Οι 250 μετανάστες της (αστυ)Νομικής έφεραν στο προσκήνιο ένα σοβαρό ζήτημα.
Αναμφίβολα όσα έγιναν την εβδομάδα που πέρασε γύρω και μέσα στη Νομική, βρέθηκαν στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων και υποχρέωσαν όλους να στρέψουν την προσοχή τους και να σκεφθούν ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, όπως είναι το μεταναστευτικό.
Η απόφαση περίπου 300 μεταναστών που για χρόνια ζούνε στην Ελλάδα, κυρίως στην Κρήτη, να ξεκινήσουν απεργία πείνας μέχρις ότου ικανοποιηθούν ορισμένα απλά και δίκαια αιτήματά τους, λειτούργησε ως αφορμή για μια πρωτοφανή επίθεση ενάντια στους μετανάστες, τα δικαιώματα, το άσυλο, την πανεπιστημιακή κοινότητα, και τελικά, ενάντια στο μαζικό κίνημα για την ανατροπή του Μνημονίου.
Το πρωί της Δευτέρας περίπου 250 μετανάστες μπήκαν στο χώρο της Νομικής, όπου δεν γίνονται μαθήματα και με πλήρη τάξη εγκαταστάθηκαν, χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα. Αυτό διαπιστώθηκε και από τις πρυτανικές αρχές και από γιατρούς που επισκέφτηκαν το χώρο.
Μετά από ορισμένες πρώτες αψιμαχίες για το αν είναι «φιλοξενία» ή κατάληψη του χώρου και ανακοινώσεις νεολαιών, η συντονισμένη επίθεση άρχισε από το πρωί της Τρίτης και το γενικό σύνθημα δόθηκε από το Έθνος του κ. Μπόμπολα που σε πρωτοσέλιδο έγραφε περί «καταυλισμού μεταναστών στη Νομική». Μέσα σε λίγο διάστημα ξετυλίχθηκε μια απείρου κάλλους και ενορχηστρωμένη επίθεση, με στόχο να καμφθούν όλα τα εμπόδια και να αρθεί το άσυλο. Κράτος, κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και Ν.Δ. είδαν να «καταλύεται το άσυλο από τους μετανάστες» και αρκετοί από αυτούς ξεκάθαρα ζήτησαν για μια ακόμα φορά να καταργηθεί με νόμο το άσυλο. Η πίεση που ασκήθηκε στις πρυτανικές αρχές και ειδικά στον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Πελεγρίνη, ήταν αφόρητη.
Η προσωπική επίθεση στον κ. Πελεγρίνημε και η πρωτοφανής επιχείρηση διακωμώδησής του έδειξε ότι τα ΜΜΕ ως νεοταξικά μνημονιακά παπαγαλάκια δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα φτάνει να πετύχουν το σκοπό τους.
Έτσι, άρχισε μια διελκυστίνδα αφόρητων πιέσεων και επιθέσεων ενάντια στους απεργούς πείνας, τους «αλληλέγγυους», τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όταν, τελικά, την Πέμπτη το απόγευμα κάμφθηκαν οι πρυτανικές αρχές και κάνοντας χρήση του νόμου κάλεσαν τις εισαγγελικές αρχές να παρέμβουν –μετά την άρνηση των μεταναστών να πάνε σε άλλο χώρο- ξετυλίχθηκε μια πρωτοφανής αστυνομική κινητοποίηση αποκλεισμού των γύρω χώρων της Νομικής και παντού διαδίδονταν ότι επίκειται επέμβαση. Κόσμος άρχισε να μαζεύεται γύρω από την αποκλεισμένη Νομική, φωνάζοντας συνθήματα υπεράσπισης του πανεπιστημιακού ασύλου και των μεταναστών.
Την ίδια, πάνω-κάτω, ώρα ο ΣΥΝ έβγαζε ανακοίνωση με την οποία κριτίκαρε ανοικτά ως αρνητική τη στάση των μεταναστών να μεταβούν σε άλλο χώρο. Ακολούθησαν πολλές διαπραγματεύσεις ανάμεσα σε εκπροσώπους κυβέρνησης, μεταναστών απεργών, συλλόγων μεταναστών στην Αθήνα, με συμμετοχή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και για ένα διάστημα και του Αλέκου Αλαβάνου.
Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις βρέθηκε η λύση μετεγκατάστασης σε κτίριο επί της Πατησίων υπό ορισμένους ανεκτικούς όρους. Στις 3.30 ξεκίνησε μια πορεία από τη Νομική μέχρι το νέο χώρο συνέχισης της απεργίας πείνας.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ και νυν υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν πελαγωμένος όταν του έγινε η πάσα από τον Ραγκούση για την τελική διαχείριση. Σκεφτείτε ειρωνεία, αλλά και κατάντια, να είναι αυτός που θα διατάξει τα ΜΑΤ να μπουν στη Νομική. Όμως, ο μεγαλύτερος φόβος της κυβέρνησης (και του Παπουτσή) ήταν οι πιθανές αντιδράσεις του ισλαμικού μεταναστευτικού κόσμου, σε περίπτωση επίθεσης ή απρόοπτου με θύματα κάποιους από τους απεργούς πείνας. Αυτός ήταν ο λόγος που είχαν συνεχείς συναντήσεις με εκπροσώπους συλλόγων μεταναστών, φροντίζοντας να τους καθησυχάσουν.
Ν. Τ.
