύης στον Ελληνικό λαό γυρίζοντας την πλάτη στην πατριδοκαπηλία, το τσίρκο με τους Βουκεφάλες και την ακροδεξιά. Ενώνουμε τη φωνή μας με τα εκατομμύρια των πολιτών του κόσμου που είναι έτοιμοι και έτοιμες να υπερασπιστούν την ελευθερία, τη φιλία, τη δημοκρατία και τις ανθρωπιστικές άξιες από άκρη σε άκρη του πλανήτη». Αναρωτιούνται μήπως οι υπογράφοντες γιατί οι γείτονες «που απομονώνουν τους εθνικιστές» δεν δέχτηκαν καν να ονομάζεται η γλώσσα και η υπηκοότητά τους «βορειομακεδονική» κατά το «Βόρεια Μακεδονία» αλλά επιμένουν στο «μακεδονική», ενώ μετά βδελυγμίας απορρίπτουν το περιγραφικά ορθό «σλαβομακεδονική» ή το ακόμα ορθότερο «μακεδονοσλαβική»; Λεπτομέρειες για όσους θεωρούν ότι οι ανθρωπιστικές αξίες ενεργοποιούνται αυτομάτως με την ένταξη στο ΝΑΤΟ.

Και καταλήγουν: «Είμαστε πολλοί και πολλές αυτοί που θα αγωνιστούν, θα διεκδικήσουν, θα παλέψουν για να μην γυρίσουμε πίσω. Στο σκοτάδι, στην ξενοφοβία, στον εθνικισμό, στην καταστολή, στον ολοκληρωτισμό». Εδώ η αντιστροφή είναι πλήρης. Δεν υπάρχει ολοκληρωτισμός στη μεθόδευση με την οποία εγκρίνεται η συμφωνία, δεν υπάρχει ολοκληρωτισμός στο να χαρακτηρίζεται από πρωθυπουργικά χείλη «ετερόκλητος όχλος» όποιος αντιδρά, δεν υπάρχει ολοκληρωτισμός στο να αρνιέσαι να γίνει δημοψήφισμα. Φαίνεται ότι για τους αριστερούς ανθρώπους της Τέχνης και του Πολιτισμού, ο διεθνισμός και η φιλία των λαών επιβάλλεται με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, ΜΑΤ και χημικά. Ωραία! Στο βάθος γκουλάγκ!

Υ.Γ.1.: Το παραμύθι του Βουκεφάλα γιατί ενοχλεί; Πρέπει όλα τα παιδιά παγκοσμίως να μεγαλώσουν με τον Χάρυ Πόττερ και την Μπάρμπι;

Υ.Γ. 2.: Είμαι σίγουρη ότι οι υπογράφοντες έχουν διαβάσει την «Χαμένη άνοιξη» του Τσίρκα. Ας ξαναξεφυλλίσουν τις σελίδες όπου οι άνθρωποι των πρεσβειών καθόριζαν τις ψηφοφορίες του ελληνικού κοινοβουλίου, δίνοντας ραντεβού σε διάφορα ιστορικά ουζερί του κέντρου της Αθήνας.

* Η Γιάννα Γιαννουλοπούλου είναι πανεπιστημιακός (ΕΚΠΑ)

Σχόλια

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!