Καταγγέλλουν εμπαιγμό και μιλούν για αποτυχία του μοντέλου λειτουργίας
Με κατάληψη των γραφείων της διοίκησης του Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν, απάντησαν οι εργαζόμενοί του στις αιτιάσεις της ίδιας της διοίκησης πως δεν μπορεί να δεσμευθεί για την αποπληρωμή των χρωστούμενων μισθών, καθώς το «υβριδικό μοντέλο λειτουργίας του νοσοκομείου» φαίνεται να έχει… αποτύχει.
Οι επί τρεις μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι, στην πλειονότητα των οποίων οφείλεται και το υπόλοιπο του επιδόματος αδείας για το 2011, διεκδικούν όχι μόνο τα δεδουλευμένα τους αλλά και να βρεθεί λύση για τη βιωσιμότητα του νοσοκομείου, ώστε αυτό να συνεχίσει τη λειτουργία του και ως κοινωφελές ίδρυμα.
Δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, επισημαίνοντας ότι δεν φταίνε αυτοί εάν το «υβριδικό μοντέλο λειτουργίας» απέτυχε, κατά τον τοποθετημένο από τον Α. Λοβέρδο, εκτελούντα χρέη διοικητή Λ. Λιαρόπουλο, αλλά η παρέμβαση των μεγαλοκαρχαριών της Υγείας, που οδήγησε το νοσοκομείο και πρακτικά το ίδρυμα του Ερυθρού Σταυρού, ένα βήμα πριν από το λουκέτο.
Σε συνάντηση που είχαν την περασμένη Τρίτη, 3 Γενάρη, εκπρόσωποι του σωματείου των εργαζομένων στο νοσοκομείο, άκουσαν τη διοίκηση να τους ζητά πίστωση χρόνου για ένα δίμηνο, ώστε να ολοκληρωθεί και η συνεργασία με τον ΕΟΠΥΥ. Οι ίδιοι σε γενική συνέλευσή τους την επόμενη ημέρα αποφάσισαν να συνεχίσουν την κατάληψη μέχρι την καταβολή των δεδουλευμένων.
Όπως, άλλωστε, επισημαίνει το σωματείο στην «εορταστική» ανακοίνωσή του, τοποθετώντας το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις: «Τους τελευταίους μήνες με το ζήτημα του νοσοκομείου μας ασχοληθήκαν πολλοί θεσμικοί και εξωθεσμικοί παράγοντες, χωρίς όμως όλοι αυτοί να ξεκαθαρίζουν το στόχο των παρεμβάσεών τους και τα απώτερα σχέδιά τους. Οι επισήμως, δε, εμπλεκόμενοι με γενικόλογες υποσχέσεις και απλοποιημένα σχέδια διάσωσης ζητούσαν πίστωση χρόνου, διατεινόμενοι ότι τα αποτελέσματα των ενεργειών τους θα φανούν άμεσα και το νοσοκομείο θα επανεκκινηθεί σε νέα τροχιά. Η πραγματικότητα όμως τους διέψευσε. Ουσιαστικά, καμία συστηματική και άμεση πρωτοβουλία δεν υλοποιήθηκε». Και αφού επισημαίνει ότι με κανέναν τρόπο δεν διασφαλίστηκαν ούτε οι θέσεις εργασίας, ούτε τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, ούτε καν το μέλλον του ίδιου του νοσοκομείου, συνεχίζει: «Η διοίκηση του νοσοκομείου κρύβεται πίσω από κυβερνητικές επιλογές και μεθοδεύσεις, ο σύμβουλος διαχείρισης συνεχίζει να δικαιολογείται, χωρίς όμως να λέει τίποτα συγκεκριμένο, ενώ ο υπουργός θεωρεί ότι η ευθύνη του εξαντλήθηκε στο να φέρει την υπόθεση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής». Το σωματείο δίνοντας το στίγμα των προθέσεων των εργαζομένων κλείνει την ανακοίνωσή του αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Στην κοροϊδία αυτή η ανοχή των εργαζομένων τελείωσε. Την τύχη πλέον του νοσοκομείου θα την πάρουμε στα χέρια μας, προκειμένου οι ιθύνοντες να κατανοήσουν ότι πρέπει άμεσα να βρουν λύση».
Οι επί τρεις μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι, στην πλειονότητα των οποίων οφείλεται και το υπόλοιπο του επιδόματος αδείας για το 2011, διεκδικούν όχι μόνο τα δεδουλευμένα τους αλλά και να βρεθεί λύση για τη βιωσιμότητα του νοσοκομείου, ώστε αυτό να συνεχίσει τη λειτουργία του και ως κοινωφελές ίδρυμα.
Δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις, επισημαίνοντας ότι δεν φταίνε αυτοί εάν το «υβριδικό μοντέλο λειτουργίας» απέτυχε, κατά τον τοποθετημένο από τον Α. Λοβέρδο, εκτελούντα χρέη διοικητή Λ. Λιαρόπουλο, αλλά η παρέμβαση των μεγαλοκαρχαριών της Υγείας, που οδήγησε το νοσοκομείο και πρακτικά το ίδρυμα του Ερυθρού Σταυρού, ένα βήμα πριν από το λουκέτο.
Σε συνάντηση που είχαν την περασμένη Τρίτη, 3 Γενάρη, εκπρόσωποι του σωματείου των εργαζομένων στο νοσοκομείο, άκουσαν τη διοίκηση να τους ζητά πίστωση χρόνου για ένα δίμηνο, ώστε να ολοκληρωθεί και η συνεργασία με τον ΕΟΠΥΥ. Οι ίδιοι σε γενική συνέλευσή τους την επόμενη ημέρα αποφάσισαν να συνεχίσουν την κατάληψη μέχρι την καταβολή των δεδουλευμένων.
Όπως, άλλωστε, επισημαίνει το σωματείο στην «εορταστική» ανακοίνωσή του, τοποθετώντας το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις: «Τους τελευταίους μήνες με το ζήτημα του νοσοκομείου μας ασχοληθήκαν πολλοί θεσμικοί και εξωθεσμικοί παράγοντες, χωρίς όμως όλοι αυτοί να ξεκαθαρίζουν το στόχο των παρεμβάσεών τους και τα απώτερα σχέδιά τους. Οι επισήμως, δε, εμπλεκόμενοι με γενικόλογες υποσχέσεις και απλοποιημένα σχέδια διάσωσης ζητούσαν πίστωση χρόνου, διατεινόμενοι ότι τα αποτελέσματα των ενεργειών τους θα φανούν άμεσα και το νοσοκομείο θα επανεκκινηθεί σε νέα τροχιά. Η πραγματικότητα όμως τους διέψευσε. Ουσιαστικά, καμία συστηματική και άμεση πρωτοβουλία δεν υλοποιήθηκε». Και αφού επισημαίνει ότι με κανέναν τρόπο δεν διασφαλίστηκαν ούτε οι θέσεις εργασίας, ούτε τα δεδουλευμένα των εργαζομένων, ούτε καν το μέλλον του ίδιου του νοσοκομείου, συνεχίζει: «Η διοίκηση του νοσοκομείου κρύβεται πίσω από κυβερνητικές επιλογές και μεθοδεύσεις, ο σύμβουλος διαχείρισης συνεχίζει να δικαιολογείται, χωρίς όμως να λέει τίποτα συγκεκριμένο, ενώ ο υπουργός θεωρεί ότι η ευθύνη του εξαντλήθηκε στο να φέρει την υπόθεση στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής». Το σωματείο δίνοντας το στίγμα των προθέσεων των εργαζομένων κλείνει την ανακοίνωσή του αναφέροντας χαρακτηριστικά: «Στην κοροϊδία αυτή η ανοχή των εργαζομένων τελείωσε. Την τύχη πλέον του νοσοκομείου θα την πάρουμε στα χέρια μας, προκειμένου οι ιθύνοντες να κατανοήσουν ότι πρέπει άμεσα να βρουν λύση».
Μ.Ε.
Σχόλια
