1. Η αντικατάσταση των μελών της ΑΔΑΕ μόλις μία ημέρα πριν από την ολομέλεια της με σκοπό την επιβολή προστίμου στην ΕΥΠ για την υπόθεση των υποκλοπών, είναι μια κίνηση πρωτοφανής και πραξικοπηματική. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχωρά καταλύοντας διαρκώς ακόμη και ψήγματα ελέγχου και διαφάνειας που προκύπτουν από τέτοιους οργανισμούς. Τα σκάνδαλα αλλά και οι εγκληματικές ευθύνες που έχει η κυβέρνηση για τις μεγάλες καταστροφές και τα τραγικά συμβάντα που έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα, επιχειρείται να συγκαλυφθούν μέσα από μίνι πραξικοπήματα και εξεταστικές επιτροπές που χρονίζουν χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
2. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει σοβαρό ζήτημα σχετικά με τη διαφάνεια και την απονομή δικαιοσύνης. Οι υποκλοπές, οι ευθύνες για τα Τέμπη, το Μάτι, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, το ΟΑΚΑ, η ψήφιση του ακαταδίωκτου για τους τραπεζίτες και τους διαχειριστές της πανδημίας, η πορεία της υπόθεσης της 12χρονης στο Κολωνό, οι μαφιόζικες εκκαθαρίσεις και πολλές ακόμη περιπτώσεις, μαρτυρούν το μέγεθος του προβλήματος. Μοιάζει λες και η χώρα αποτελεί «ξέφραγο αμπέλι» όπου μπορούν να συμβούν τα πάντα χωρίς κανείς τιμωρείται, αρκεί να έχει πλάτες.
3. Το ζήτημα αυτό είναι σοβαρό, δεν είναι μόνο ένα σύμπτωμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Για το Μαξίμου η καταστρατήγηση των ελεγκτικών μηχανισμών και η νομική θωράκιση με νόμους εξπρές, αποτελούν βασικά εργαλεία για τις μπίζνες που προωθεί αλλά και για να καλύπτει τα νώτα του προς κάθε πιθανό πρόβλημα. Στο πλαίσιο της παράλυσης αυτών των μηχανισμών του κράτους και με τη σύμπραξη ή την ανοχή της κυβέρνησης, κινούνται και άλλες δυνάμεις, ξένες μαφίες, τοπικοί παράγοντες (βλέπε Μπέος), επιχειρηματικά συμφέροντα που είτε ελέγχουν κρίσιμους τομείς είτε «αξιοποιούν» τα φιλέτα που προκύπτουν από τις καταστροφές. Παράλληλα δημοσιογράφοι δολοφονούνται, δικαστές καταγγέλλουν απόπειρα επηρεασμού ενώ άλλοι παραιτούνται νύχτα, αλλάζουν οι συνθέσεις των ανεξάρτητων αρχών όποτε βολεύει και γενικά όποιος ενοχλεί εκκαθαρίζεται, ενώ αντίθετα όποιος συνεργάζεται ανταμείβεται και παίρνει δωράκια.
4. Αυτά η αντιπολίτευση τα γνωρίζει σε όλη τους την έκταση, ωστόσο αν και όταν αναφέρεται στο ζήτημα το κάνει μόνο για μικροπολιτικούς σκοπούς. Είναι ενδεικτική η στάση της Ελληνικής Λύσης και του ΚΚΕ στην εν λόγω ψηφοφορία για την αλλαγή των μελών της ΑΔΑΕ και του ΕΣΡ. Το κόμμα του Κ. Βελόπουλου, αποδεικνύει στην πράξη πως η αντιπολιτευτική του στάση στοχεύει μονάχα στις εντυπώσεις, ενώ σε «κρίσιμες» στιγμές όπου η ψήφος των βουλευτών του καθορίζει κάτι, δεν έχει κανένα πρόβλημα να στηρίξει στην κυβέρνηση σε κάθε αντιδημοκρατική μεθόδευση, εφόσον βέβαια αυτή δεν κοστίζει σε ψήφους. Από την άλλη η στάση του ΚΚΕ, του οποίου οι βουλευτές ψήφισαν «παρών» διότι διαφωνούν από θέσης αρχής με τον τρόπο λειτουργίας των ανεξάρτητων αρχών, μοιάζει κλασσικό εικονογραφημένο. Και ίσως να ήταν τέτοιο, αν δεν υπήρχαν όσα αναφέρθηκαν στα προηγούμενα σημεία, αν δηλαδή δεν βρισκόμασταν μπροστά σε μια απόπειρα συγκάλυψης ενός σκανδάλου. Διότι, όπως απάντησε και ο Θ. Παφίλης στις αιτιάσεις κάποιου μέλους της επιτροπής, «έχουμε και εμπειρία, είναι άλλο να το λες και άλλο να κάνεις τα πάντα». Έτσι και το ΚΚΕ έχει μάθει να λέει πολλά χωρίς να κάνει σχεδόν τίποτα. Εξάλλου τίποτα δεν θα κόστιζε η αρνητική του ψήφος −που προφανώς δεν είναι «τα πάντα»− και βέβαια στοιχειώδες θα ήταν να μην αντικατασταθούν με κυβερνητική απόφαση τα μέλη μιας αρχής που ερευνά ένα κυβερνητικό σκάνδαλο.
Συνολικά, το πολιτικό σύστημα δεν έχει πρόβλημα με τα συμφέροντα που κάνουν ότι θέλουν σε όλη τη χώρα, έχει μάθει να λειτουργεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Ορισμένοι, οι μικρότεροι, κοιτούν την δουλειά τους, τα ποσοστά και τα πόστα που καταλαμβάνουν, ενώ για άλλους το πρόβλημα είναι ποιος θα συναλλάσσεται με τα συμφέροντα, ποιος και πώς θα μοιράζει την πίτα.
