Σε ανακοίνωση του το Δίκτυο Πληροφόρησης και Συντονισμού για το Πανεπιστημιακό Κίνημα, αναδεικνύει όλες τις στοχεύσεις του πλαισίου ανατίναξης των Πανεπιστημίων και σημειώνει ότι «αν επιτρέψουμε στην κυβέρνηση της τρόικα και στους υποστηρικτές της να επιβάλουν τα σχέδιά τους, το Πανεπιστήμιο δεν θα είναι πλέον ούτε δωρεάν, ούτε δημόσιο, ούτε πανεπιστήμιο.
Θα είναι ένα εκπαιδευτήριο που θα λειτουργεί σαν ανώνυμη εταιρία και θα παρέχει κατάρτιση, χωρίς ελευθερία στη διδασκαλία, την έρευνα και στη διακίνηση ιδεών. Θα είναι το “Πανεπιστήμιο” του “Μνημονίου” και του ΟΟΣΑ. Άλλο δρόμο δεν έχουμε από αυτόν της μαζικής αγωνιστικής απάντησης».
Και συνεχίζει η ανακοίνωση:
• Με το «σχέδιο Καλλικράτης για τα Πανεπιστήμια», τα «Περιφερειακά Συμβούλια», θα επιβάλουν τη συρρίκνωση της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, με την κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και Τμημάτων και τη δημιουργία «Ιδρυμάτων πολλών ταχυτήτων», με συνέπεια τις απολύσεις προσωπικού και τον περιορισμό του αριθμού φοιτητών. Θα επιβάλουν επίσης στην εκπαίδευση και την έρευνα τις απαιτήσεις τις αγοράς και των επιχειρήσεων.
• Σχεδιάζεται η μετάλλαξη της ανώτατης εκπαίδευσης σε κατάρτιση, με την κατάργηση του Τμήματος και την εισαγωγή και τις σπουδές στις Σχολές (ή και τα Ιδρύματα!), με τα «ευέλικτα προγράμματα σπουδών» και με την καθιέρωση «πτυχίων πολλών μορφών, όχι μόνο τεχνικής, επαγγελματικής ή γενικής ή θεωρητικής εκπαίδευσης, αλλά και είδη πτυχίων, που μπορεί να είναι από τετραετή μέχρι μονοετή ή διετή, ανάλογα με τις ανάγκες». Όπου κάθε φοιτητής επιλέγει «ατομική διαδρομή» για τις σπουδές του, με συνέπεια την ακύρωση των σπουδών και των πτυχίων σε μια συγκεκριμένη επιστήμη, την κατάργηση των συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων και την αντικατάστασή τους από πιστοποιητικά προσόντων για ένταξη στο «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» και με προοπτική την ανεργία. Η μετάλλαξη θα ολοκληρωθεί με την τυποποίηση και πιστοποίηση προγραμμάτων σπουδών, Τμημάτων, Ιδρυμάτων και με ενσωμάτωση της «Δια βίου Μάθησης», αλλά και με το «άνοιγμα διαδρομών από τα ΙΕΚ προς τα Πανεπιστήμια».
• Με την αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων, (Ανεξάρτητη Αρχή Χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων!), που ήδη έχει περικοπεί κατά 40%, η χρηματοδότηση θα καθορίζεται από συμφωνηθέντα κριτήρια απόδοσης και θα εξαρτάται από την κατάταξή τους από «διεθνείς οίκους αξιολόγησης».
• Με το «κουπόνι» ο κάθε φοιτητής θα μεταφέρει πίστωση στο Ίδρυμα που εγγράφεται! Με αυτό σχεδιάζουν, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επιβολή διδάκτρων, τη μετατροπή του φοιτητή σε «πελάτη» που «αγοράζει υπηρεσίες εκπαίδευσης» από το πανεπιστήμιο – επιχείρηση αλλά και από κάθε «πιστοποιημένο» ιδιώτη (αφού με το σύστημα πιστοποίησης και τυποποίησης των σπουδών – προσόντων μέσω των πιστωτικών μονάδων θα είναι ισοδύναμες οι «διαδρομές σπουδών»).
• Με την «οικονομική αυτοτέλεια», που θα περιλαμβάνει και τη μισθοδοσία, θα επιβάλουν στα Πανεπιστήμια κανόνες ανώνυμης εταιρίας, για να αναζητούν πόρους από χορηγούς, να πωλούν «υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας», να διαφοροποιούν τις αμοιβές των διδασκόντων για να «προσελκύουν υψηλού κύρους εκπαιδευτικούς».
• Η διοίκηση των πανεπιστημίων από το «Συμβούλιο Διοίκησης», αντί της Συγκλήτου και των ΓΣ των Τμημάτων, έχει στόχο να ακυρώσει το «εμπόδιο» των συλλογικών οργάνων, αλλά κυρίως την παρουσία και την παρέμβαση του φοιτητικού κινήματος στις αποφάσεις, για να επιβληθούν ολοκληρωτικά στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα των πανεπιστημίων οι κανόνες της αγοράς του κεφαλαίου και οι επιδιώξεις των επιχειρήσεων. Έτσι, μεταλλάσσεται το πανεπιστήμιο σε αυταρχικό εκπαιδευτήριο που θα διοικείται από το Συμβούλιο – μάνατζερ, που θα επιβάλλει αυταρχικούς ρυθμούς και κανόνες στις σπουδές και στις εξετάσεις των φοιτητών, χωρίς περιθώρια ανάπτυξης κριτικής σκέψης και ριζοσπαστικής αμφισβήτησης.
Και συνεχίζει η ανακοίνωση:
• Με το «σχέδιο Καλλικράτης για τα Πανεπιστήμια», τα «Περιφερειακά Συμβούλια», θα επιβάλουν τη συρρίκνωση της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, με την κατάργηση και συγχώνευση Πανεπιστημίων και Τμημάτων και τη δημιουργία «Ιδρυμάτων πολλών ταχυτήτων», με συνέπεια τις απολύσεις προσωπικού και τον περιορισμό του αριθμού φοιτητών. Θα επιβάλουν επίσης στην εκπαίδευση και την έρευνα τις απαιτήσεις τις αγοράς και των επιχειρήσεων.
• Σχεδιάζεται η μετάλλαξη της ανώτατης εκπαίδευσης σε κατάρτιση, με την κατάργηση του Τμήματος και την εισαγωγή και τις σπουδές στις Σχολές (ή και τα Ιδρύματα!), με τα «ευέλικτα προγράμματα σπουδών» και με την καθιέρωση «πτυχίων πολλών μορφών, όχι μόνο τεχνικής, επαγγελματικής ή γενικής ή θεωρητικής εκπαίδευσης, αλλά και είδη πτυχίων, που μπορεί να είναι από τετραετή μέχρι μονοετή ή διετή, ανάλογα με τις ανάγκες». Όπου κάθε φοιτητής επιλέγει «ατομική διαδρομή» για τις σπουδές του, με συνέπεια την ακύρωση των σπουδών και των πτυχίων σε μια συγκεκριμένη επιστήμη, την κατάργηση των συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων και την αντικατάστασή τους από πιστοποιητικά προσόντων για ένταξη στο «Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων» και με προοπτική την ανεργία. Η μετάλλαξη θα ολοκληρωθεί με την τυποποίηση και πιστοποίηση προγραμμάτων σπουδών, Τμημάτων, Ιδρυμάτων και με ενσωμάτωση της «Δια βίου Μάθησης», αλλά και με το «άνοιγμα διαδρομών από τα ΙΕΚ προς τα Πανεπιστήμια».
• Με την αλλαγή στον τρόπο χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων, (Ανεξάρτητη Αρχή Χρηματοδότησης των Πανεπιστημίων!), που ήδη έχει περικοπεί κατά 40%, η χρηματοδότηση θα καθορίζεται από συμφωνηθέντα κριτήρια απόδοσης και θα εξαρτάται από την κατάταξή τους από «διεθνείς οίκους αξιολόγησης».
• Με το «κουπόνι» ο κάθε φοιτητής θα μεταφέρει πίστωση στο Ίδρυμα που εγγράφεται! Με αυτό σχεδιάζουν, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επιβολή διδάκτρων, τη μετατροπή του φοιτητή σε «πελάτη» που «αγοράζει υπηρεσίες εκπαίδευσης» από το πανεπιστήμιο – επιχείρηση αλλά και από κάθε «πιστοποιημένο» ιδιώτη (αφού με το σύστημα πιστοποίησης και τυποποίησης των σπουδών – προσόντων μέσω των πιστωτικών μονάδων θα είναι ισοδύναμες οι «διαδρομές σπουδών»).
• Με την «οικονομική αυτοτέλεια», που θα περιλαμβάνει και τη μισθοδοσία, θα επιβάλουν στα Πανεπιστήμια κανόνες ανώνυμης εταιρίας, για να αναζητούν πόρους από χορηγούς, να πωλούν «υπηρεσίες εκπαίδευσης και έρευνας», να διαφοροποιούν τις αμοιβές των διδασκόντων για να «προσελκύουν υψηλού κύρους εκπαιδευτικούς».
• Η διοίκηση των πανεπιστημίων από το «Συμβούλιο Διοίκησης», αντί της Συγκλήτου και των ΓΣ των Τμημάτων, έχει στόχο να ακυρώσει το «εμπόδιο» των συλλογικών οργάνων, αλλά κυρίως την παρουσία και την παρέμβαση του φοιτητικού κινήματος στις αποφάσεις, για να επιβληθούν ολοκληρωτικά στην εκπαιδευτική και ερευνητική δραστηριότητα των πανεπιστημίων οι κανόνες της αγοράς του κεφαλαίου και οι επιδιώξεις των επιχειρήσεων. Έτσι, μεταλλάσσεται το πανεπιστήμιο σε αυταρχικό εκπαιδευτήριο που θα διοικείται από το Συμβούλιο – μάνατζερ, που θα επιβάλλει αυταρχικούς ρυθμούς και κανόνες στις σπουδές και στις εξετάσεις των φοιτητών, χωρίς περιθώρια ανάπτυξης κριτικής σκέψης και ριζοσπαστικής αμφισβήτησης.
Σχόλια
