Η δεύτερη γενική απεργία, δεκαπέντε μέρες μετά την πρώτη, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και έδειξε ότι η οργή και ο θυμός των εργαζόμενων δεν έχει καμφθεί. Δεκάδες χιλιάδες πήραν μέρος στις συγκεντρώσεις και πορείες με μαζική συμμετοχή από χώρους εργασίας και με φανερή την διάθεση για συνέχιση του αγώνα.
Η παρουσία, ο θυμός και η αγωνιστικότητα του απλού κόσμου έχει υποχρεώσει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες σε μια «ευθυγράμμιση» έστω στα λόγια με το λαϊκό αίσθημα και σε αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική. Το γεγονός ότι γίνεται ήδη λόγος και για τρίτη απεργία και διαδηλωση (με πιθανότερη ημερομηνία την 29 Μαΐου) δείχνει πως ακόμα κι αν θέλουν να ξεθυμάνουν την οργή είναι υποχρεωμένοι να το μεθοδεύσουν συγκαλώντας κινητοποιήσεις. Μόνο που όταν αυτές γίνονται δεν θυμίζουν σε πολλά τις γνωστές «σούπες» παλιότερων 24ωρων της ΓΣΕΕ…
Κανένας δεν μπορούσε να προβλέψει με σιγουριά πώς θα ήταν η απεργία της 20ής Μαΐου. Είχε μεσολαβήσει ο θάνατος των τριών εργαζόμενων στην Μαρφίν, είχαν ξεκινήσει οι επιχειρήσεις ανάταξης της χαμένης (δια παντός;) αξιοπιστίας του πολιτικού κόσμου, τα ΜΜΕ είχαν παίξει πάλι τον γνωστό ρόλο κατευνασμού της οργής, αφού τα δις έρχονταν από τον μηχανισμό «στήριξης» κλπ. Τα μηνύματα απολύσεων στους χώρους δουλειάς έδιναν και έπαιρναν καθημερινά και η μόνη πραγματικά ευχάριστη είδηση ήταν η νίκη του λαού της Θεσσαλονίκης που απέτρεψε την αύξηση της τιμής του εισιτηρίου των λεωφορείων.
Από το πρωί όμως φάνηκε ότι τα προβλήματα μετακίνησης (αφού δεν λειτουργούσαν οι συγκοινωνίες) δεν θα εμπόδιζαν να γίνει μια μεγάλη συγκέντρωση και πορεία. Το ΠΑΜΕ από νωρίς είχε καταλάβει – χωρίς επεισόδια- το υπουργείο Εργασίας και η συγκέντρωση που μόνο του διοργάνωνε στη Ομόνοια ξεκίνησε κατά μία ώρα νωρίτερα από ότι αυτή των συνδικάτων στο Πεδίο του Άρεως.
Σιγά – σιγά χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκε στην Πατησίων και αφού τέλειωσαν οι ομιλίες ξεκίνησε η πορεία, που ήταν μεγάλη και μαζική. Όταν λέμε μεγάλη και μαζική δεν ήταν σαν την προηγούμενη σε πλήθος και παλμό, αλλά συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Επαναλήφθηκε η κατάσταση να έχουν φτάσει τα πρώτα μπλοκ στο Σύνταγμα και τμήματα της πορείας να είναι ακόμα στην Πατησίων. Τα συνθήματα της πορείας δείχνουν πως έχει αρχίσει μια πολιτικοποίηση και στους συνδικαλιστικούς χώρους και ένας ριζοσπαστισμός αρχίζει και εισχωρεί σε ποικίλους χώρους. Ξανά στο Σύνταγμα μια μάζα ανθρώπων –πολύ διαφορετικών μεταξύ τους- μαζεύτηκαν στον Άγνωστο Στρατιώτη και εκδήλωσαν τα συναισθήματά τους για την Βουλή, τους πολιτικούς, το πολιτικό σύστημα. Αυτή τη φορά υπήρχαν και ορισμένα πανό συνδικάτων (κάτι που εκνεύρισε έντονα πολλούς κατευθυνόμενους δημοσιογράφους στα μεγάλα κανάλια).
Η δουλειά του υπουργού Προ-Πο
Ο Μ. Χρυσοχοΐδης έκανε πάλι την δουλίτσα του. Την παραμονή της απεργίας σκόρπισε τους «Δίες» του στην περιοχή των Εξαρχείων, πολιόρκησαν στέκια αντιεξουσιαστών και τοποθέτηση κλούβες κι άλλα οχήματα σε καίρια σημεία. Έστελνε τα πρώτα μηνύματα… Όποιοι έβγαιναν από στέκια έπρεπε να δίνουν τα στοιχεία τους στα «συμπαθή» και «φιλότιμα» σώματα ασφαλείας. Την μέρα της πορείας αυθαίρετα και χωρίς λόγο ξαναπολιόρκησε στέκια και εμπόδισε για ώρα μέλη τους να πάρουν υλικό και πανό για να πάνε στην πορεία. Αυτή τη φορά έβαλε σε εφαρμογή και την μέθοδο των προσαγωγών. 98 άτομα οδηγήθηκαν στα κρατητήρια χωρίς κανένα λόγο και χωρίς να έχουν κάνει οτιδήποτε. Στην ίδια γραμμή, έλεγχοι και εξακριβώσεις στοιχείων γίνονταν σε εκατοντάδες ανθρώπους που πλησίαζαν το χώρο της συγκέντρωσης και πορείας. Τέλος στη Βουλή και έξω από την Μ. Βρετάνια πάνοπλοι και με μάσκες ματατζήδες έδειχναν έτοιμοι να επέμβουν περικυκλώνοντας τα μπλοκ των διαδηλωτών.
Θεσσαλονίκη: Τίποτα δεν τελείωσε. Όλα συνεχίζονται…
Το μήνυμα ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της χώρας θα συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι η κυβέρνηση να πάρει πίσω τα αντεργατικά μέτρα που ήδη εφαρμόζει, θέλησαν να δώσουν οι χιλιάδες Θεσσαλονικείς που πήραν μέρος στις πορείες της Πέμπτης.
Τα ποσοστά της απεργίας ήταν ιδιαίτερα υψηλά στο δημόσιο τομέα, ενώ πολλά ήταν και τα σωματεία του ιδιωτικού που βρέθηκαν στο δρόμο. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσε στους διαδηλωτές και σε συνδικαλιστές η κοινή παρουσία στην πορεία εργαζομένων και εργοδοτών, καθώς, με απόφαση των τελευταίων και των αντίστοιχων κλαδικών σωματείων, πολλές μεσαίες επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές, για να διευκολυνθεί η συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις. Η πορεία του Εργατικού Κέντρου και της ΕΔΟΘ –με τη συμμετοχή πάνω από 10.000 διαδηλωτών- ξεκίνησε με προσυγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο και κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, για να καταλήξει στο πρώην υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Στην πλατεία Αριστοτέλους συγκεντρώθηκαν τα μέλη του ΠΑΜΕ και ακολούθησε πορεία στο κέντρο της πόλης με τη συμμετοχή περίπου 3.000 διαδηλωτών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, από νωρίς το πρωί, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της Πρωτοβουλίας Πρωτοβάθμιων Σωματείων είχαν αποκλείσει μεγάλο πολυκατάστημα στην οδό Τσιμισκή, περιφρουρώντας μαζί με τα σωματεία την απεργία και καλώντας τον κόσμο να πάρει μέρος στις κινητοποιήσεις.
ΠΑΜΕ… Θησείο!
Το ΠΑΜΕ αφού τέλειωσε στα γρήγορα την συγκέντρωση στην Ομόνοια πορεύτηκε προς το υπουργείο Εργασίας, το οποίο είχε καταληφθεί από νωρίς από δυνάμεις του, και στην συνέχεια, πορεύτηκε προς το Θησείο όπου και διαλύθηκε ήσυχα. Μακριά από το κέντρο, μακριά από Σύνταγμα. Μέσα στην Βουλή ο αγορητής του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης τέλειωσε την ομιλία του λέγοντας ότι «μην ψάχνετε σε μας αυτούς που σπάνε τζάμια και βάζουν φωτιές, αλλού να τους ψάξετε. Εμείς διαδηλώνουμε μαζικά, οργανωμένα, περιφρουρημένα». Φρόντισαν, πηγαίνοντας στο Θησείο να μην ρισκάρουν καμιά συνάντηση με τους υπόλοιπους διαδηλωτές. Η επιλογή αυτή δημιούργησε πολλά ερωτηματικά και ορισμένοι ανηφόρησαν προς το κέντρο και όχι προς τα περίχωρα των διαδηλώσεων…
Συνθήματα που ακούστηκαν μεταξύ άλλων στις πορείες
«Καμία δικαιολογία, καμία ανοχή, είναι και δικοί μας ετούτοι οι νεκροί»
«Ο λαός απαιτεί τα λαμόγια φυλακή»
«Γιωργάκη, υπάρχουν τα λεφτά, αλλά τα ‘δωσες στις τράπεζες και τ’ αφεντικά»
«Η ασφάλιση είναι του λαού, δεν είναι του Λοβέρδου και του ΔΝΤ»
«Κάτω τα χέρια απ’ τις αποδοχές μας, δεν είναι για παζάρια οι ζωές μας»
«Παύση τώρα πληρωμών, δεν θα πληρώσουμε εμείς τα χρέη καπιταλιστών»
«Τα κάνανε οφσόρ, τα κάναν δομημένα, φέρτε πίσω τα κλεμμένα»
Μπροστά στη Βουλή ακούγονταν τα συνθήματα «Κλέφτες – κλέφτες», το γνωστό «να καεί…» και επίσης τα «Δεν σε θέλει ο λαός πάρ’ το ΔΝΤ και μπρος», «ανυπακοή – απεργία γενική».
Ξεχωρίσαμε την αφίσα της ΔΟΕ – ΟΛΜΕ με σύνθημα «Ούτε ΔΝΤ, ούτε και ΕΕ – Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου λαέ», ή το πανό του συλλόγου εκπαιδευτικών Δ. Γληνός με σύνθημα «ή εμείς… ή αυτοί» με τις φωτογραφίες της Μέρκελ και του Παπανδρέου. Επίσης συγκινητική ήταν η στιγμή που τραγουδήθηκε από μπλοκ εκπαιδευτικών το «πότε θα κάνει ξαστεριά» ενώ ήταν γύρω του παρατεταγμένα τα ΜΑΤ με τις αντιασφυξιογόνες μάσκες φορεμένες.
Nα φύγει τώρα το ΔΝΤ
Δ. Παπασπύρος, πρόεδρος ΑΔΕΔΥ: «Άμεση έξοδος της χώρας από τον μηχανισμό. Να φύγει τώρα το ΔΝΤ, γιατί είναι η συνθήκη που οδηγεί σε εξαθλίωση το βιοτικό επίπεδο της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. […] Διαψεύστηκαν όσοι υποστήριζαν ότι η βία θα σταματήσει τους αγώνες, θα τους απομαζικοποιήσει. […] Ο αγώνας των εργαζομένων, που θα οδηγήσει σε πλήρη ανατροπή τις αντεργατικές πολιτικές, δεν είναι αγώνας ταχύτητας, αλλά μαραθώνιος. Στο τέλος, θα νικήσουμε. Θα νικήσουμε όπως έχει αποδείξει η ιστορία για όλα τα δυνατά, ενωτικά, ασυμβίβαστα εργατικά κινήματα.»
