Εμφυλιοπολεμική μετεκλογική τακτική ακολουθεί ο ηττημένος Καπρίλες. Του Ορέστη Σταμόπουλου
Πραγματοποιήθηκαν, την προηγούμενη Κυριακή, οι προεδρικές εκλογές στην Βενεζουέλα, με νικητή τον πολιτικό κληρονόμο του Κομαντάντε Τσάβες, Νίκολας Μαδούρο. Ο Μαδούρο μετά από μια απόλυτα πετυχημένη πολυετή θητεία ως υπουργός των Εξωτερικών και μια πρόσφατη θητεία του ως αντιπροέδρου της κυβέρνησης, αναλαμβάνει και επίσημα την ηγεσία της χώρας. Η επικράτησή του αποδείχτηκε τελικά πιο δύσκολη απ’ ό,τι προέβλεπαν οι δημοσκοπήσεις και σίγουρα αποδεικνύεται καταλυτική για τις περαιτέρω εξελίξεις στη χώρα.
Ο Μαδούρο με κεντρικό προεκλογικό του σύνθημα το Chavez por siempre-Maduro Presidente (Τσάβες για πάντα-Μαντούρο για πρόεδρος, ελληνιστί) κατάφερε να συγκεντρώσει το 50,66% των ψήφων, δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Στην απέναντι όχθη του… Ρουβίκωνα, ο δεξιός Καπρίλες με κεντρικό προεκλογικό σύνθημα το Venezuela Somos Todos (Η Βενεζουέλα είμαστε όλοι) κατάφερε να συγκεντρώσει το 49,06% των ψήφων, αυξάνοντας τα ποσοστά του σε σχέση με τις πρόσφατες εκλογές του Οκτωβρίου.
Κομβικής σημασίας νίκη
Αναντίρρητα, αυτή η νίκη του Μπολιβαριανού μπλοκ αποτελεί κομβικής σημασίας γεγονός, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή που επετεύχθη, διότι οι συνθήκες ήταν πολύ ιδιαίτερες μετά το «χαμό» του Ούγκο, λίγους μόλις μήνες μετά την επανεκλογή του για τέταρτη φορά στο ανώτατο αξίωμα της χώρας.
Ο Μαδούρο, αμέσως μετά τη νίκη του, ανακοίνωσε μπροστά στο ενθουσιώδες επαναστατικό πλήθος ότι θα εφαρμόσει κατά γράμμα το σχέδιο Patria (Πατρίδα) 2013-2019 που έχει αφήσει σε χειρόγραφο ο Τσάβες και στοχεύει στην εμβάθυνση του σοσιαλισμού τα προσεχή έτη. Βασικοί άξονες του πολιτικού μανιφέστου του πρόωρα χαμένου Τσάβες αποτελούν: α) η εδραίωση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, β) η οικοδόμηση του Μπολιβαριανού Σοσιαλισμού ως εναλλακτική στον γενοκτονικό νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, γ) η ενδυνάμωση της γεωπολιτικής θέσης της Βενεζουέλας με απώτερο σκοπό τη σοσιαλιστική ενοποίηση των χωρών της Λατινικής Αμερικής και την εξασφάλιση της παγκόσμιας ειρήνης. Αξίζει να μνημονευθεί, επίσης, η δέσμευση του Μαδούρο για αποδόμηση της «κουλτούρας του θανάτου», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, η οποία αποτελεί κατάλοιπο του ληστρικού καπιταλισμού που λεηλάτησε, για πολλές δεκαετίες, την πλούσια χώρα της Λ. Αμερικής.
Με τις καλύτερες ευχές υποδέχτηκαν την εκλογή Μαδούρο οι προοδευτικοί, αριστεροί ηγέτες των κρατών της Λ. Αμερικής. Χαρακτηριστικότερες όλων τα «τιτιβίσματα» της προέδρου της Αργεντινής, Κριστίνα Κίρχνερ: «Συγχαρητήρια στον νέο πρόεδρο Νίκολας Μαδούρο. Αιώνια μνήμη και ευγνωμοσύνη στον σύντροφο και φίλο Ούγκο Τσάβες» και του προέδρου του Ισημερινού Ρ. Κορέα: «Συγχαρητήρια στον Νίκολας Μαδούρο, στο λαό της Βενεζουέλας και την Μπολιβαριανή Επανάσταση. Ζήτω η μεγάλη πατρίδα!».
Προκλήσεις Καπρίλες
Παρ’ όλα αυτά, όμως, η αμερικανόφιλη και… πολυεκατομμυριούχα αντιπολίτευση δεν αναγνώρισε τα αποτελέσματα των εκλογών με τον επικεφαλής της, Καπρίλες Ραντόνσκι, αλλά και την κυβέρνηση Ομπάμα να ζητούν την εκ νέου καταμέτρηση των ψήφων. Αίτημα το οποίο αποδέχτηκε αμέσως και χωρίς περιστροφές ο νικητής των εκλογών, Νίκολας Μαδούρο. Η επανακαταμέτρηση έδωσε και πάλι την πρωτιά στον Μαδούρο, ο οποίος ορκίστηκε και επισήμως νέος πρόεδρος.
Επίσης, αποσιωπήθηκε, με παροιμιώδη τρόπο από τα καθεστωτικά Μedia, ότι ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζίμι Κάρτερ, μόλις πριν από λίγα χρόνια, είχε χαρακτηρίσει την αυτοματοποιημένη εκλογική διαδικασία της Βενεζουέλας, «τη δημοκρατικότερη του κόσμου»!
Η αντιπολίτευση, από τη μεριά της όμως τούτη τη φορά, δεν είχε καμιά διάθεση να δεχτεί οτιδήποτε άλλο πέρα από την… ανακοίνωση της επικράτησής της. Με την, προδήλως, προβοκατόρικη και αδιάλλακτη τακτική της η αντιπολίτευση καταδεικνύει, για ακόμη μια φορά, τη «δημοκρατική» της συνείδηση και το «ανώτερο» ήθος που τη διακατέχει διαχρονικά.
Δίνοντας συνέχεια στις προκλήσεις του ο Καπρίλες κάλεσε την προηγούμενη Τρίτη τους οπαδούς του σε διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για να «απαιτήσουν» να αναδειχτεί αυτός πρόεδρος! Απότοκο αυτής της, καθαρά εμφυλιοπολεμικής μετεκλογικής τακτικής του, ο θλιβερός απολογισμός των 7 νεκρών (4 εκ των οποίων μέλη του κυβερνώντος κόμματος του Μαδούρο), μετά από βίαιες συμπλοκές σε όλη την επικράτεια.
Ο Έβο Μοράλες, ο πρώτος ιθαγενής πρόεδρος κράτους στην ιστορία της Λ. Αμερικής, με αφορμή τα γεγονότα στη Βενεζουέλα δήλωσε ότι οι ΗΠΑ προετοιμάζουν πραξικόπημα στη χώρα, εκτιμώντας παράλληλα ότι η Ουάσιγκτον ποντάρει στη «δημιουργία αστάθειας» ώστε να «δικαιολογήσει στη συνέχεια μια επέμβασή της». «Απέναντι στις προκλήσεις και την επιθετικότητα της αμερικάνικης κυβέρνησης στο πρόσωπο του συντρόφου Μαδούρο και του επαναστατικού λαού του, εμείς προτιθέμεθα να υπερασπιστούμε το λαό αυτό», διατράνωσε αποφασιστικά ο Μοράλες.
Τους ενοχλεί η προλεταριακή του καταγωγή
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν πρόκειται να δεχτούν οι αντιδραστικές και συγκαλυμμένα φιλοφασιστικές δυνάμεις ότι απώλεσαν την προεδρία για ακόμα μια φορά. Και αυτή τη φορά, μάλιστα, όχι από ένα λαοφιλή και μορφωμένο αντισυνταγματάρχη που είχε ηγηθεί ενός στρατιωτικού κινήματος, αλλά από έναν «ταπεινό» και «αμόρφωτο» πρώην συνδικαλιστή επαγγελματία οδηγό λεωφορείου. Έναν άνθρωπο που δεν μορφώθηκε στα πανεπιστήμια, αλλά διαβάζοντας πάνω στο τιμόνι στα διαλείμματα της κοπιώδους δουλειάς του και απέκτησε πολιτική πείρα και οξυδέρκεια δίπλα στον πολιτικό του «πατέρα», τον χαρισματικό Ούγκο Τσάβες.
Συχνά, μάλιστα, ο ίδιος ο Τσάβες ανέφερε τον Μαδούρο ως πρότυπο λαϊκού ανθρώπου που χωρίς τα απαραίτητα «αστικά» προσόντα κατάφερε χάρη στη σκληρή δουλειά, την αφοσίωση και την αποφασιστικότητά του να φτάσει τόσο ψηλά. Από τη μεριά της, η «καθωσπρέπει» αντιπολίτευση δεν σταμάτησε στιγμή να τον χλευάζει για την προλεταριακή του καταγωγή.
Ίσως αυτός να ήταν και ο κύριος λόγος που κάποια μικροαστικά στρώματα που ψήφιζαν Τσάβες, αυτή τη φορά δεν στήριξαν τις επαναστατικές δυνάμεις. Η αντιφατική και ανολοκλήρωτη επαναστατική τους συνείδηση τους οδήγησε, τελικά, σε μια συντηρητική-αντεπαναστατική στροφή. Τεκμαίρεται, λοιπόν, ότι αποτελεί μονόδρομο για τη νέα κυβέρνηση μπροστά στις νέες και οξυμένες προκλήσεις που την περιμένουν, να δώσει ακόμα πιο μεγάλη δύναμη στους «από κάτω» και να συγκρουστεί ακόμα πιο σφοδρά με τους ολιγάρχες του χρήματος και των μέσων παραγωγής και χειραγώγησης (ιδιωτικά Μedia). Eίναι αδήριτη ανάγκη η μετάβαση να προχωρήσει με πιο γοργούς ρυθμούς σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, γιατί η Ιστορία αλλά και η πάλη των τάξεων, ως γνωστόν, δεν περιμένουν!…
Προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης
Στα καθ’ ημάς, πολύ εύστοχη χαρακτηρίζεται η δήλωση του Κώστα Ήσυχου, συντονιστή του τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, που σημειώνει ότι: «Με τη στήριξη των ΗΠΑ, της Ισπανίας αλλά και την Οργάνωση Αμερικανικών Κρατών τις τελευταίες ώρες επιχειρείται μια προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης στη Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας με δεκάδες βίαια περιστατικά, τέσσερις νεκρούς, όλοι μέλη του Ενοποιημένου Σοσιαλιστικού Κόμματος, ενώ ένοπλοι οπαδοί της αντιπολίτευσης επιτίθενται και στα κρατικά καταστήματα διατροφής Μερκάλ και σε δημόσια Κέντρα Υγείας.
Τούτη την ώρα χρειάζεται ο δημοκρατικός κόσμος, τα κόμματα και οι κυβερνήσεις, να δηλώσουν τον αποτροπιασμό τους και να καταγγείλουν τα βίαια επεισόδια που σημειώνονται στη χώρα. Τα κυρίαρχα Μedia τηρούν στάση απόλυτης σιγής».
