Ο Αρνάλδο Οτέγκι είναι ένας χαρισματικός ηγέτης της Πατριωτικής Αριστεράς στη Χώρα των Βάσκων.
Φυλακισμένος ξανά από το 2009, διατηρεί σημαντική επιρροή σε μεγάλο τμήμα της βασκικής κοινωνίας, που αναγνωρίζει στο πρόσωπό του τον αρχιτέκτονα της αλλαγής στρατηγικής προς μια ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης με το Ισπανικό Κράτος. Πενήντα πέντε χρονών σήμερα, φυλακίστηκε τελευταία φορά με την κατηγορία της απόπειρας ανασύστασης του Μπατασούνα, το οποίο είχε τεθεί εκτός νόμου με την κατηγορία ότι υποστηρίζει την ΕΤΑ. Με πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανατράπηκε το ειδικό νομικό καθεστώς που ίσχυε για τους Βάσκους πολιτικούς κρατούμενους που, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους φυλακισμένους, δεν δικαιούνταν αποφυλάκιση υπό όρους πριν εκτίσουν το σύνολο της ποινής τους.
Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Στρασβούργο;
Η απόφαση αποκαθιστά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απέναντι στην ιδιοτροπία και τις διακρίσεις της σωφρονιστικής πολιτικής που εφαρμόζεται ενάντια στους Βάσκους αυτονομιστές. Το ίδιο δικαστήριο υιοθετούσε στο παρελθόν αποφάσεις ποινικοποίησης του βασκικού αυτονομιστικού κινήματος, δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως όσο συνεχιζόταν η ένοπλη δράση της ΕΤΑ η διεθνής κοινότητα θα στήριζε τις κατασταλτικές πολιτικές ενάντια ακόμα και σε θεμελιώδεις ελευθερίες όπως το δικαίωμα του συνεταιρίζεσαι κλπ. Τώρα στέλνει ένα εξίσου ξεκάθαρο μήνυμα στις κυβερνήσεις Ισπανίας και Γαλλίας: Μετά τη μονομερή κατάπαυση της βίας από την ΕΤΑ, η διεθνής κοινότητα δεν επιδοκιμάζει πλέον τις πολιτικές διακρίσεων ενάντια στο λαό μας.
Το Bildu δήλωσε ότι θα αποφύγει οτιδήποτε πληγώνει τα αισθήματα των θυμάτων.
Στο βαθμό που η λύση στο πρόβλημα των εκατοντάδων Βάσκων κρατούμενων συναρτάται με την ελευθερία μας, κάτι τέτοιο πρέπει να γίνει με υπευθυνότητα και δέσμευση να μην προστεθεί ούτε σταγόνα στα όσα έχουν υποφέρει τα θύματα αυτής της σύγκρουσης.
Ποια είναι τώρα η κατάστασή σας στη φυλακή;
Οι σύντροφοί μου κι εγώ εξακολουθούμε να εκτίουμε την ποινή που μας επιβλήθηκε και περιμένουμε την ετυμηγορία του Συνταγματικού Δικαστηρίου. Να είστε βέβαιοι πως θα αποφασίσουν ενάντια στην ελευθερία μας. Απλώς δεν μας συγχωρούν την αμετακίνητη δέσμευσή μας υπέρ της ειρήνης.
Σας έχουν απαγορεύσει τις επισκέψεις, εκτός από μέλη της οικογένειάς σας…
Σχετικά με τα κίνητρά τους, νομίζω ότι ένα είναι το κυριότερο: Πώς θα αρνηθούν την ύπαρξη πολιτικών κρατουμένων στην Ισπανία εάν στη φυλακή του Λογκρόνιο (μεταξύ άλλων) έρχονται ως επισκέπτες συνδικαλιστές, βουλευτές, εκπρόσωποι του Διεθνούς Τύπου κ.λπ.; Το κουκούλωμα των προβλημάτων είναι μια παλιά στρατηγική εκείνων που φοβούνται την πραγματικότητα. Σήμερα ισχύει περισσότερο από ποτέ ότι ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός και ο αυταρχισμός χρειάζονται να λένε συνεχώς ψέματα για να κρατήσουν για όσο γίνεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ναρκωμένο, το μεγαλύτερο δυνατό αριθμό ανθρώπων. Ευτυχώς, η παρούσα κρίση κάνει τα ψέματά τους ακόμα πιο εμφανή.
Φαίνεται πως η πλειοψηφία συμφωνεί ότι η ειρηνευτική διαδικασία είναι μη αναστρέψιμη αλλά επίσης υπάρχει η αίσθηση ότι δεν υπάρχει κάποια σημαντική πρόοδος.
Θα ήθελα να κάνω καθαρή μια εκτίμηση, ύστερα από 4 χρόνια στη φυλακή και 2 χρόνια μετά τη διακήρυξη κατάπαυσης της βίας από την ΕΤΑ: η ισπανική κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την ειρήνη, δεν την επιθυμεί. Αντίθετα, θα επιθυμούσε το προηγούμενο σενάριο όπου η ένοπλη βία της ΕΤΑ της επέτρεπε να επικαλείται τον απαραίτητο εσωτερικό εχθρό για να καλύψει τον βαθιά αντιδημοκρατικό, αντισοσιαλιστικό και αυταρχικό της χαρακτήρα. Η παύση της ένοπλης βίας από την ΕΤΑ τούς δημιουργεί ένα σοβαρό πρόβλημα στο βαθμό που τώρα δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία να μην μπαίνουν στην ουσία της συζήτησης για το δικαίωμα αυτοδιάθεσης της Χώρας των Βάσκων. Το πραγματικό έγκλημα για το οποίο είμαστε στη φυλακή είναι ότι υποστηρίξαμε τη διαδικασία ειρήνευσης. Επομένως, δεν υπάρχει ειρηνευτική διαδικασία γιατί το κράτος φοβάται την ειρήνη. Όσο σκληρό και αν ακούγεται, είναι η αλήθεια. Γι’ αυτό το λόγο αρνούνται και θα εξακολουθήσουν να αρνούνται ότι συντελείται οποιαδήποτε πρόοδος επειδή προτιμούν το προηγούμενο σενάριο και προσπαθούν να το δημιουργήσουν έστω και εικονικά. Τώρα για παράδειγμα υποστηρίζουν ότι η ΕΤΑ εξακολουθεί να υπάρχει!
Τι αλλαγές βιώσατε, καλές ή κακές, μετά από τόσο καιρό στη φυλακή;
Σ’ αυτό το σημείο θα σας πω πως ο συνολικός χρόνος που έχω περάσει φυλακισμένος έχει περάσει τα 11 χρόνια και πάω στα 12. Είμαι ένας βαθιά αισιόδοξος άνθρωπος. Ειλικρινά δεν θεωρώ ότι έχω βιώσει άσχημες αλλαγές. Όσον αφορά τις θετικές αλλαγές, σας λέω ότι αυτά τα τελευταία 4 χρόνια οι σύντροφοί μου κι εγώ επαναβεβαιώσαμε την ακλόνητη δέσμευσή μας στην ειρηνευτική και δημοκρατική διαδικασία. Γνωρίζω ότι το κράτος δεν ενδιαφέρεται κι ότι νιώθει άβολα μ’ αυτό το σενάριο και σήμερα, 4 χρόνια μετά, αυτό είναι ολοφάνερο. Επίσης, στα θετικά θα προσθέσω ότι αυτά τα 4 χρόνια της νόμιμης απαγωγής μας, μας έχουν κάνει περισσότερο υπέρμαχους της ανεξαρτησίας, πιο σοσιαλιστές, πιο επαναστάτες, πιο διεθνιστές, πιο αλληλέγγυους, πιο Βάσκους, πιο ανεκτικούς, πιο συγκροτημένους και καλύτερους ανθρώπους. Συνεπώς, είναι βέβαιο πως το ισπανικό σύστημα αναμόρφωσης απέτυχε παταγωδώς.
Τι πιστεύετε για τη διαδικασία που άνοιξε τώρα στην Καταλονία, με την προκήρυξη δημοψηφίσματος για την αυτοδιάθεση, στις 9 Νοεμβρίου του 2014;
Η κατάσταση στην Καταλονία κάνει φανερό ότι το εδαφικό και πολιτικό μοντέλο που προέκυψε από την ισπανική μεταπολίτευση είναι απόλυτα αποτυχημένο.
Τώρα υπάρχουν μόνο 2 πιθανά σενάρια: Το ένα, το πιο ρεαλιστικό, είναι εκείνο που μας κάνει να προβλέπουμε μια επιστροφή σε ένα πιο συγκεντρωτικό κράτος και το άλλο, αυτό που εμείς θα προτιμούσαμε αλλά το θεωρούμε απίθανο, είναι αυτό που περιλαμβάνει μια πραγματικά δημοκρατική και συντακτική διαδικασία κατά την οποία θα αναγνωριστεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των Βάσκων, των Καταλανών και των Γαλικιανών. Ενεργώντας στο πλαίσιο της λογικής και μέσα από μια σωστή προοπτική, οι Καταλανοί συμπέραναν ότι αυτό το δεύτερο σενάριο δεν είναι πιθανό και επομένως πρέπει να προχωρήσουν μονομερώς προς την ανεξαρτησία…
Δημοσιεύθηκε στη μεξικάνικη
εφημερίδα La Jornada
Μετάφραση: Νίκος Μαγνήσαλης
