Μέσα στον αχό της Νομικής και του ασύλου κατέφθασαν τα «τεχνικά κλιμάκια» της τρόικας για να προετοιμάσουν το έδαφος για τους επικεφαλής της τρόικας, που φτάνουν αύριο, Κυριακή, στην «περιφέρεια Ελλάς».
Ο «πόνος» της τρόικας, αυτή τη φορά, εστιάζεται στο κλείσιμο του προϋπολογισμού της περασμένης χρονιάς και, φυσικά, στην πορεία των απαραίτητων διαρθρωτικών αλλαγών: κλειστά επαγγέλματα, αποκρατικοποιήσεις, εργασιακό, φορολογικό, συνταξιοδοτικό κ.λπ. Από την πορεία αυτών των μεγεθών θα ξεκινήσει το μεγάλο παζάρι για την εκταμίευση της 4ης δόσης, ύψους 15 δισ. ευρώ. Δηλαδή, θα υπαγορεύσουν τους νέους όρους για να δώσουν τα λεφτά…
Την επόμενη εβδομάδα θα αφιχθεί και η Χίλαρι Κλίντον, υπουργός Εξωτερικών, μαζί με εκπροσώπους του εβραϊκού λόμπι, για να θεμελιώσουν καλύτερα την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία.
Παράλληλα, ο Γ. Παπανδρέου βρίσκεται στο Νταβός, όπου η οικονομική ελίτ του καπιταλιστικού κόσμου συζητά λύσεις για την «ασθένεια» που τον βαραίνει. Φαίνεται πως κυβερνήσεις και αγορές έχουν διαπλεχθεί σε μια αντιπαράθεση για το πού, πώς, πόσο και τι θα καεί και προς όφελος ποιου. Στα περιθώρια της συνόδου ο Παπανδρέου διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα δείξει την ανάλογη προθυμία για τις συνταγές και τις δοσολογίες που θα επιβληθούν στην «περιφέρεια Ελλάς». Όποιος νομίζει πως ο Σόρος έχει αποσυρθεί και το έχει ρίξει στις φιλανθρωπίες (χρηματοδοτήσεις «αθώων» ΜΚΟ και ιδρυμάτων») κάνει λάθος. Είναι στο Νταβός και εκφράζει ορισμένα από τα πιο αρπακτικά τμήματα της σύγχρονης χρηματοδεσποτείας.
Ο «λεκές» των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο έχει αρχίσει να θορυβεί πολλούς κύκλους στη γηραιά ήπειρο, και η ιδέα του ξεσηκωμού και της εξέγερσης μπορεί να αποκτήσει και οπαδούς σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ή αδύνατους ευρωπαϊκούς κρίκους. Γιατί μέσα από τις εξεγέρσεις φαίνονται πραγματοποιήσιμες λύσεις και προτάσεις που πριν από λίγα 24ωρα φάνταζαν εξωπραγματικές και παράλογες. Όπως ένταλμα σύλληψης του Μπεν Άλι ή η αποκαθήλωση της «δυναστείας» Μουμπάρακ στην Αίγυπτο…
Στη χώρα μας, σε μια ρευστή, αβέβαιη και διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση, αρχίζει να εμφανίζεται ένα μαζικό κίνημα ανυπακοής σε παράλογες και παράνομες ανατιμήσεις τιμολογίων, εισιτηρίων, διοδίων και ειδών πρώτης ανάγκης. Το κίνημα «δεν πληρώνω» (αφού δεν πληρώνομαι) έχει ανησυχήσει τους κρατούντες, που προσπαθούν να το κάμψουν με διάφορα εκφοβιστικά μέτρα και συκοφαντικά μέσα. Την ίδια στιγμή, που η αμφισβήτηση και η οργή απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τη μνημονιακή πολιτική δυναμώνει.
Σε αυτό το έδαφος οξύνονται πολλές αντιθέσεις και ανοίγονται πολλαπλά μέτωπα και σύνθετα προβλήματα (ανεργία, ελληνοτουρκικά, πολιτική κρίση, δημοκρατία, νέος εκλογικός νόμος, μεταναστευτικό κ.λπ.), που δυσκολεύουν κάθε πρόβλεψη για το ορατό μέλλον. Ακόμα και ένα απρόοπτο γεγονός μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα που θα απλώσει φωτιές ασυμμάζευτες.
Όλα πιέζουν στο να τεθεί από πλευράς της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, με σαφήνεια και διαύγεια, μια εναλλακτική πρόταση για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο!
Την επόμενη εβδομάδα θα αφιχθεί και η Χίλαρι Κλίντον, υπουργός Εξωτερικών, μαζί με εκπροσώπους του εβραϊκού λόμπι, για να θεμελιώσουν καλύτερα την ελληνοϊσραηλινή συμμαχία.
Παράλληλα, ο Γ. Παπανδρέου βρίσκεται στο Νταβός, όπου η οικονομική ελίτ του καπιταλιστικού κόσμου συζητά λύσεις για την «ασθένεια» που τον βαραίνει. Φαίνεται πως κυβερνήσεις και αγορές έχουν διαπλεχθεί σε μια αντιπαράθεση για το πού, πώς, πόσο και τι θα καεί και προς όφελος ποιου. Στα περιθώρια της συνόδου ο Παπανδρέου διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι θα δείξει την ανάλογη προθυμία για τις συνταγές και τις δοσολογίες που θα επιβληθούν στην «περιφέρεια Ελλάς». Όποιος νομίζει πως ο Σόρος έχει αποσυρθεί και το έχει ρίξει στις φιλανθρωπίες (χρηματοδοτήσεις «αθώων» ΜΚΟ και ιδρυμάτων») κάνει λάθος. Είναι στο Νταβός και εκφράζει ορισμένα από τα πιο αρπακτικά τμήματα της σύγχρονης χρηματοδεσποτείας.
Ο «λεκές» των εξεγέρσεων στον αραβικό κόσμο έχει αρχίσει να θορυβεί πολλούς κύκλους στη γηραιά ήπειρο, και η ιδέα του ξεσηκωμού και της εξέγερσης μπορεί να αποκτήσει και οπαδούς σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ή αδύνατους ευρωπαϊκούς κρίκους. Γιατί μέσα από τις εξεγέρσεις φαίνονται πραγματοποιήσιμες λύσεις και προτάσεις που πριν από λίγα 24ωρα φάνταζαν εξωπραγματικές και παράλογες. Όπως ένταλμα σύλληψης του Μπεν Άλι ή η αποκαθήλωση της «δυναστείας» Μουμπάρακ στην Αίγυπτο…
Στη χώρα μας, σε μια ρευστή, αβέβαιη και διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση, αρχίζει να εμφανίζεται ένα μαζικό κίνημα ανυπακοής σε παράλογες και παράνομες ανατιμήσεις τιμολογίων, εισιτηρίων, διοδίων και ειδών πρώτης ανάγκης. Το κίνημα «δεν πληρώνω» (αφού δεν πληρώνομαι) έχει ανησυχήσει τους κρατούντες, που προσπαθούν να το κάμψουν με διάφορα εκφοβιστικά μέτρα και συκοφαντικά μέσα. Την ίδια στιγμή, που η αμφισβήτηση και η οργή απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τη μνημονιακή πολιτική δυναμώνει.
Σε αυτό το έδαφος οξύνονται πολλές αντιθέσεις και ανοίγονται πολλαπλά μέτωπα και σύνθετα προβλήματα (ανεργία, ελληνοτουρκικά, πολιτική κρίση, δημοκρατία, νέος εκλογικός νόμος, μεταναστευτικό κ.λπ.), που δυσκολεύουν κάθε πρόβλεψη για το ορατό μέλλον. Ακόμα και ένα απρόοπτο γεγονός μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα που θα απλώσει φωτιές ασυμμάζευτες.
Όλα πιέζουν στο να τεθεί από πλευράς της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος, με σαφήνεια και διαύγεια, μια εναλλακτική πρόταση για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας. Όσο πιο γρήγορα γίνει αυτό τόσο το καλύτερο!
Σχόλια
