Συμφωνία μεταξύ των βελγικών κομμάτων για τη CETA
Περίπου δέκα μέρες άντεξε ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός της Βαλονίας Πολ Μανιέτ, ο ντε φάκτο εκπρόσωπος τριών από τα έξι περιφερειακά και κοινοτικά κοινοβούλια του Βελγίου που είπαν ΟΧΙ στην υπογραφή της «συμφωνίας ελεύθερου εμπορίου» CETA μεταξύ Καναδά και Ευρωπαϊκής Ένωσης (δηλαδή, για να λέμε και του στραβού σοσιαλδημοκράτη το δίκιο, αρκετά παραπάνω από τις… 17 ώρες που άντεξε ο ριζοσπάστης αριστερός πρωθυπουργός της Ελλάδας). Χτες το μεσημέρι υποχρεώθηκε κι αυτός σε «έντιμο συμβιβασμό», καθώς όλα τα βελγικά κόμματα πλην του αριστερού PTB (Κόμμα Εργασίας Βελγίου) κατέληξαν σε συμφωνία που επανεκκινεί τη διαδικασία υπογραφής της CETA. Είχαν προηγηθεί τεράστιες πιέσεις, φανερές και κρυφές, στους βουλευτές της Βαλονίας, των Βρυξελλών και της Γαλλόφωνης Κοινότητας από κάθε πιθανή και απίθανη πλευρά.
Γιατί εξεγέρθηκαν οι «χούλιγκανς»
Οι κυβερνήσεις των ισχυρών του κόσμου, οι μεγαλύτερες πολυεθνικές και η ευρωκρατία χρησιμοποίησαν και το μαστίγιο και το καρότο ώσπου να αποσπάσουν τον «έντιμο συμβιβασμό». Και φυσικά βάφτισαν το άσπρο-μαύρο σε μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα: «Μια πολύ προοδευτική συμφωνία» χαρακτήρισε τη CETA η επίτροπος Εμπορίου της Κομισιόν. «Θα επιβάλει στην παγκοσμιοποίηση το σεβασμό στις αρχές του δίκαιου εμπορίου και στα δικαιώματα των εργατών(!)», δήλωσε με θράσος ο Γερμανός ΥΠΕΞ. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Ντόναλντ Τουσκ, λιγότερο διπλωμάτης, χαρακτήρισε όσους αντιτίθενται στη CETA «χούλιγκανς»! Ενώ και το «αντικειμενικό» Σπίγκελ δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι «η δίκαιη κριτική προς την ΤΤΙΡ δεν ισχύει για τη CETA»…
Η συμφωνία των βελγικών κομμάτων θέτει ως όρο για την άρση του βέτο την αναστολή αυτού που θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αγκάθια της συμφωνίας, δηλαδή της εγκαθίδρυσης ενός «διεθνούς διαιτητικού δικαστηρίου» στο οποίο μια πολυεθνική θα μπορούν να ενάγει ένα κράτος αν κρίνουν ότι η πολιτική του της προκαλεί απώλεια κερδών. Η CETA (όπως και η ΤΤΙΡ, η αντίστοιχη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε.) έχει βέβαια πολλά και δηλητηριώδη αγκάθια. Αλλά η σύσταση ενός ψευδοδικαστηρίου με «διαιτητές» της επιλογής των πολυεθνικών (οι αποφάσεις του οποίου θα είναι μάλιστα τελεσίδικες!) σημαίνει την αναγωγή κάθε πολυεθνικής στο στάτους… κυρίαρχου κράτους – και μάλιστα πιο κυρίαρχου από ένα «κλασικό» κράτος, αφού η αντίστροφη διαδικασία (να στραφεί ένα κράτος κατά μιας πολυεθνικής) θα απαγορεύεται! Αυτό δύσκολα καταπίνεται ακόμη κι από έναν υπέρμαχο του συστήματος. Από την άλλη, φυσικά, το γεγονός ότι μέσα σ’ όλη την Ε.Ε. βρέθηκε μονάχα ένα γαλατικό χωριό να υποστηρίξει τα αυτονόητα δείχνει την «ποιότητα» του πολιτικού προσωπικού που κυβερνά τα 28 κράτη μέλη, και εκτείνεται σε όλο το πολιτικό φάσμα…
Διαφορετικές ερμηνείες και χρονοβόρα διαδικασία
Η συμφωνία των βελγικών κομμάτων δεν σημαίνει βέβαια ότι το θέμα έληξε. Ήδη η κάθε πλευρά την ερμηνεύει κατά το δοκούν. Ο Πολ Μανιέτ δήλωσε ότι «δεν θα υπάρξει ποτέ πια εμπορική συμφωνία με τέτοιου είδους διαιτητικά δικαστήρια», ενώ η Κομισιόν θεωρεί ότι απλά «θα ανασταλεί η λειτουργία τους μέχρι την πλήρη έγκριση της συνθήκης από όλα τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια». Όμως μέχρι να φτάσουμε εκεί υπάρχει μέλλον: Πρώτα τα κοινοβούλια της Βαλονίας, των Βρυξελλών και της Γαλλόφωνης Κοινότητας πρέπει να την εγκρίνουν – και θα το κάνουν μέχρι σήμερα το βράδυ, σύμφωνα με τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων. Έπειτα, η ενδοβελγική συμφωνία πρέπει να εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά η Ε.Ε. να την επαναδιαπραγματευθεί με τον Καναδά. Ύστερα να γίνει η καταρχήν υπογραφή της από Καναδά και Ε.Ε. (αυτή η «τελετή» είχε προβλεφθεί για χθες στις Βρυξέλλες, όπου δεν έφτασε ποτέ ο Καναδός πρωθυπουργός αφού το «απρόσμενο» βαλονικό βέτο ανάγκασε την Ε.Ε. να την αναβάλει). Κατόπιν να υποβληθεί προς έγκριση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και τέλος (κι αυτό το σημείο είναι που προκαλεί το μεγαλύτερο φόβο στον Καναδά, στην Ε.Ε. και στις πολυεθνικές) να εγκριθεί και ξεχωριστά από κάθε κράτος μέλος. Έτσι, οι πολέμιοι της CETA και της ΤΤΙΡ (που συναντά ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις απ’ ό,τι η CETA) δεν απογοητεύονται, και δηλώνουν ότι θα εντείνουν την πανευρωπαϊκή καμπάνια εναντίον αυτών των εκτρωματικών συμφωνιών.
Γ.Α.
