Της Τζίνας Πολίτη.
Για όποιον έχει γνωρίσει από κοντά τη νοοτροπία και συμπεριφορά της αγγλοσαξωνικής ελιτ, προξενεί εντύπωση η αφ’ υψηλού, υποκριτικά καταδεκτική συμπεριφορά του αμερικανοτραφούς πρωθυπουργού μας, καθώς και ορισμένων μη-εκλεγμένων υπουργών της κυβέρνησής του.
Για όποιον έχει γνωρίσει από κοντά τη νοοτροπία και συμπεριφορά της αγγλοσαξωνικής ελιτ, προξενεί εντύπωση η αφ’ υψηλού, υποκριτικά καταδεκτική συμπεριφορά του αμερικανοτραφούς πρωθυπουργού μας, καθώς και ορισμένων μη-εκλεγμένων υπουργών της κυβέρνησής του.
Μια «αφ’ υψηλού» συμπεριφορά, όχι μόνο απέναντι στο λαό αλλά και απέναντι στην πνευματική, καλλιτεχνική, επιστημονική και πολιτική ελίτ της χώρας. Στις αγγλοσαξωνικές χώρες, μια τέτοια συμπεριφορά, που χαρακτηρίζεται από το «κόμπλεξ της ανωτερότητας», θα θεωρούνταν τουλάχιστον επαρχιώτικη και πρόσφορη σε «χιούμορ».
Ο ετεροκαθορισμός της προσωπικότητας στη βάση κάποιου ταξικού ή πολιτισμικού στερεότυπου, κινητοποιεί το «κόμπλεξ της ανωτερότητας» και προδίδει την πλήρη έλλειψη δημοκρατικού φρονήματος και σεβασμού στην έννοια της συλλογικότητας. Με άλλα λόγια, μια τέτοια συμπεριφορά υποκρύπτει όλα τα στοιχεία εκείνα του ατομικισμού που διακρίνουν τον ανασφαλή μικροαστό, καθώς και τον νεόπλουτο. Στο επίπεδο της πολιτικής, υποκρύπτει ακόμα το φαντασιακό σύνδρομο της μοναδικότητας του «χαρισματικού ηγέτη».
Το κόμπλεξ της ανωτερότητας, οδηγεί συχνά σε αυταρχικές συμπεριφορές όχι αναγκαστικά μιας ωμής, αλλά μιας έμμεσης βίας. Μιας βίας «αποικιοκρατικής» χροιάς η οποία, μεταξύ άλλων, θέτει ως υψηλό στόχο την χειραγώγηση και «μετεκπαίδευση» ενός υποδεέστερου, άξεστου λαού. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός προβάλλει στους βουλευτές του κόμματός του «εκπαιδευτικά» βίντεο και, αν δεν κάνω λάθος, ερωτηματολόγια τα οποία καλούνται να απαντήσουν.
Εάν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός μας και οι περί αυτόν εμφορούνται από το αποικιοκρατικό σύνδρομο της ανωτερότητας, δεν θα πρέπει να μας προξενεί έκπληξη η ταχύτητα με την οποία παρέδωσαν, χωρίς δεύτερη σκέψη, τη χώρα στις προστάτιδες δυνάμεις της τρόικας, περιφρονώντας επιπλέον όλους τους κανόνες της συνταγματικής και δημοκρατικής, κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Γιατί, είναι μέσω των προστάτιδων αυτών δυνάμεων που μιμητικά απολαμβάνει ο κυβερνούμενος κυβερνήτης την ανωτερότητά του.
Ο ετεροκαθορισμός της προσωπικότητας στη βάση κάποιου ταξικού ή πολιτισμικού στερεότυπου, κινητοποιεί το «κόμπλεξ της ανωτερότητας» και προδίδει την πλήρη έλλειψη δημοκρατικού φρονήματος και σεβασμού στην έννοια της συλλογικότητας. Με άλλα λόγια, μια τέτοια συμπεριφορά υποκρύπτει όλα τα στοιχεία εκείνα του ατομικισμού που διακρίνουν τον ανασφαλή μικροαστό, καθώς και τον νεόπλουτο. Στο επίπεδο της πολιτικής, υποκρύπτει ακόμα το φαντασιακό σύνδρομο της μοναδικότητας του «χαρισματικού ηγέτη».
Το κόμπλεξ της ανωτερότητας, οδηγεί συχνά σε αυταρχικές συμπεριφορές όχι αναγκαστικά μιας ωμής, αλλά μιας έμμεσης βίας. Μιας βίας «αποικιοκρατικής» χροιάς η οποία, μεταξύ άλλων, θέτει ως υψηλό στόχο την χειραγώγηση και «μετεκπαίδευση» ενός υποδεέστερου, άξεστου λαού. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός προβάλλει στους βουλευτές του κόμματός του «εκπαιδευτικά» βίντεο και, αν δεν κάνω λάθος, ερωτηματολόγια τα οποία καλούνται να απαντήσουν.
Εάν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός μας και οι περί αυτόν εμφορούνται από το αποικιοκρατικό σύνδρομο της ανωτερότητας, δεν θα πρέπει να μας προξενεί έκπληξη η ταχύτητα με την οποία παρέδωσαν, χωρίς δεύτερη σκέψη, τη χώρα στις προστάτιδες δυνάμεις της τρόικας, περιφρονώντας επιπλέον όλους τους κανόνες της συνταγματικής και δημοκρατικής, κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Γιατί, είναι μέσω των προστάτιδων αυτών δυνάμεων που μιμητικά απολαμβάνει ο κυβερνούμενος κυβερνήτης την ανωτερότητά του.
* Η Τζίνα Πολίτη είναι ομότιμη καθηγήτρια Αγγλικής Φιλολογίας στο ΑΠΘ.
Σχόλια