Βαριές κατηγορίες και σκιές για τον ρόλο του ίδιου και του Βγενόπουλου στην τραπεζική κρίση. Του Μάριου Διονέλλη
«Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», λέει η παροιμία και στη συγκεκριμένη περίπτωση, απ’ ό,τι φαίνεται, η λεία του προσφέρθηκε κυριολεκτικά στο πιάτο. Μόνο με τέτοιους όρους μπορεί να περιγραφεί η απόκτηση από τον κ. Σάλλα των Τραπεζών Κύπρου, Λαϊκής (CPB) και Ελληνικής, σε ό,τι αφορά τα υποκαταστήματά τους στην Ελλάδα. Το ποσό της αγοράς των δύο τραπεζών χαρακτηρίζεται «εξευτελιστικό» ακόμα και με βάση τη σημερινή εικόνα που παρουσιάζουν οι καταρρέουσες τράπεζες (σ.σ. τουλάχιστον οι δύο πρώτες, αφού η ελληνική πλήττεται λιγότερο). Οι γνωρίζοντες την τραπεζική αγορά μιλούν για ακόμα ένα «δώρο» στον κ. Σάλλα από την τρικομματική κυβέρνηση, μετά την εκποίηση της Αγροτικής, το καλοκαίρι. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι με μόλις 524 εκατομμύρια ευρώ η Τράπεζα Πειραιώς αποκτά τρεις τράπεζες με συνολικά 320 καταστήματα, με καταθέσεις 12,9 δισ. ευρώ, με δάνεια 20,4 δισ. ευρώ και με 4.700 εργαζομένους;
Αγόρασε την τράπεζα στην οποία χρωστούσε
Στην περίπτωση των κυπριακών τραπεζών, όπως ακριβώς έγινε και με την Αγροτική ο κ. Σάλλας καταφέρνει να αγοράσει την τράπεζα στην οποία χρωστάει και συγκεκριμένα την CPB (πρώην Marfin). «Ο κ. Σάλλας κατηγορείται στην Κύπρο για παρέμβαση στην αγορά με στόχο τον αθέμιτο πλουτισμό» δήλωνε πριν λίγες μέρες ο Κύπριος βουλευτής του ΔΗΚΟ Νίκος Παπαδόπουλος (σ.σ. γιος του πρώην προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου). Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε έμμεσα σε αποκαλυπτικό δημοσίευμα του Reuters, από τον Ιούλιο του 2012. Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει τότε γνωστά ο κ. Σάλλας συνέστησε μαζί με τα τέκνα του τρεις off shore εταιρίες στην Κύπρο, μέσω των οποίων στη συνέχεια αγόρασε μετοχές της ίδιας του της τράπεζας (Πειραιώς) στην Ελλάδα, κατά τη διαδικασία αύξησης μετοχικού κεφαλαίου την οποία ο ίδιος εξήγγειλε. Τα χρήματα για την αγορά των μετοχών είχαν προέλθει από δάνεια περίπου 113 εκατομμυρίων ευρώ που πήραν οι off shore του κ. Σάλλα από τη Marfin Bank, τη μετέπειτα CPB της Κύπρου. Τα δάνεια αυτά ήταν προφανώς επισφαλή και βεβαίως δεν έχουν αποπληρωθεί μέχρι σήμερα, οπότε ο κ. Σάλλας αγοράζει το ελληνικό κομμάτι της τράπεζας στην οποία χρωστάει.
Ο καλός φίλος κ. Βγενόπουλος
Για τη σύναψη εκείνων των δανείων, όπως αναφέρει το δημοσίευμα του Reuters, είχε προθυμοποιηθεί ο τότε πρόεδρος της Marfin Ανδρέας Βγενόπουλος, ο οποίος επίσης κατηγορείται από τις Αρχές της Κύπρου για «κλοπή» εις βάρος των κυπριακών τραπεζών. Σε αποστροφή του λόγου του κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής του συνέντευξης την Τετάρτη, ο κ. Βγενόπουλος επαίνεσε τον κ. Σάλλα για την πρωτοβουλία του να αγοράσει τα ελληνικά υποκαταστήματα των τριών τραπεζών λέγοντας πως «είναι μια κίνηση που θα του αποφέρει βέβαια κέρδη».
Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης, ο λόγος για τον οποίο ο κ. Σάλλας ήταν για να μην αναγκαστεί (τότε) να προσφύγει στα κεφάλαια του EFSF μέσω της ελληνικής κυβέρνησης καθώς η ανακεφαλαιοποίηση με αυτό τον τρόπο θα σήμαινε απώλεια μετοχών και ενδεχομένως και της διοίκησης της τράπεζάς του. «Για αυτό, εύλογα, οι τραπεζίτες προτιμούν τα ιδιωτικά κεφάλαια, ιδίως φίλα προς αυτούς προσκείμενων επιχειρηματιών» λέει σε άρθρο του εκείνης της εποχής στο Protagon ο κ. Βαρουφάκης, θυμίζοντας πως, σύμφωνα και με το Reuters, o κ. Σάλλας έχει ξανακάνει το ίδιο κόλπο δανειζόμενος από την Proton του κ. Λαυρεντιάδη (σ.σ. που σήμερα βρίσκεται στη φυλακή).
Τελικά, ο άνθρωπος που χρωστά 113 εκατομμύρια στην CPB, δίνει σήμερα 524 εκατ. και αγοράζει όλο το ελληνικό κομμάτι της τράπεζας στην οποία χρωστάει, αλλά και τα αντίστοιχα κομμάτια ακόμα δύο τραπεζών που πλήττονται από την κρίση της Κύπρου.
Το παραπάνω «γαϊτανάκι» τραπεζικών παιχνιδιών αποκαλύπτει και τα παιχνίδια που παίχτηκαν εις βάρος ολόκληρου του κυπριακού λαού. Χαρακτηριστικό είναι πως η νέα, κρατική διοίκηση της CPB (που ανέλαβε μετά την αποχώρηση Βγενόπουλου) έχει κινηθεί δικαστικά κατά του κ. Σάλλα, μετά την αποκάλυψη των παραπάνω μεθοδεύσεων από το Reuters, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει η δημόσια απορία του βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου από την Κύπρο αν τώρα, μετά την εξαγορά του ελληνικού κομματιού της, η CPB θα συνεχίσει τη δίωξη εις βάρος του… αγοραστή της στην Ελλάδα.
Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί πως δικαστική διαμάχη εκκρεμεί και μεταξύ του κ. Σάλλα και του Reuters από το οποίο ο τραπεζίτης ζητά αποζημίωση 50 εκατομμυρίων ευρώ κάνοντας λόγο για «προσπάθεια υπονόμευσης, εκβιασμών και κατασυκοφάντησης» εις βάρος της τράπεζάς του.
Ταϊσμένα ΜΜΕ στην Ελλάδα
Όλα τα παραπάνω έχουν γίνει ελάχιστα γνωστά στην Ελλάδα. Εκτός από περιορισμένες αναφορές στο Ιnternet η αποκάλυψη του Reuters δεν αναπαράχθηκε από τα κεντρικά Μέσα Ενημέρωσης. Ίσως να φταίνε για αυτό οι συνεχείς διαφημιστικές καμπάνιες της Τράπεζας Πειραιώς. Και έτσι, σήμερα, μετά την αγορά των καταστημάτων των τριών τραπεζών από την Πειραιώς, ακολούθησε αθρόα αναπαραγωγή του δελτίου Τύπου της Πειραιώς, που έκανε λόγο για «κατοχύρωση της δεύτερης θέσης στην εγχώρια τραπεζική αγορά» (από την τρίτη που βρισκόταν πριν την εξαγορά) αλλά και της δήλωσης του κ. Σάλλα για διασφάλιση των καταθέσεων στις τρεις τράπεζες και για «σημαντική κίνηση στην αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, όπου η Τράπεζα Πειραιώς συμμετέχει από την πρώτη στιγμή, ως βασικός πυλώνας, συμβάλλοντας στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας».
Από τα ίδια Μέσα Ενημέρωσης μάθαμε και για την ανάδειξη του κ. Σάλλα σε «πρωταθλητή» των συγχωνεύσεων, αφού μέσα σε 15 χρόνια έχει καταφέρει να αγοράσει συνολικά 11 τράπεζες στην Ελλάδα (Chase Manhattan, Μακεδονίας-Θράκης, Credit Lyonnais Hellas, Τράπεζα Χίου, National Westminster Bank, ΕΤΒΑbank, Αγροτική, Γενική, Κύπρου, CPB, Ελληνική) ενώ ετοιμάζεται να αγοράσει και τη Millennium Bank.
Αν μη τι άλλο, το αποτέλεσμα επιτρέπει στον ίδιο να πανηγυρίζει και στα διαφημιστικά έσοδα να αυξάνονται…
