Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ της πλουσιότερης γυναίκας της Γαλλίας φαίνεται ότι διακινήθηκαν παράνομα για να ενισχύσουν προεκλογικά τον Σαρκοζί, στο τετράμηνο πριν από τις εκλογές του 2007. Η Λιλιάν Μπετανκούρ, της L’Oreal, έβαζε σε φακέλους τα μετρητά και τα έδινε χέρι-χέρι. Ο πρώην υπουργός του Προϋπολογισμού, Eric Woerth, ήταν βασικός παραλήπτης των χρημάτων που προορίζονταν για τα έξοδα της προεκλογικής καμπάνιας του Σαρκοζί. Ο ίδιος που ζήτησε από την πλούσια κυρία να διορίσει τη γυναίκα του σε μία καλή θέση στην επιχείρησή της.
Ενώ και ο υποψήφιος τότε πρόεδρος «πεταγόταν» στην έδρα της για να παραλάβει αυτοπροσώπως φακελάκια, όπως συνάγεται από ιδιόχειρα ημερολόγια, σημειωματάρια, τραπεζικά αρχεία και καταθέσεις μαρτύρων. Έτσι και η κυρία Μπετανκούρ πληρώνει μόνο 9% φόρο στα 280 εκατομμύρια ευρώ που αποδίδουν ετησίως τα μερίσματα της L’Oreal. Το ένα χέρι νίβει τ’ άλλο.
Αυτό το σκάνδαλο που κάνει πάταγο, προσπαθεί να συγκαλύψει ο Σαρκοζί με δικονομικά μαγειρέματα, στο δρόμο που άνοιξε ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Στο έγκυρο περιοδικό «Μαριάν», ο Guy Sitbon γράφει ότι «σε οποιαδήποτε δημοκρατία η υπόθεση θα είχε ανατεθεί σε ανεξάρτητο δικαστή» και επισημαίνει ότι «πολλά μέλη της κυβέρνησης, όπως η υπουργός Δικαιοσύνης Michele Alliot-Marie και ο υπουργός Εξωτερικών Bernard Kouchner, έχουν παραμείνει σιωπηλά, την ώρα που ο συνάδελφός τους Woerth ανεβαίνει το γολγοθά του».
Το άλλο σκάνδαλο αφορά την υπόθεση πώλησης τριών γαλλικών υποβρυχίων στο Πακιστάν και δύο φρεγατών στη Σαουδική Αραβία, την εποχή που ο Σαρκοζί ήταν υπουργός Προϋπολογισμού στην κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Edouard Baladur (1993-95). Η έρευνα ξεκίνησε από τις δικαστικές αρχές του Λουξεμβούργου γιατί οι μίζες διακινήθηκαν μέσω μιας εταιρίας-βιτρίνας που συστάθηκε από τη γαλλική Διεύθυνση Ναυτικών Κατασκευών (DCN) με έδρα το Λουξεμβούργο. Το ενδιαφέρον είναι ότι ένα μέρος από τις μίζες που ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και προορίζονταν για τους αξιωματούχους του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας, επέστρεφαν στη Γαλλία για να ενισχυθεί το ταμείο του κόμματος και να χρηματοδοτηθεί η προεκλογική καμπάνια του Baladur για την προεδρία της χώρας, με διαχειριστή των «ρετρομιζών» τον υπουργό Προϋπολογισμού, δηλαδή, τον Σαρκοζί. Αυτά έχουν ήδη κατατεθεί από τον πρώην διοικητή της γαλλικής ΚΥΠ, Yves Bonnet.
Διερευνώντας την υπόθεση, ήρθαν στην επιφάνεια και άλλα συγκλονιστικά στοιχεία. Η ανατίναξη λεωφορείου στο Καράτσι του Πακιστάν που σκότωσε δώδεκα Γάλλους μηχανικούς που ασχολούνταν με τη συναρμολόγηση των υποβρυχίων, το 2002, δεν είχε γίνει από την Αλ-Κάιντα όπως είχε ανακοινωθεί από την κυβέρνηση και διαδοθεί από τα ΜΜΕ, αλλά από Πακιστανούς στρατιωτικούς που δεν είχαν πάρει όλη τη συμφωνημένη μίζα από τους Γάλλους!
Όλη αυτή η βορβορώδης ιστορία που συνδέεται άμεσα με τον Νικολά Σαρκοζί αποκαλύπτεται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τους Fabrice Arfi και Fabrice Lhomme στο βιβλίο τους Το συμβόλαιο – Καράτσι, η υπόθεση που ο Σαρκοζί θα ήθελε να ξεχαστεί (εκδ. Stock).
Αυτό το σκάνδαλο που κάνει πάταγο, προσπαθεί να συγκαλύψει ο Σαρκοζί με δικονομικά μαγειρέματα, στο δρόμο που άνοιξε ο Μπερλουσκόνι στην Ιταλία. Στο έγκυρο περιοδικό «Μαριάν», ο Guy Sitbon γράφει ότι «σε οποιαδήποτε δημοκρατία η υπόθεση θα είχε ανατεθεί σε ανεξάρτητο δικαστή» και επισημαίνει ότι «πολλά μέλη της κυβέρνησης, όπως η υπουργός Δικαιοσύνης Michele Alliot-Marie και ο υπουργός Εξωτερικών Bernard Kouchner, έχουν παραμείνει σιωπηλά, την ώρα που ο συνάδελφός τους Woerth ανεβαίνει το γολγοθά του».
Το άλλο σκάνδαλο αφορά την υπόθεση πώλησης τριών γαλλικών υποβρυχίων στο Πακιστάν και δύο φρεγατών στη Σαουδική Αραβία, την εποχή που ο Σαρκοζί ήταν υπουργός Προϋπολογισμού στην κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Edouard Baladur (1993-95). Η έρευνα ξεκίνησε από τις δικαστικές αρχές του Λουξεμβούργου γιατί οι μίζες διακινήθηκαν μέσω μιας εταιρίας-βιτρίνας που συστάθηκε από τη γαλλική Διεύθυνση Ναυτικών Κατασκευών (DCN) με έδρα το Λουξεμβούργο. Το ενδιαφέρον είναι ότι ένα μέρος από τις μίζες που ανέρχονται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και προορίζονταν για τους αξιωματούχους του Πακιστάν και της Σαουδικής Αραβίας, επέστρεφαν στη Γαλλία για να ενισχυθεί το ταμείο του κόμματος και να χρηματοδοτηθεί η προεκλογική καμπάνια του Baladur για την προεδρία της χώρας, με διαχειριστή των «ρετρομιζών» τον υπουργό Προϋπολογισμού, δηλαδή, τον Σαρκοζί. Αυτά έχουν ήδη κατατεθεί από τον πρώην διοικητή της γαλλικής ΚΥΠ, Yves Bonnet.
Διερευνώντας την υπόθεση, ήρθαν στην επιφάνεια και άλλα συγκλονιστικά στοιχεία. Η ανατίναξη λεωφορείου στο Καράτσι του Πακιστάν που σκότωσε δώδεκα Γάλλους μηχανικούς που ασχολούνταν με τη συναρμολόγηση των υποβρυχίων, το 2002, δεν είχε γίνει από την Αλ-Κάιντα όπως είχε ανακοινωθεί από την κυβέρνηση και διαδοθεί από τα ΜΜΕ, αλλά από Πακιστανούς στρατιωτικούς που δεν είχαν πάρει όλη τη συμφωνημένη μίζα από τους Γάλλους!
Όλη αυτή η βορβορώδης ιστορία που συνδέεται άμεσα με τον Νικολά Σαρκοζί αποκαλύπτεται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες από τους Fabrice Arfi και Fabrice Lhomme στο βιβλίο τους Το συμβόλαιο – Καράτσι, η υπόθεση που ο Σαρκοζί θα ήθελε να ξεχαστεί (εκδ. Stock).
Σχόλια
