Από την Ασία ως τη Λατινική Αμερική, περνώντας από την Αφρική, πληθαίνουν και δυναμώνουν οι κινητοποιήσεις των λαών ενάντια στην απόπειρα των ελίτ να τους μετατρέψουν σε λιμοκτονούντα και πειθαρχημένα κοπάδια, προκειμένου το 1% να συνεχίσει το πάρτι του εν μέσω πολέμων, πανδημιών και πείνας. Δεν είναι παράλογη η εκτίμηση ότι οι αντιστάσεις που ήδη ξεδιπλώνονται, ακόμη και σε ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Ολλανδία), αποτελούν το προοίμιο μόνο όσων έρχονται. Διότι μπορεί η Δυτική, κυρίως, αριστερά να ζει τον μύθο της, έχοντας πάρει διαζύγιο από τα πληβειακά στρώματα, αλλά πολλοί λαοί δεν φαίνονται διατεθειμένοι να γίνουν ολοκαύτωμα για χάρη κανενός. Ξεπερνούν λοιπόν την έλλειψη πολιτικής εκπροσώπησής τους με ποικίλους τρόπους κι επιλέγουν δρόμους αντίστασης, ακόμη κι όταν μια εναλλακτική σε επίπεδο διακυβέρνησης δεν είναι ορατή.
Οι ελίτ προετοιμάζονται για τα «χειρότερα»: απαντούν με νέα κύματα εκστρατειών ιδεολογικής τρομοκράτησης αλλά και αιματηρής καταστολής, προβάλλοντας τις ποικίλες αντιδραστικές «μεταβάσεις» που προωθούν ως μονόδρομους, κουρελιάζοντας και τα τελευταία υπολείμματα δημοκρατίας και εθνικής-λαϊκής κυριαρχίας. Στη νέα εποχή στην οποία μας έβαλε βίαια ο πόλεμος, η έκβαση της σύγκρουσης κάθε άλλο παρά δεδομένη είναι. Όμως οι μαζικές κινητοποιήσεις που ήδη λαμβάνουν χώρα σε πολλές γειτονιές του κόσμου κραυγάζουν την ανάγκη του αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια. Για να υπάρχουν οι λαοί ελεύθεροι και κυρίαρχοι, απαλλαγμένοι από τον πολλαπλό βρόγχο μιας παγκόσμιας ελίτ που καλλιεργεί μόνο εξαθλίωση και καταστροφή. Στο φύλλο αυτό περιδιαβαίνουμε τρεις από τις χώρες που βρίσκονται σε αναταραχή, και μπορούν να μας διδάξουν κι από την καλή κι από την ανάποδη.
Μαζικές διαμαρτυρίες στον Παναμά
Από τις αρχές Ιουλίου εξελίσσονται στον Παναμά συνεχείς λαϊκές διαδηλώσεις, αποκλεισμοί αυτοκινητόδρομων και εθνική απεργία διαρκείας ενάντια στην ακρίβεια. Τις κινητοποιήσεις οργανώνουν συνασπισμοί κοινωνικών και ιθαγενικών οργανώσεων. Οι διαμαρτυρόμενοι ζητούν από τον «κεντροαριστερό» πρόεδρο Λαουρεντίνο Κορτίζο να υιοθετήσει τα 32 μέτρα που προτείνουν τα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα κατά της ακρίβειας, της αυξανόμενης κοινωνικής ανισότητας και του καλπάζοντος πληθωρισμού. Μεταξύ άλλων: μείωση των τιμών των βασικών αγαθών, αύξηση μισθών και συντάξεων, αύξηση των δαπανών για παιδεία και υγεία, επισκευές σε υποδομές, καταπολέμηση της τεράστιας διαφθοράς, αλλά και κλείσιμο των 4 αμερικανικών βάσεων και πολιτικές στήριξης των ιθαγενικών κοινοτήτων.
Η Γκάνα ενάντια στην ακρίβεια και το ΔΝΤ
Λαϊκές διαμαρτυρίες ενάντια στην ακρίβεια δονούν εδώ κι ένα μήνα την Γκάνα των 32 εκατομμυρίων κατοίκων – την πρώτη χώρα της υποσαχάριας Αφρικής που κέρδισε την ανεξαρτησία της (1957) για να τη χάσει λιγότερο από δέκα χρόνια αργότερα, όταν η CIA οργάνωσε το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον παναφρικανιστή πρώτο πρόεδρο της, τον Κουάμε Νκρούμα. Έκτοτε η τοπική ελίτ στράφηκε στη Δύση και η χώρα μετατράπηκε σε τρόφιμο του ΔΝΤ, του οποίου η «βοήθεια» την κατέστρεψε, παρ’ όλο που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς και εξαγωγείς χρυσού και κακάο σε παγκόσμιο επίπεδο. Ήδη το 2021 οι τιμές των τροφίμων είχαν αυξηθεί κατά 31%, των μεταφορικών μέσων κατά 40%, της βενζίνης κατά 69%.
Η Σρι Λάνκα παραμένει επί ποδός πολέμου
Το λαϊκό κίνημα ενάντια στην ακρίβεια και τη διαφθορά, αφού έδιωξε κακήν κακώς από τη χώρα τον «κεντροαριστερό» πρόεδρο Ρατζαπάκσα*, στρέφεται πλέον ενάντια στον κεντροδεξιό Γουικρεμεσίνγκε – που προχθές εκλέχθηκε πρόεδρος με τις ψήφους του κόμματος του Ρατζαπάκσα! Ο Γουικρεμεσίνγκε στις τελευταίες εκλογές δεν κατάφερε καν να εκλεγεί βουλευτής στην περιφέρειά του: μπήκε στη βουλή έμμεσα, ως αρχηγός της κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης. Το γεγονός αυτό, και η εμφανής προσπάθεια όλου του παλιού πολιτικού συστήματος να τον βάλει μπροστά ώστε να διασωθεί, του έχουν στερήσει κάθε νομιμοποίηση. Γι’ αυτό, με το που εκλέχθηκε πρόεδρος, έδειξε ότι σκοπεύει να γραπωθεί στην εξουσία με στήριγμα τον στρατό και «κοινωνική βάση» την ολιγάριθμη ντόπια ελίτ. Επέβαλε εκ νέου κατάσταση έκτακτης ανάγκης και χθες τα ξημερώματα έστειλε στρατιωτικές μονάδες να διαλύσουν την περικύκλωση του προεδρικού μεγάρου, με αποτέλεσμα μαζικές συλλήψεις και τραυματισμούς δεκάδων διαδηλωτών. Ήδη είχε αποκαλέσει τους διαδηλωτές «φασίστες» και «βίαιο όχλο»…
* «Ανατροπή στη Σρι Λάνκα» (φύλλο 599).