Συνέντευξη στον Γιώργο Τσίπρα
Το κυριότερο και πιο αρχειακό ζήτημα του Κυπριακού, που δεν είναι άλλο από την τουρκική κατοχή, «δεν τίθεται καν στην ημερήσια διάταξη», σημειώνει ο Βάσος Λυσσαρίδης για το Κοινό Ανακοινωθέν, μιλώντας στον Δρόμο για τις εξελίξεις στην Κύπρο. Οι παρατηρήσεις του επισημαίνουν όψεις των εξελίξεων που είναι κρίσιμες στις συνομιλίες καθώς και στην έκβαση του Κυπριακού. Ο ιστορικός ηγέτης του ΕΔΕΚ υποστηρίζει πως έχουν ανατραπεί προηγούμενες κοινές συνισταμένες των πολιτικών κομμάτων της Κύπρου. Να σημειώσουμε ότι το ΕΔΕΚ και ο Βάσος Λυσσαρίδης είχαν πρωτοστατήσει στο «όχι » στο Σχέδιο Ανάν το 2004
Ποια είναι η γνώμη σας για το Κοινό Ανακοινωθέν;
Ενώ υπάρχει η κοινή διαπίστωση όλων των πολιτικών κομμάτων ότι το Κυπριακό δεν είναι μια κοινοτική διαμάχη, αλλά ζήτημα εισβολής, κατοχής και εποικισμού που αποτελεί έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, καθώς και ζήτημα αναχρονιστικών, μετα-αποικιοκρατικών εγγυήσεων, αντί να στραφούμε προς μια πολιτική η οποία να προβάλει το Κυπριακό σε αυτήν τη διάστασή του, προβαίνουμε σε μια νέα ανακοίνωση. Δεν πρόκειται ουσιαστικά περί ανακοινωθέντος, αλλά περί μιας νέας Συμφωνίας Κορυφής, η οποία συνεχίζει την εκτροπή, και μάλιστα την εμβαθύνει.
Μας λένε ότι η κυριαρχία πηγάζει ισότιμα από τους Ελληνοκύπριους και από τους Τουρκοκύπριους. Όμως η κυριαρχία σε κάθε χώρα πρέπει να πηγάζει από το σύνολο του λαού ανεξαρτήτως φυλετικών, εθνοτικών διακρίσεων, θρησκειών κ.λπ. Για πρώτη φορά εισάγεται ο ορισμός ότι η κυριαρχία δεν πηγάζει από το λαό, αλλά «ισότιμα» από την ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή κοινότητα. Περαιτέρω, όταν μετά από επιμονή κάποιων εισήχθη ο αδόκιμος όρος «διζωνική-δικοινοτική» ομοσπονδία, είχε εισαχθεί ταυτόχρονα και ο ορισμός της. Και συμφωνήσαμε ότι σημαίνει ενότητα χώρου, κράτους, θεσμών, οικονομίας, αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και των εποίκων, και διασφάλιση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του συνόλου του λαού, ανεξαρτήτως προέλευσης, θρησκείας ή χρώματος. Αυτό δεν περιλαμβάνεται τώρα. Στην ημερήσια διάταξη δεν τίθεται καν το κύριο θέμα, η κατοχή.
Ενώ συμφωνήσαμε για μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι ένα νέο καθεστώς, αναφέρεται στο ανακοινωθέν ότι το κατάλοιπο εξουσίας παραμένει στα συνιστώντα κρατίδια. Αυτό σημαίνει συνομοσπονδία. Διότι, στη ομοσπονδία η κεντρική κυβέρνηση εκχωρεί εξουσίες στις περιφέρειες και κρατεί το κατάλοιπο εξουσίας ενώ στην συνομοσπονδία αντίθετα, υπαρκτά κράτη, συνέρχονται, εκχωρούν εξουσία σε μια κεντρική κυβέρνηση. Επομένως και εδώ υπάρχει δυσχέρεια.
Δημιουργούν Μπαντουστάν, τα οποία απέρριψε ο μεγάλος Νέλσον Μαντέλα για τη Ν. Αφρική. Και μπορεί σε πρώτο στάδιο τα Μπαντουστάν να είναι λειτουργικά, αλλά στην ουσία θα είναι και γεωγραφικά Μπαντουστάν. Τα στοιχεία του Σχεδίου Ανάν επανέρχονται υπό μιαν άλλη φιλοσοφία. Ενώ είχε συμφωνηθεί ότι τίποτα δεν ισχύει εάν δεν υπάρξει μια καθολική συμφωνία, τώρα λέμε ότι θα συζητήσουμε τα άλυτα προβλήματα. Δηλαδή, ποια είναι τα λυμένα; Οι μονομερείς παραχωρήσεις στις οποίες προέβη η προηγούμενη κυβέρνηση προς τους Τουρκοκύπριους με τη φρούδα ελπίδα ότι η Τουρκία θα διαφοροποιήσει την στάση της; Όταν ο Νταβούτογλου δηλώνει πως ακόμη και με έναν Τουρκοκύπριο στην Κύπρο, η Τουρκία θα πρέπει να ελέγχει τις εξελίξεις στο νησί, επιδιώκοντας να γίνει περιφερειακή υπερδύναμη; Δεν ακούμε τι μας λένε;
Φοβούμαι ότι θα τραβούμε προς μια μεγάλη ανωμαλία, και ότι δεν υπάρχουν περιθώρια αλλαγής στάσης. Το ΑΚΕΛ έχει ήδη εκφράσει την συμπαράστασή του προς αυτήν την πορεία. Το ΔΗΚΟ μάλλον θα διαχωρίσει τις ευθύνες του, αλλά ο στόχος δεν ήταν να πάμε διχασμένοι σε ένα θέμα τόσο σοβαρό. Ήταν να πηγαίναμε ενωμένοι πάνω στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου, το οποίο -υποτίθεται- ότι θα πρέπει να εφαρμόζουν σεβόμενοι την Κυπριακή επικράτεια.
Φαίνεται να υπάρχει μια βιασύνη από εξωτερικές δυνάμεις, ως προς την «επίλυση» του Κυπριακού, αλλά και από Αναστασιάδη.
Δηλαδή, να πάμε γρήγορα σε κάποιας μορφής πρόταση που θα τεθεί προς δημοψήφισμα. Γιατί υπάρχει αυτή η βιασύνη;
Πίσω της είναι η χρηματοκρατία, διότι τώρα αντιμετωπίζουμε και ένα ευρύτερο φαινόμενο, στην Ελλάδα και στην Κύπρο και στην Ευρώπη. Η χρηματοκρατία προσπαθεί, ουσιαστικά, να καταργήσει την λαϊκή κυριαρχία και να μετατρέψει το πολιτικό σε κινούμενο του οικονομικού. Και λόγω της εξεύρεσης φυσικών πόρων στην Κύπρο, αλλά λόγω και της νέας στρατηγικής σημασίας, στην οποία η Κύπρος προσλαμβάνει με τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή.
Μας λένε ότι εάν δεν βιαστούμε θα έχουμε διχοτόμηση. Η διχοτόμηση είναι ένας εθνικός ακρωτηριασμός απαράδεκτος, αλλά αυτά που προτείνουνε τώρα είναι πολύ χειρότερα, ουσιαστικά πρόκειται για Αλεξανδρεττοποίηση.
Αν δεν καταγγέλλουμε τον εποικισμό, σε μερικά χρόνια θα έχουμε πλειοψηφία του τουρκικού πληθυσμού στην Κύπρο. Και θα επαναληφθεί το φαινόμενο της Αλεξανδρέττας. Η Αλεξανδρέττα, από συριακή επαρχία μετατράπηκε σε τουρκική.
