fbpx
Αρχική διεθνή Το τέλος των γερμανικών ψευδαισθήσεων;

Το τέλος των γερμανικών ψευδαισθήσεων;

Νέα ταλαιπωρία αύριο για το κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό

Τα γερμανικά τανκς είναι περιζήτητα στην Ουκρανία, και όχι μόνο. Από την άλλη, ο Σοσιαλδημοκράτης ομοσπονδιακός καγκελάριος Όλαφ Σολτς κινδυνεύει να μείνει στα αζήτητα.

20 χρόνια πριν, το Βρανδεμβούργο, το πρώην ανατολικογερμανικό κρατίδιο που περικύκλωνε το Βερολίνο, θεωρούνταν «κόκκινο». Οι Σοσιαλδημοκράτες έπαιρναν 32%, η Αριστερά 28%, οι Χριστιανοδημοκράτες μόλις 19%, κι όλοι οι υπόλοιποι μονοψήφια ποσοστά – περιλαμβανομένης της ακροδεξιάς DVU, που ήταν πολύ «δραστήρια», αλλά εκλογικά περιοριζόταν στο 6%. Δύο δεκαετίες μετά η Γερμανία έχει δοκιμάσει τα πάντα: από μονοκομματικές κυβερνήσεις είτε των Σοσιαλδημοκρατών είτε των Χριστιανοδημοκρατών, έως «μεγάλους συνασπισμούς» και «προοδευτικές συγκυβερνήσεις». Και εν πολλοίς χάρη στην πολιτική όλων αυτών έχει χάσει τις ψευδαισθήσεις της, μαζί με το πάλαι ποτέ υψηλό βιοτικό επίπεδο και το ηγεμονικό κύρος της στην Ευρώπη. Οι πρόσφατες εκλογές στα επίσης πρώην ανατολικογερμανικά κρατίδια της Θουριγγίας και της Σαξονίας* επιβεβαίωσαν ότι ο τρικομματικός συνασπισμός Σοσιαλδημοκρατών-Πράσινων-Φιλελεύθερων που κρατά τα ηνία της ομοσπονδιακής κυβέρνησης πνέει, πλέον, τα λοίσθια. Κι ότι η χώρα κάθε άλλο παρά «επανενώθηκε» πριν 35 χρόνια: το χάσμα μεταξύ της Δυτικής Γερμανίας και της εγκαταλειμμένης στην τύχη της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, που προσαρτήθηκε βίαια στο στρατόπεδο της «σωστής πλευράς», κάθε άλλο παρά κλείνει. Τα τεράστια ποσοστά της ακροδεξιάς AfD, αλλά και η υπολογίσιμη ισχύς του νέου κόμματος της «απεχθούς λαϊκίστριας» Σάρα Βάγκενκνεχτ, είναι η κορυφή του παγόβουνου της λαϊκής δυσαρέσκειας για τη ρότα που έχει χαράξει το Βερολίνο.

Τα γερμανικά τανκς είναι περιζήτητα στην Ουκρανία, και όχι μόνο. Από την άλλη, ο Σοσιαλδημοκράτης ομοσπονδιακός καγκελάριος Όλαφ Σολτς κινδυνεύει να μείνει στα αζήτητα.

Εάν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις για τις αυριανές κρατιδιακές εκλογές στο Βρανδεμβούργο, το «κακό» θα έχει τριτώσει: πρώτη η ακροδεξιά AfD με 27-28%, δεύτερο το SPD με 25-26%, τρίτοι οι Χριστιανοδημοκράτες (15-16%) κι από κοντά το κόμμα της Βάγκενκνεχτ (13-14%). Όλοι οι υπόλοιποι, μονοψήφιοι και μάλλον κάτω από το όριο εισόδου στην τοπική βουλή – περιλαμβανομένων των Πράσινων και της πάλαι ποτέ πανίσχυρης Αριστεράς. Οπότε, ποιος και πώς θα κυβερνά πλέον; Το ερώτημα αφορά βέβαια την τοπική κυβέρνηση του Βρανδεμβούργου (όπου μέχρι τώρα συγκυβερνούσαν Σοσιαλδημοκράτες, Χριστιανοδημοκράτες και Πράσινοι), αλλά και ολόκληρη τη Γερμανία. Οι Χριστιανοδημοκράτες ξεσκονίζουν τα κοστούμια τους: μαζί με τους Βαυαρούς δεξιούς όρισαν υποψήφιο ομοσπονδιακό καγκελάριο τον μπίζνεσμαν-μεγαλοδικηγόρο-στέλεχος της BlackRock-φίλο των ΗΠΑ Φρίντριχ Μερτζ. Ίσως όχι και ό,τι καλύτερο για να γοητεύσει τους απηυδισμένους Γερμανούς, παρόλο που υπόσχεται να στριμώξει την ακροδεξιά AfD… Πώς; Κλέβοντάς της τα αντιμεταναστευτικά συνθήματα και υποσχόμενος ότι θα καταστήσει και πάλι υποχρεωτική τη στρατιωτική θητεία! Αν φιλοδοξεί να παρελάσει και νικητής στη Μόσχα, στο πλάι των Αμερικάνων, δεν το έχει διευκρινίσει ακόμα. Κάτι ήξερε η φράου Μέρκελ, που δεν τον χώνευε και τον είχε εξορίσει από την πολιτική σκηνή, θεωρώντας τον ικανό να κάνει ζημιά στα τότε ηγεμονικά σχέδια του Βερολίνου.

* Μια ζαλισμένη και ραγισμένη Γερμανία

Σχόλια