11 Ιουλίου 2011: Η «ενδεκάτη» της Κύπρου

«Η 11η Σεπτεμβρίου της Κύπρου», «η Φουκουσίμα της Κύπρου», «έκρηξη ανάλογη της συμβατικής στο Λος Άλαμος πριν από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα το 1945», είναι μερικοί από χαρακτηρισμούς, που χρησιμοποιούνται ευρέως για να αποτυπώσουν, αναλογικά, το μέγεθος της τραγωδίας από την έκρηξη των 98 εμπορευματοκιβωτίων στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί.
Και δεν πρόκειται για τη συνήθη δημοσιογραφική και άλλη υπερβολή. Πέραν του άδικου και εγκληματικού χαμού 13 παλικαριών, το τσουνάμι της 11ηςΙουλίου απειλεί με κατάρρευση την κυπριακή οικονομία, καταποντίζει θεσμούς, κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών και παρασύρει την αξιοπιστία της κυβέρνησης, ενώ επιτείνει και την απαξίωση όλης της πολιτικής ηγεσίας.
Σε περιόδους άκρως οριακές, τόσο για το Κυπριακό όσο και για την οικονομία.
Η 11η Ιουλίου μας έφερε πιο κοντά στη δωδεκάτη ώρα…
Κηδείες-συλλαλητήρια, πόνος και οργή.
Λαϊκή κατακραυγή στις πλατείες και έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, με στοχευμένο τον καταλογισμό της ευθύνης.
Κατεστραμμένος ο Ηλεκτροπαραγωγός Σταθμός του Βασιλικού, το μεγαλύτερο έργο ανάπτυξης και ενέργειας του τόπου. Οι ζημιές, πέραν των δύο δισεκατομμυρίων ευρώ. Κι ένα τεράστιο ερωτηματικό να υπάρχει: ποιος αποφάσισε να τοποθετήσει το φορτίο του θανάτου τόσο κοντά;
Διακοπές στην παροχή ηλεκτρισμού, με όλες τις συνέπειες για τη βιομηχανία, τον τουρισμό και τα νοικοκυριά την ώρα που ο καύσωνας τρίζει τα δόντια. Επιχειρήσεις που κλείνουν ή βρίσκονται στα πρόθυρα. Χωρίς να εκλείπει και ο κίνδυνος γενικής συσκότισης.
Κίνδυνος και για επαρκή υδροδότηση, καθώς οι μονάδες αφαλάτωσης, που υποτίθεται ότι θα απεξαρτούσαν οριστικά την υδροδότηση από τις καιρικές συνθήκες, χρειάζονται πολλά μεγαβάτ για να λειτουργήσουν.
Πισωγύρισμα για την οικονομία, την ώρα που είχε εξασφαλιστεί συναίνεση των πολιτικών κομμάτων για την έγκριση του πρώτου πακέτου μέτρων εξυγίανσης των δημόσιων οικονομικών. Την ημέρα της τραγωδίας ήταν προγραμματισμένη η δεύτερη παγκομματική σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο για την οριστική συμφωνία.
Τώρα πλανάται πάνω από την Κύπρο η μέγγενη της ένταξης στο μηχανισμό στήριξης με όλα τα επακόλουθα.
Οι ευθύνες είναι ασήκωτες. Είναι ενδεικτικό ότι ο Πρόεδρος, Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος έκτισε τόσα χρόνια της πολιτικής του ζωής το προφίλ του ανθρωπιστή πολιτικού, δεν παρέστη σε καμιά από τις 13 κηδείες και όσοι τον εκπροσώπησαν αποδοκιμάστηκαν ή και προπηλακίστηκαν από το πλήθος. Για δυόμισι χρόνια, από τον Φεβρουάριο του 2009, αφότου κατασχέθηκε το ιρανικό φορτίο με την πυρίτιδα, η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης ήταν πως έπρεπε να παραμείνει στην Κύπρο και αποκρούστηκαν προτάσεις δυτικών χωρών να το πάρουν.
Από εκεί και πέρα οι στρατιωτικοί που ανέλαβαν να εφαρμόσουν αυτή την απόφαση, αν και η ηγεσία του ΓΕΕΦ δεχόταν τις πιεστικές προειδοποιήσεις του αδικοχαμένου διοικητή της βάσης, Ανδρέα Ιωαννίδη, επέδειξαν ασύγγνωστη, εγκληματική αμέλεια ως προς την ασφαλή φύλαξη του φορτίου.
Σύμφωνα με το διευθυντή του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλου Θεόδωρο Λιόλιο, η τοποθέτηση των 98 εμπορευματοκιβωτίων το ένα πάνω στο άλλο, στο ύπαιθρο, εκτεθειμένα στις ψηλές θερμοκρασίες και την υγρασία, τα μετέτρεψε σε όπλο μαζικής καταστροφής. Ήταν ακριβώς η ίδια τοποθέτηση των εκρηκτικών κατά τη συμβατική έκρηξη στο Λος Άλαμος πριν από την κατασκευή της ατομικής βόμβας…
Πρακτικά και έγγραφα συσκέψεων υπουργείων Άμυνας, Εξωτερικών, Οικονομικών, συμβούλων της Προεδρίας και στρατιωτικής ηγεσίας, βρίσκονται στο μικροσκόπιο της μονομελούς Ερευνητικής Επιτροπής που διόρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για καταλογισμό ευθυνών. Παράλληλα, η Αστυνομία διεξάγει τις δικές της έρευνες για τυχόν ποινικές ευθύνες.
Ωστόσο, χωρίς να υιοθετούνται λογικές λαϊκών δικαστηρίων, οι ευθύνες έχουν ήδη επιμεριστεί στη συνείδηση των πολιτών, οι οποίοι, απηυδησμένοι από εγκληματικούς, όπως αποδεικνύεται, ερασιτεχνικούς χειρισμούς, άφησαν τους καναπέδες και βρίσκονται κάθε βράδυ έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, αξιώνοντας την παραίτηση του Δημήτρη Χριστόφια και της κυβέρνησής του.
Η παραίτηση των υπουργών Άμυνας και Εξωτερικών καθώς και του Αρχηγού της Εθνικής Φρουράς δεν έχει σαφώς ικανοποιήσει.
Οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό θα είναι ραγδαίες τις επόμενες μέρες. Ήδη τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν απορρίψει την ιδέα κυβέρνησης εθνικής ενότητας υπό τον Δημήτρη Χριστόφια, με τον Νίκο Αναστασιάδη να επιτίθεται ολομέτωπα κατά των χειρισμών του. Το κυβερνών ΑΚΕΛ ζήτησε από τον Πρόεδρο να προβεί σε ευρύτατο ανασχηματισμό διορίζοντας προσωπικότητες ευρείας αποδοχής.
Ένα βήμα παρακάτω, το συγκυβερνών ΔΗΚΟ επέλεξε να θέσει τους όρους του δημοσίως, ζητώντας κυβέρνηση ευρείας αποδοχής στη βάση συμφωνημένου προγράμματος και όχι του προεκλογικού προγράμματος Χριστόφια, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο αποχώρησης από το κυβερνητικό σχήμα.
Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο Ταγίπ Έρντογαν ο οποίος, εν μέσω πανηγυριών στα Κατεχόμενα για τη μαύρη επέτειο της εισβολής, εκμεταλλεύτηκε πλήρως τη δεινή θέση της Κύπρου για να διαλύσει κάθε υποψία διαλλακτικότητας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αφού είπε πως θα παγώσει τις ευρω-τουρκικές σχέσεις αν η Κυπριακή Δημοκρατία αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πως δεν πρόκειται να επιστρέψει σπιθαμή εδάφους, αφού -όπως ανέφερε- δεν υπάρχει κυπριακό κράτος, παρά μόνο το ψευδοκράτος, προέβλεψε περιχαρής την κατάρρευση της οικονομίας της «ελληνοκυπριακής διοίκησης», «όπως ακριβώς συνέβη και με την Ελλάδα». Αυτά ήταν τα λόγια του…

Σου άρεσε αυτό το άρθρο; Ενίσχυσε οικονομικά την προσπάθειά μας!