Πάνω από 700 χιλιάδες στρέμματα παραμένουν πλημμυρισμένα στην περιοχή της Θεσσαλίας. Δεκάδες γειτονιές και χωριά κατεστραμμένα στην Καρδίτσα, τα Τρίκαλα, την Λάρισα, το Πήλιο, τις Σποράδες. Οκτώ νεκροί και άγνωστος αριθμός αγνοούμενων μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Ενώ για τρίτη μέρα, συνάνθρωποι μας βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε χωριά αποκομμένα, χωρίς νερό και ρεύμα, ή σε στέγες σπιτιών για να γλιτώσουν από την πλημμύρα. Όλοι φοβούνται για το τι θα αντικρύσουν όταν υποχωρήσει η στάθμη του νερού. Μια ακόμη ασύλληπτη τραγωδία, από αυτές που τείνουμε να συνηθίσουμε ως κανονικότητα στη χώρα μας.
Ακραία διάλυση και αδιαφορία
Ας δούμε όμως τα δεδομένα. Τα φαινόμενα στην περιοχή της Θεσσαλίας ήταν πράγματι ακραία. Σε ορισμένες περιοχές ο όγκος νερού σε μόνο μία μέρα, έφτασε αυτόν που σε κανονικές συνθήκες καταγράφεται σε ένα χρόνο. Οι αρμόδιες υπηρεσίες και επιστήμονες είχαν από μέρες προειδοποιήσει για τη σφοδρότητα της κακοκαιρίας. Επίσης είναι πασιφανές, ότι αντίστοιχα φαινόμενα, μπορεί πάντα να υπήρχαν, όμως πλέον εμφανίζονται με μεγαλύτερη συχνότητα και ένταση, μάλιστα στη συγκεκριμένη περιοχή είναι νωπές οι μνήμες από το καταστροφικό πέρασμα της κακοκαιρίας «Ιανός» τον Σεπτέμβρη του 2022. Ο κρατικός σχεδιασμός, όπως και στις πυρκαγιές λίγες μέρες νωρίτερα, εξαντλήθηκε για μια ακόμη φορά στην αποστολή μηνυμάτων του 112 και την επικοινωνιακή διαχείριση, κανένα έκτακτο μέτρο, και προφανώς καμιά πρόληψη σε βάθος χρόνου.
Το πολιτικό σύστημα έχει τις δικές του προτεραιότητες, μακριά από την αγωνία της κοινωνίας. Ο κ. Μητσοτάκης και σύσσωμη η κυβέρνηση προετοίμαζε την επίσκεψη στην ΔΕΘ (που τώρα αναβάλλεται), με ανακοινώσεις για μια ψηφιακή αναπτυξιακή και εκσυγχρονιστική φαντασμαγορία, ενώ ο ΥΠΕΞ κ. Γεραπετρίτης προετοίμαζε τις συνομιλίες με τον Ερντογάν κατά παραγγελία ΝΑΤΟ, και διακομματικά όλο το πολιτικό προσωπικό είχε το βλέμμα στραμμένο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτώβρη. Την ίδια στιγμή η χώρα βρίσκεται σε μια κρίση διαρκείας αντιμέτωπη με τεράστια αδιέξοδα, όπως έδειξε το συστημικό έγκλημα στα Τέμπη πριν λίγους μόνο μήνες, οι πυρκαγιές του καλοκαιριού που εξαφάνισαν τον μισό νομό Έβρου και τώρα οι τεράστιες καταστροφές από την κακοκαιρία «Daniel». Η κοινωνία βιώνει τα αδιέξοδα αυτά, εν τη απουσία του κρατικού μηχανισμού, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες πυροσβεστών και διασωστών.
Η καταστροφή στην περιοχή της Θεσσαλίας, είναι ένα ακόμη έγκλημα που φέρει την υπογραφή του πολιτικού συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό πως η προειδοποίηση του «Ιανού» το 2020 δεν οδήγησε στη θωράκιση της περιοχής. Σύμφωνα με τα στοιχεία της περιφέρειας Θεσσαλίας, η ανάδοχος εταιρεία για την αποκατάσταση των ζημιών το 2020, ΤΕΡΝΑ, πήρε 143 εκατ. ευρώ (και επιπλέον πολλά εκατομμύρια από το ΕΣΠΑ) για αντιπλημμυρικά έργα και αποκατάσταση δρόμων. Η αποτελεσματικότητα των έργων αυτών κρίθηκε στην πράξη, με φράγματα και αναχώματα να καταρρέουν, γέφυρες να παρασύρονται από χείμαρρους κ.λπ. Μάλιστα κάτοικοι της περιοχής καταγγέλλουν ότι πρόσφατα έργα υποδομής στην περιοχή (περιφερειακή οδός Βόλου, αυτοκινητόδρομος Ε65), λειτούργησαν στην πράξη επιβαρυντικά κατά τις πρόσφατες νεροποντές, εμποδίζοντας την απορροή τον υδάτων από τις πλημμυρισμένες περιοχές. Πλάι στα παραπάνω εγκληματικά κενά στην πρόληψη, για μια ακόμη φορά έγινε αντιληπτή η απαξίωση των δομών της Πολιτικής Προστασίας και των δήμων, η έλλειψη μέσων και προσωπικού που να μπορεί να δράσει έγκαιρα σε τέτοιες ακραίες περιπτώσεις, αφήνοντας στην πράξη τους κατοίκους για μέρες μόνους τους να προσπαθούν να γλιτώσουν από την καταστροφή, να απεγκλωβίσουν με ό,τι μέσα διέθεταν συνανθρώπους τους, να μοιράσουν νερό σε εγκλωβισμένους κ.λπ.
Επικοινωνιακή διαχείριση και βαθιές πληγές
Και τι μένει πίσω από την επικοινωνιακή διαχείριση του πολιτικού προσωπικού; Πίσω από το σόου του Δημάρχου Βόλου, Αχ. Μπέου που έριχνε σε live μετάδοση τις ευθύνες στους πολίτες που δεν μένουν στα σπίτια τους ή τις δηλώσεις αποποίησης ευθυνών του εξαφανισμένου (και πολλαπλά ένοχου) περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κ. Αγοραστού, που έσπευσε να ρίξει το μπαλάκι στους υπουργούς, και να προτείνει… αναβολή των αυτοδιοικητικών εκλογών, ή του αρχηγού του επιτελικού κράτους, του Κ. Μητσοτάκη, που μετά από απουσία τριών ημερών (κατά την πάγια τακτική) έσπευσε να ακυρώσει την παρουσία στη ΔΕΘ (και τις εκεί φάλτσες υποσχέσεις) και να μεταβεί για επιτόπια αυτοψία στις πληγείσες περιοχές.
Μένουν οι βαθιές πληγές που δεν θα καλυφθούν με υποσχέσεις για αποζημιώσεις ή υποσχέσεις για έργα καθώς θα χρειαστούν εκατοντάδες εκατομμύρια και αρκετά χρόνια για να επανέλθουν οι περιοχές αυτές στην κανονικότητα, να αποκατασταθούν οι υποδομές, να ξαναγίνει καλλιεργήσιμη η γη, να αποκατασταθούν οι ζημιές σε σπίτια και επιχειρήσεις. Μένει η οργή και η θλίψη, η εμπέδωση της δυσκολίας και της ανασφάλειας για τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Η ανάγκη να πάμε αλλιώς συνολικά ως χώρα, κατανοείται στην πράξη από όλο και περισσότερους ανθρώπους, γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επιτακτική.
