Του Γιάννη Θεωνά*
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των εκλογών του Ιουνίου 2012, δεσμεύτηκε, με το εκλογικό πρόγραμμα της «Αθηναΐδας», για την ακύρωση των Μνημονίων, την καταγγελία των επαχθών όρων των Δανειακών Συμβάσεων και τη διαγραφή ολόκληρου ή του μεγαλύτερου μέρους του δημόσιου χρέους. Να προωθήσει την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, με προτεραιότητα στον πρωτογενή τομέα, με ακόμη πιο άμεσο στόχο να αποκτήσει η χώρα μας αυτάρκεια στην παραγωγή αγροτικών και κτηνοτροφικών ειδών διατροφής. Να αποκαταστήσει τη δημοκρατική λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης, την εφαρμογή πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, καθώς και να ανατρέψει τις δραματικές συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και κατακτήσεις των λαϊκών στρωμάτων.
Ωστόσο, λίγους μήνες μετά τις εκλογές του Ιουνίου, έχει διαμορφωθεί ένα γενικό κλίμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στρογγυλεύει τις θέσεις του και παίρνει αποστάσεις από τις προεκλογικές του δεσμεύεις απέναντι στο λαό. Είναι ένα γενικό κλίμα που συντηρείται, κυρίως, από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ που, όμως, πολλές φορές γνωστά στελέχη του ηγετικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ δίνουν κάποιες αφορμές, που δεν μένουν ανεκμετάλλευτες.
Να επιμείνουμε στις δεσμεύσεις μας
Από την άλλη πλευρά, ο τρόπος και το περιεχόμενο, που αναπτύσσεται το συγκρουσιακό μέτωπο μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., σε καμιά περίπτωση δεν εξυπηρετεί την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και τα συμφέροντα των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, που πλήττονται από τη βάρβαρη πολιτική της τρικομματικής (και ήδη δικομματικής) Κυβέρνησης.
Αντικειμενικά εξυπηρετεί τους στόχους της Ν.Δ. για τη συγκρότηση ακροδεξιού κυβερνητικού κέντρου, με στόχο να συσπειρώσει γύρω της το σύνολο της ακροδεξιάς, αλλά και με προφανή στόχο την όξυνση του αυταρχισμού, την άρση συνταγματικών διασφαλίσεων και την προκλητική παραβίαση των δημοκρατικών αρχών και δικαιωμάτων.
Η κατάσταση αυτή απαιτεί να επιμείνουμε πολύ συγκεκριμένα:
• Στην ακύρωση των Μνημονίων.
• Στην καταγγελία, όχι την αναδιαπραγμάτευση, των επαχθών όρων των Δανειακών Συμβάσεων, ιδιαίτερα αυτής των 130 δισ.
• Στην επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, με στόχο την οριστική διαγραφή του κι αν δεν είναι δυνατό, του πολύ μεγαλύτερου μέρους του, με ρύθμιση του υπόλοιπου σε μακροχρόνια βάση και χαμηλό επιτόκιο, με ρήτρα ανάπτυξης, όπως έγινε το 1953 με το χρέος της Γερμανίας.
• Ταυτόχρονα, να υπάρχει ετοιμότητα αποφασιστικής στάσης της χώρας μας, με εφαρμογή παύσης πληρωμών, προς τους διεθνείς δανειστές.
• Να επιμείνουμε ακόμη πιο αποφασιστικά στα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών.
Τα λαϊκά στρώματα που στήριξαν τις ελπίδες τους στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ενίσχυσαν θεαματικά στις εκλογές του Ιούνη, ζητάνε την παρέμβασή μας σε δύο κατευθύνσεις:
α. Στην οργάνωση της πάλης του μαζικού λαϊκού κινήματος.
β. Στην ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Τι λέμε για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις εργασιακές σχέσεις, τις ΣΣΕ, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και τα κατώτερα όρια μισθών και ημερομισθίων και συντάξεων, τη φορολογία, τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.
Δύναμη οι συνιστώσες
Το Συνέδριο του Ιουλίου, επίσης, επιβάλλεται να προωθήσει τη συνέχιση του ενωτικού εγχειρήματος με τις Συνιστώσες του, αλλά και τις τάσεις του και την έκφρασή τους στα όργανα και Σώματα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι εκλογικές διαδικασίες, να αποκλείουν τα ενιαία ψηφοδέλτια και να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής με κατοχύρωσή του στο Καταστατικό ή να εφαρμοστεί σταυροδότηση ενός ή δύο σταυρών στις Συνελεύσεις της Βάσης και μέχρι πέντε σταυρών στο Συνέδριο και τις Περιφερειακές ή Νομαρχιακές Συνδιασκέψεις, ώστε στην πράξη να εκφράζεται αναλογικά η σύνθεση οργάνων και Σωμάτων.
Οι Συνιστώσες αποτελούν την έκφραση του ριζοσπαστισμού του ΣΥΡΙΖΑ και την κατεύθυνση της κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας όλων των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αυτή ακριβώς είναι η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, εξού και η πολεμική, ενάντια στις Συνιστώσες, από τους υπηρέτες της αντιδραστικής πολιτικής ΔΝΤ-Ε.Ε.-ΕΚΤ και τα παπαγαλάκια τους.
Από την άλλη πλευρά, η εφαρμογή αναλογικού συστήματος ή περιορισμένης σταυροδότησης για την ανάδειξη αντιπροσώπων στα Σώματα ή μελών στα όργανα, αποτελεί υποχρέωση προς το νέο κόσμο που καλούμε να ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ και να στελεχώσει τις Οργανώσεις και τα Όργανά του.
Όλες οι προτάσεις που διατυπώθηκαν για Συνιστώσες και Τάσεις είναι δημοκρατικές και εκφράζουν τον πλουραλισμό και την πολυτασικότητα του εγχειρήματός μας και υπερέχουν αναμφισβήτητα των εκφυλιστικών και προσβλητικών μεθόδων που εφαρμόστηκαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη (χαρτάκια, σταυροδοσίες κ.λπ).
Στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν από το 1ο Συνέδριο, να δοθεί ιδιαίτερο βάρος σε μια οργανωτική δομή του ΣΥΡΙΖΑ, που θα υλοποιεί απόλυτα την κατεύθυνση ΣΥΡΙΖΑ παντού, σε κάθε πόλη και κάθε χωριό και ταυτόχρονα θα προωθεί τη διάρθρωση των οργάνων του σε όλα τα επίπεδα της διοικητικής διαίρεσης της χώρας. Δηλαδή η Κεντρική Επιτροπή για το πανελλαδικό επίπεδο, η Περιφερειακή Επιτροπή για κάθε μια από τις 13 Περιφέρειες, η Νομαρχιακή Επιτροπή για κάθε Νομαρχιακή Ενότητα, η Τοπική Επιτροπή για κάθε Δήμο ή Δημοτική – Κοινοτική Περιοχή και Κλαδική Επιτροπή για κάθε Κλάδο εργαζομένων ή μεγάλο χώρο δουλειάς.
Παράλληλα, χρειάζεται να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η λειψή συμβολή των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ στην ανάγκη ανασυγκρότησης του μαζικού λαϊκού κινήματος, εργατικού, αγροτικού, ΕΒΕ και νεολαίας. Η πείρα του εργατικού μας κινήματος στον συντονισμό δράσης των Συνδικάτων, στην παρουσία και δράση τους στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, χρειάζεται κάποτε να αξιοποιηθεί. Να αναπτυχθεί συγκεκριμένη δράση για την αναζωογόνηση του κύτταρου του συνδικαλιστικού κινήματος, του Πρωτοβάθμιου Σωματείου, την εγγραφή των εργαζομένων στα Συνδικάτα, την Οργάνωση των ανέργων και τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση των εργαζομένων με άτυπες και ελαστικές μορφές εργασίας. Να συγκροτηθεί η Ενιαία Συνδικαλιστική Παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάπτυξη της δράσης της σ’ όλα τα επίπεδα του εργατικού κινήματος σ’ ολόκληρη τη χώρα
Να μπει αποφασιστικός φραγμός στην πολυγλωσσία όχι των Συνιστωσών, αλλά στελεχών του περίγυρου της ηγετικής ομάδας, στα ζητήματα «στρογγυλοποιήσεων» των δεσμεύσεων, καθώς και στην υποβάθμιση των αναφορών μας στα προβλήματα της καθημερινότητας, που βασανίζει με βάρβαρο τρόπο τους πολίτες και γενικά έχει συμβάλει στη μείωση της αξιοπιστίας των διακηρύξεων μας.
Τέλος, για να μη μείνει μόνο στα λόγια η έκφραση της πολυτασικότητας και του πλουραλισμού του νέου Φορέα, η πρόταση που πρέπει να υλοποιηθεί χωρίς ταλαντεύσεις και ψευδοεπιχειρήματα είναι:
Οι Συνιστώσες (παλιές και νέες) να εκφράζονται κατ’ ελάχιστον, με 7 μέλη στο Συνέδριο, με 3 μέλη στην Κεντρική Επιτροπή και 1 μέλος στην Κεντρική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ για την έκφραση των Τάσεων στα Όργανα και τα Σώματα του ΣΥΡΙΖΑ, να κατοχυρωθεί Καταστατικά το σύστημα της απλής αναλογικής ή σε περίπτωση Ενιαίου ψηφοδέλτιο να εφαρμόζεται περιορισμένη σταυροδότηση μέχρι 5 σταυρών στο Συνέδριο για την εκλογή της Κεντρικής Επιτροπής και στις Νομαρχιακές ή Περιφερειακές Συνδιασκέψεις για την εκλογή των αντίστοιχων Επιτροπών και μέχρι 1 ή 2 σταυρών στις Τοπικές ή Κλαδικές Συνελεύσεις για την εκλογή των αντίστοιχων Επιτροπών και αντιπροσώπων σε Συνέδρια ή Συνδιασκέψεις.
*Ο Γιάννης Θεωνάς είναι μέλος
της Γραμματείας της ΚΕΔΑ
