Αρχική πολιτική Τουρκική περικύκλωση και γκριζάρισμα του Αιγαίου

Τουρκική περικύκλωση και γκριζάρισμα του Αιγαίου

Ο πολυδιαφημισμένος μήνας του μέλιτος με την Τουρκία, που εγκαινιάστηκε επίσημα με την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών τον Δεκέμβρη του 2023 (λέμε επίσημα, γιατί είχε προηγηθεί η αναγγελία του στην Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ λίγους μήνες νωρίτερα), μοιάζει να έχει παρέλθει για τα καλά, όσο και αν οι «κατευναστές» της ελληνικής κυβέρνησης κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν. Η Άγκυρα κρατά ως ένα ακόμη μοχλό πίεσης την απόφαση για «ήρεμα νερά» και την ίδια στιγμή επεκτείνει τις πιέσεις σε όλα τα μέτωπα, επιβάλλοντας διαρκώς νέα τετελεσμένα.

Το αποσιωπημένο γκριζάρισμα

Το καλοκαίρι γίναμε μάρτυρες ενός σημαντικότατου πολεμικού επεισοδίου με επίδικο την κυριαρχία στην καρδιά του Αιγαίου, όταν η Τουρκία σε εφαρμογή του δόγματος της Γαλάζιας Παρτίδας, παρεμπόδισε τις εργασίες ιταλικού πλοίου που στα πλαίσια του σχεδίου ενεργειακής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου, πραγματοποιούσε έρευνες στη θαλάσσια περιοχή της Κάσου. Μάλιστα την επιχείρηση αυτή ανέλαβαν πολεμικά πλοία τα οποία προηγουμένως ήταν μέρος της συνοδείας του Ερντογάν κατά την «απόβαση» εορτασμού της επετείου του Αττίλα στην Κύπρο. Όλα αυτά στα όρια των 6 ν.μ. και εντός της ελληνικής ΑΟΖ όπως αυτή έχει αποτυπωθεί στη συμφωνία με την Αίγυπτο.

Οι κυβερνώντες στην Αθήνα, υποβάθμισαν το συγκεκριμένο επεισόδιο, επιμένοντας στο δόγμα των «ήρεμων νερών», ή αλλιώς κάνοντας τη στρουθοκάμηλο. Επέβαλαν μάλιστα σιγή και στα φίλια ΜΜΕ για να μην ταραχθεί το ήρεμο κλίμα του καλοκαιριού. Και όμως, τα πράγματα έχουν μια συνέχεια, πριν το καλοκαίρι είχαμε την αντίδραση της Άγκυρας για την αναγγελία των θαλάσσιων πάρκων ανατολικά των Κυκλάδων, ακολούθησε η Κάσος και ο defacto εγκλωβισμός της Ελλάδας στα 6 ν.μ. και μένει ο διαρκής εκβιασμός για αναγνώριση ενός καθεστώτος συγκυριαρχίας στο Αιγαίο.

Η Άγκυρα κρατά ως ένα ακόμη μοχλό πίεσης την απόφαση για “ήρεμα νερά” και την ίδια στιγμή επεκτείνει τις πιέσεις σε όλα τα μέτωπα, επιβάλλοντας διαρκώς νέα τετελεσμένα.

Περιφερειακές πιέσεις

Ιδιαίτερα έντονη είναι η διπλωματική δραστηριότητα της Άγκυρας ευρύτερα στη γειτονιά μας:

  • Τα Σκόπια επισκέφθηκε ο Τούρκος ΥΠΕΞ, Χακάν Φιντάν, όπου είχε συνάντηση με τον ομόλογο του Τίμτσο Μουτσούνσκι και άλλους αξιωματούχους, αλλά και με εκπροσώπους της τουρκικής και αλβανικής μειονότητας στη χώρα. Η Τουρκία επιδιώκει να αναθερμάνει τις σχέσεις με τη βαλκανική χώρα σε όλους τους τομείς (διπλωματικά, πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά). Αιχμή του δόρατος η συνεργασία για την καταπολέμηση του δικτύου FETO (του εχθρού του Ερντογάν, Φ.Γκιουλέν) που έχει σημαντική παρουσία στα Βαλκάνια, η συμφωνία για πολλαπλασιασμό του διμερούς εμπορίου, αλλά και η προμήθεια των Σκοπίων με οπλικά συστήματα (drone κ.ά.) από την Τουρκία.
  • Συνεχίζεται η επαναπροσέγγιση με την Αίγυπτο που επιβεβαιώθηκε και με την επίσκεψη του προέδρου της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι στην Άγκυρα, και την θερμότατη υποδοχή που του επεφύλαξε ο Ερντογάν. Στη συνάντηση τους υπογράφηκαν σειρά συμφωνιών για μια σειρά τομείς με κυριότερες την οικονομία, το διμερές εμπόριο, τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, ενώ στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε το θέμα της περιφερειακής ασφάλειας, με τις δύο χώρες να έχουν διαφορές (βλ. Λιβύη) και συμπτώσεις (βλ. Παλαιστίνη) για τα γεωπολιτικά θέματα.
  • Έντονη συνεχίζει να είναι τέλος η παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη, όπου με αφορμή τη νέα ένταση μεταξύ των αντιμαχόμενων πτερύγων της άτυπης διαρχίας σε Δύση και Ανατολή, ενισχύει τη στρατιωτική της εμπλοκή, με μεταφορά στρατευμάτων και εξοπλισμού, με στόχο να υπερασπιστεί τα κεκτημένα των τελευταίων χρόνων, μεταξύ των οποίων και το παράνομο τουρκολυβικό μνημόνιο που «κλέβει» την ΑΟΖ της Ελλάδας.

Και για τα τρία αυτά μέτωπα η Ελλάδα ξόδεψε τα προηγούμενα χρόνια σημαντικό διπλωματικό κεφάλαιο, κάνοντας σημαντικές παραχωρήσεις με σκοπό να αντισταθμίσει τη νεο-οθωμανική επέκταση της Τουρκίας. Με την Αίγυπτο υπογράψαμε μια ανισοβαρή συμφωνία για την ΑΟΖ, αναγνωρίζοντας περιορισμένη επήρεια όχι μόνο μικρών νησιών αλλά ακόμη και της Κρήτης. Στη Λιβύη η προσπάθεια να προλάβουμε τη διείσδυση της Άγκυρας, πληρώθηκε με αίμα, όταν πριν περίπου έναν χρόνο είχαμε πέντε νεκρούς Έλληνες (τρεις στρατιωτικούς και δύο πολίτες) και αρκετούς ακόμη τραυματίες σε μια κακοσχεδιασμένη αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας. Ενώ με τη «Βόρεια Μακεδονία», στο όνομα των ΝΑΤΟϊκών συμφερόντων, κάναμε κουρέλι τις πάγιες εθνικές κόκκινες γραμμές με τη Συμφωνία των Πρεσπών, χωρίς καμία ουσιαστική διασφάλιση. Και φτάνουμε σήμερα, από χειρότερες θέσεις, να έχουμε να αντιμετωπίσουμε με λιγότερα εργαλεία στα χέρια μας την πολιτική περικύκλωσης από την Τουρκία.

Αφασία «καζάν-καζάν»

Οι ελίτ των Αθηνών έχουν βέβαια αλλού τα μυαλά τους. Οι μπίζνες με την Τουρκία (σε μικρή και μεγάλη κλίμακα) και η εξυπηρέτηση στο μεγάλο ΝΑΤΟϊκό αφεντικό οδηγούν τις ενέργειες και τις αποφάσεις τους. Κάπως έτσι στα εγχώρια ΜΜΕ, έχουμε πανηγυρισμούς για την αύξηση του τουρισμού από την Τουρκία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τον Έβρο και τις τουριστικές επιχειρηματικές συμπράξεις που τον ακολουθούν, στην κατεύθυνση δορυφοροποίησης αυτών των ιδιαίτερα ευαίσθητων εθνικά περιοχών από την Άγκυρα. Κάπως έτσι είχαμε την εξευτελιστική παρουσία υψηλόβαθμου αξιωματικού του ελληνικού στρατού στη φιέστα της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα για την «Ημέρα της Νίκης», ή με άλλα λόγια για την επέτειο της σφαγής της Σμύρνης και των εγκλημάτων των Τούρκων κατά των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της όχι και τόσο κρυφής πλέον ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας, με εκφραστές τους κυρίους Μητσοτάκη και Γεραπετρίτη (πρωταθλητή στις υποκλίσεις) και τη συνενοχή του πολιτικού συστήματος που σιωπά και συναινεί.

Σχόλια

Exit mobile version