Το Αφγανιστάν θεραπεύτηκε, ο επόμενος παρακαλώ…
Η ISAF παρέδωσε στις 18 Ιουνίου τις τελευταίες 95 επαρχίες του Αφγανιστάν στις τοπικές αρχές. «Οι ΗΠΑ αφήνουν το Αφγανιστάν σε χειρότερη κατάσταση από αυτή που βρισκόταν το 2001», δηλώνει στους κινεζικούς Global Times o Sanjay Kumar, ειδικευμένος στη χώρα Ινδός δημοσιογράφος. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, «το Αφγανιστάν παραμένει μακράν η μεγαλύτερη παραγωγός οπίου παγκοσμίως με το 74% της διεθνούς παραγωγής». Το 2012 σημείωσε νέο υψηλό ξεπερνώντας το ρεκόρ του 2007. Δεν είναι μόνο η διεθνής σημασία του ναρκοεμπορίου. Στο εσωτερικό έχει αντικαταστήσει άλλες παραγωγικές δραστηριότητες. Και όχι μόνο αυτό. Οι εξαρτημένοι Αφγανοί αγγίζουν το ένα εκατομμύριο, περίπου το 3% του πληθυσμού. Ολόκληρες οικογένειες όπως και πολλά παιδιά είναι εξαρτημένες. Σύμφωνα με τον Ακμπάρι, τοπικό ανταποκριτή των Global Times, «πολλοί Αφγανοί, γυναίκες και παιδιά πάσχουν από χρόνιες ασθένειες και χρήζουν θεραπείας, αλλά λόγω έλλειψης φαρμάκων καταφεύγουν στο όπιο ως μόνο τρόπο ανακούφισης από τον πόνο»…
Διαπραγματεύσεις κατά παραγγελία
Στη φωτογραφία ο Παλαιστίνιος διαδηλωτής δεν συγκρούεται με την ισραηλινή αλλά με την παλαιστινιακή αστυνομία, σε μια διαδήλωση ενάντια στις διαπραγματεύσεις της Παλαιστινιακής Αρχής με το Ισραήλ, που ξεκίνησαν υπό την πίεση και τις ευλογίες των ΗΠΑ.
Ο Μπο Ξιλάι σε δίκη
Σχεδόν ενάμιση χρόνο μετά την απότομη εξαφάνιση από την πολιτική ζωή του ανθρώπου που διεκδικούσε τη θέση του νέου γενικού γραμματέα του κόμματος από το σημερινό πρόεδρο της Κίνας Χσι Τσιπίνγκ, ο Μπο Ξιλάι παραπέμπεται τελικά και επίσημα σε δίκη με τις κατηγορίες της παθητικής δωροδοκίας 3,2 εκατομμυρίων δολαρίων και της υπεξαίρεσης 800 χιλιάδων δολαρίων. Εκφραστής του καταχρηστικά αποκαλούμενου «νεο-μαοϊκού» ρεύματος μέσα στο Κ.Κ. Κίνας, ο Μπο στην επαρχία Τσοκίνγκ συνδύαζε εξωφρενικούς ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 16% και την πρόσκληση πολυεθνικών κεφαλαίων με ένα πιο αξιοπρεπές -συγκριτικά με την υπόλοιπη χώρα- δίχτυ κοινωνικής προστασίας αλλά και πολιτικές χτυπήματος της διαφθοράς, της επιχειρηματικής ανομίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Έτσι, οι κατηγορίες που του αποδίδονται έρχονται να τον απαξιώσουν ακριβώς στο σημείο της δύναμής του. Αληθείς ή κατασκευασμένες, δύσκολο να το κρίνουμε από τέτοια απόσταση. Για μεγάλο μέρος του λαού στην Τσοκίνγκ, όπως και μια πτέρυγα του κόμματος, οι κατηγορίες έχουν μικρή σημασία. Άλλωστε τις «σοκαριστικές» αποκαλύψεις για τον Μπο και τη γυναίκα του, πριν από ενάμιση χρόνο, ακολούθησαν άλλες, όπως για τα αδέρφια του ανταγωνιστή του Χσι Τσιπίνγκ που τους αποδίδονταν περιουσίες άνω του 1 δισ. δολαρίων, όπως για την οικογένεια του πρωθυπουργού Βεν που της αποδίδονταν περιουσίες άνω των 2,7 δισ., και πάει λέγοντας.
Πρόσφατα ο υπουργός Σιδηροδρόμων καταδικάστηκε για καταχρήσεις τριπλάσιες από αυτές του Μπο. Αλλά είναι η παραπομπή του Μπο που γνωρίζει τώρα, όπως είναι φυσικό, μεγάλη δημοσιότητα, τη μεγαλύτερη από τη δίκη της «συμμορίας των 4» το 1981. Το επίδικο είναι πολιτικό και ο ίδιος ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα πολύ ισχυρότερη από το νέο άνθρωπο του μηχανισμού, Χσι Τσιπίνγκ…
