Κατά την τελευταία περίοδο διαχείρισης του Μνημονιακού Καθεστώτος και αφού έγινε αλλαγή φρουράς με τον ΣΥΡΙΖΑ να περνά στην αντιπολίτευση, το κόμμα αυτό άλλαξε τη ρητορική του και την επαναπροσδιόρισε σε έναν λόγο εμφυλιοπολεμικό και συχνά αριστερίστικο, διανθισμένο με μπόλικο πολακισμό, σε επίπεδο ανάλογο με εκείνο των τρολ που εκτρέφει στο διαδίκτυο.
Η ελαφρολαϊκιστική αυτή δημαγωγία από πλευράς Τσίπρα και Σία, προσπάθησε ανεπιτυχώς να καλύψει την κούφια επί της ουσίας αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος δύσκολα μπορεί να αντιπολιτευθεί τώρα όσα έπραττε όντας στην κυβέρνηση ο ίδιος.
Η αλήθεια βεβαίως είναι ότι οι διαφορές στη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευσης θα μπορούσαν να θεωρηθούν αμελητέες, αν θυμηθεί κανείς ότι το κόμμα αυτό, όταν ήταν εν τη βασιλεία του, μπορούσε με άνεση να επικαλείται τον Βελουχιώτη και ταυτοχρόνως να προωθεί τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας και των μικρομάγαζων.
Όμως το ενδιαφέρον πλέον, είναι η ρητορική και οι πράξεις της Ν.Δ.! Τα δύο ατού του κ. Μητσοτάκη ήταν το «έπος του Έβρου», καθώς και η αντιμετώπιση της πανδημίας κατά την πρώτη της φάση.
Θα τολμούσα να υποθέσω ότι η επιτυχία στον Έβρο πιθανόν να οφείλεται σε εντολές της κυρίας Μέρκελ «να μην περάσει κουνούπι». Κι αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι σε όλο το υπόλοιπο φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ουδέν έπος συνετελέσθη, παρά μόνο έλαβαν χώρα όσα ο Κατευνασμός υπαγορεύει.……………………………………
Όπως και να ’χει, όλα τα υπόλοιπα πλην του Έβρου και της πρώτης εποχής της πανδημίας, άρχισαν να πηγαίνουν και συνεχίζουν να πηγαίνουν στραβά για την κυβέρνηση, με ευθύνη της κυβέρνησης.
Στην Υγεία, στην Παιδεία, στον τουρισμό, στα ΜΜΜ, στην επικοινωνία και αλλού η κυβέρνηση τα έκανε μαντάρα! Η TUI βομβάρδισε με Στούκας κορωνοϊό όλη την επικράτεια, οι μάσκες και οι υποδομές στα σχολεία δημιούργησαν μια κατάσταση μεταξύ φιάσκου και φάρσας, ενώ τα λεφτά που δεν δίνονταν για την υγεία δίνονταν σε εκδότες και δημοσιογράφους ενός Τύπου αντιλαϊκού και διεφθαρμένου ως το κόκκαλο.
…………………………………
Με εχθρό της την ιδεολογία της και τις εξαρτήσεις της η κυβέρνηση έχει αρχίσει να παραπαίει, όχι κάτω από την πίεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ή της υπόλοιπης κοινοβουλευτικής ή εξωκοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, αλλά κάτω από τα αποτελέσματα των επιλογών της. Για όλα. Από τα εξοπλιστικά έως το δεύτερο ημίχρονο της διαχείρισης του covid.
Έτσι, γρήγορα η κυβέρνηση και η Ν.Δ. πέρασαν με τη σειρά τους σε μια εμφυλιοπολεμική ακροδεξιά ρητορική και ακόμα περισσότερο σε ακροδεξιές πρακτικές. Λογικό, διότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική μόνο με ακροδεξιές μεθόδους εφαρμόζεται. Όμως η Ν.Δ. έχει έναν επιπλέον λόγο να διολισθαίνει προς αυτήν την κατεύθυνση: την επιδοκιμασία ενός μεγάλου μέρους του λαού ο οποίος πιστεύει ότι οι αντιλαϊκές πολιτικές (και όντως ως τέτοιες τις αντιλαμβάνεται) είναι μονόδρομος! Πόσο μάλλον οι συμπολίτες μας εκείνοι που έχουν προσχωρήσει εθελοντικώς στην τυραννίδα, (και) λόγω της τριακονταετούς προπαγάνδας υπέρ της (με την Αριστερά να λείπει απ’ τον πλανήτη για δουλειές).
Η τελευταία επίδειξη Αστυνομοκρατίας που έκανε η κυβέρνηση στην Αθήνα (για να τη βλέπει όλη η Ελλάδα) κατά την Επέτειο του Πολυτεχνείου, εγκαινιάζει μια νέα κατάσταση (που παραπέμπει στον Νόμο Καθολικής Ασφάλειας στη Γαλλία και άλλα παρεμφερή ή παρόμοια στην υπόλοιπη Ευρώπη).
Μάλιστα, το απροκάλυπτο (κι επιδεικτικό) χτύπημα εναντίον του ΚΚΕ μπορεί να δείχνει δύο πράγματα: ή ότι η κυβέρνηση δεν υπολογίζει πλέον την αντιπολιτευτική τακτική αυτού του κόμματος, ή ότι φοβάται πως στο εγγύς μέλλον οι αντιδράσεις στην κυβερνητική πολιτική θα γιγαντωθούν.
Είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετα ενδεχόμενα, αλλά μόνον το μέλλον θα δείξει τι πρυτάνευσε στις αναλύσεις εκείνων που καθοδηγούν την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η αλήθεια είναι ότι κατά τη Μνημονιακή Εποχή, ουδένα κόμμα της Αριστεράς, μόνο του ή σε μέτωπο με άλλα κόμματα, κατόρθωσε να εμποδίσει τη δημιουργία και την εφαρμογή έστω ενός (αριθμός 1) Μνημονιακού νόμου! Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ (αν μπορεί να θεωρηθεί Αριστερά μετά την κωλοτούμπα το κόμμα των Νίκου Παππά και Τσίπρα) παρήγαγε Μνημονιακούς νόμους κατά κόρον και τους εφάρμοσε κατά σκασμόν.
***
Είτε λοιπόν επειδή η Ν.Δ. δεν φοβάται πλέον φιλολαϊκά κόμματα, είτε επειδή φοβάται λαϊκές αντιδράσεις, παίρνει από τώρα τα μέτρα της. Βαράει! Βαράει σχεδόν παράφρονα, ανάλογον του κ. Χρυσοχοΐδη τρόπο, διότι η δημαγωγία και η ολοκληρωτική προπαγάνδα δεν αρκούν πλέον…
ΣΤΑΘΗΣ Σ.
18•XI•2020
