Διότι, τι άλλο θα μπορούσε να αντιληφθεί κανείς αν σκεφτεί ότι σήμερα πλέον στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι είναι λιγότεροι από τους μη εργαζόμενους; Ότι η διαβόητη πολυφαρμακία έγινε α-φαρμακία; Ότι εκμηδενίζεται η πρόνοια για όλες τις ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού; Ότι η κοινωνική ασφάλιση χρεοκοπεί; Ότι γίνεται τελείως αρρύθμιστο, δηλαδή κανονική ζούγκλα, το τοπίο της εργασίας; Ότι η χρηματοδότηση στην Παιδεία θα είναι 31 ευρώ ανά μαθητή ετησίως, όπως καταγγέλλουν οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων; Ότι τα έσοδα του κράτους θα γίνονται όλο και λιγότερα εξαιτίας των ιδιωτικοποιήσεων, καθότι οι “καταραμένες” δημόσιες επιχειρήσεις έδιναν χρήμα στο δημόσιο ταμείο; Ότι εξαιτίας και του λόγου αυτού οι φόροι θα γίνονται όλο και πιο δυσβάσταχτοι για το λαό; Ότι όσοι καταφέρνουν να βγουν στη σύνταξη θα ρίχνονται αυτομάτως στον καιάδα;
Υπερβολές είναι όλα αυτά; Το σημερινό αφιέρωμα του Δρόμου δείχνει πως όχι. Είναι χαρακτηριστικό ότι, όπως λένε νοσοκομειακοί γιατροί που βρίσκονται σε άμεση επαφή με το πρόβλημα, σε λίγο καιρό, όταν οι διάφοροι ερευνητές θα μελετήσουν τα στοιχεία, θα φανεί ότι οι θάνατοι ανθρώπων στη χώρα θα έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Προσθέστε τις αυτοκτονίες της απόγνωσης, κι επίσης το γεγονός ότι από σήμερα κιόλας παιδιά εγκαταλείπουν το σχολείο για να δουλέψουν. Αναλογιστείτε επιπροσθέτως πόσοι γεωργοκτηνοτρόφοι βγαίνουν από την παραγωγή γιατί δεν τα βγάζουν πέρα, κι έτσι το εγχωρίως παραγόμενο προϊόν φθίνει. Κι επίσης ότι είναι αμφίβολο αν θα επιβιώσουν έστω και οι μισές από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που υπάρχουν σήμερα.
Η κατάρρευση είναι ήδη εδώ. Με το κράτος να αποχωρεί από σχεδόν κάθε παροχή υπηρεσίας, αφήνοντας στη θέση του διεθνείς επενδυτές, μαφίες, νταβατζήδες και παρακράτος. Με την παραγωγή να σβήνει, με τη φτώχεια να απλώνεται, είναι απορίας άξιο τι θα απομείνει όρθιο σ’ αυτό τον τόπο, για τον οποίο αναζητείται επειγόντως όραμα ανασυγκρότησης, αλληλεγγύης, συνολικής αλλαγής…
Εργασία, το φθηνότερο «εμπόρευμα»
Ανεξάρτητα σε ποια ακριβώς μέτρα θα καταλήξει τελικά το πακέτο των περικοπών για τα εργασιακά, το μόνο σίγουρο είναι ότι η εργασία στην Ελλάδα έχει γίνει το πιο φθηνό «εμπόρευμα».
Στο τρίχρονο της μνημονιακής διακυβέρνησης οι μισθοί κατρακύλησαν, υποβαθμίζοντας τη θέση της χώρας στη λίστα των μελών τη Ε.Ε. Έτσι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΙΝΕ ΓΣΕΕ μετά τις οριζόντιες μειώσεις που επιβλήθηκαν φέτος, στο τέλος του 2012 οι μέσες ετήσιες αποδοχές θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Πορτογαλίας και της Μάλτας, ενώ εάν συνεχιστεί η ίδια πολιτική μειώσεων και το 2013, τότε θα είναι συγκρίσιμες με αυτές της Κροατίας, της Τσεχίας και της Εσθονίας (13.821 ευρώ το χρόνο το 2011), που βρίσκονται στον πάτο της σχετικής λίστας. Βέβαια, όταν μιλάμε για μέσες αποδοχές ας λάβουμε υπόψη ότι οι στατιστικές κατέγραψαν για το 2011 μέσες ετήσιες αποδοχές 25.470 ευρώ, ποσό που βρίσκεται σε απόσταση από τα εισοδήματα που έχουν στην πραγματικότητα χιλιάδες εργαζόμενοι.
Η παγίωση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (4ωρα, εκ περιτροπής εργασία μέχρι και μια ημέρα την εβδομάδα κ.λπ.) έχει δημιουργήσει ένα στρατό κυρίως νέων εργαζομένων με μηνιαίες αποδοχές που κυμαίνονται μεταξύ 200-400 ευρώ. Σε ολόκληρους κλάδους, όπως τα σούπερ μάρκετ και το λιανικό εμπόριο ή οι εταιρίες τηλεφωνικής εξυπηρέτησης απασχολούνται δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι με αυτό το καθεστώς.
Η εκτίναξη της ανεργίας στο 23,6% στα τέλη Ιουνίου σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ. σημαίνει ότι 1.168.761 εργαζόμενοι στη χώρα μας δεν έχουν εργασία, περισσότεροι κατά 44,2% από την περυσινή αντίστοιχη περίοδο. 224.691 άτομα που πέρυσι κατά το τρίμηνο Απριλίου – Ιουνίου εργάζονταν, σήμερα είναι άνεργα. Και 118.153 άτομα που πριν ένα χρόνο ανήκαν στον οικονομικά μη ενεργό πληθυσμό και εν τω μεταξύ αναζήτησαν απασχόληση, παραμένουν άνεργα. Από αυτούς, το πενιχρό επίδομα ανεργίας των 360 ευρώ λάμβαναν μόνο 187.273 άνεργοι σύμφωνα με στοιχεία του ΟΑΕΔ για τον Ιούλιο.
Σε αυτό το εργασιακό τοπίο, οι προτάσεις που τίθενται επίσημα ή ανεπίσημα στις συζητήσεις με την τρόικα μιλούν για ελάχιστο κατώτατο μισθό, για πολλές χιλιάδες απολύσεις από καταργούμενες υπηρεσίες και οργανισμούς και για μεγαλύτερη πτώση μισθών. Κάτι σαν τα 3,52 ευρώ μεικτά την ώρα που επέβαλαν τα κέντρα ξένων γλωσσών στους καθηγητές τους πρόσφατα…
Γιώργος Κατερίνης
Κοινωνική ευθανασία
Ένα σύγχρονο καιάδα διαμορφώνουν με κοινή συναίνεση τo τροϊκανό επιτελείο και η κυβέρνηση, προωθώντας μια από τις πιο αντιδραστικές αποφάσεις που έχουν ληφθεί τις τελευταίες δεκαετίες, βάζοντας μαχαίρι σε προνοιακά επιδόματα, απολύτως αναγκαία για τη διαβίωση όσων τα δικαιούνται.
Αποτελεί φαίνεται ατόπημα, αν όχι σκάνδαλο, στη σύγχρονη Ελλάδα να πάσχει κάποιος από σοβαρή, μόνιμη και μη αναστρέψιμη ασθένεια, ενώ το άλλοτε οικονομικό «προνόμιο» του να είσαι τρίτεκνος ή πολύτεκνος, που σου εξασφάλιζε το αστρονομικό ποσό των 523 ευρώ το δίμηνο, αποφασίστηκε να κοπεί για να σωθεί το δημοσιονομικό έλλειμμα… Περίπου 88 είναι τα προνοιακά επιδόματα που κόβονται με εντολή της τρόικας και με την κυβέρνηση να πασχίζει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, επισημαίνοντας ότι θα περικοπούν μόνο σε όσους έχουν υψηλά εισοδήματα… γιατί βέβαια θεωρείται ανεπίτρεπτο να έχει μια οικογένεια εισόδημα που μετά βίας φτάνει τα 2.000 ευρώ όταν έχει να συντηρήσει π.χ. 5 παιδιά ή ένα τουλάχιστον μέλος με αναπηρία. Μόνο στο 20% του πληθυσμού με πολύ χαμηλά εισοδήματα θα παραμείνουν -και αυτά κουτσουρεμένα- τα επιδόματα πρόνοιας. Και μια και δεν υπάρχει πραγματικός καιάδας, θα δημιουργήσουν έναν για να πετάξουν εκεί όσους πάσχουν π.χ. από μερική ή ολική τύφλωση, σακχαρώδη διαβήτη, είναι κωφοί, μερικώς ανάπηροι ή πάσχουν από νεφροπάθεια, συγγενή καρδιοπάθεια, έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση ή απλώς ανήκουν σε τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν ανάγκη την ισχνή οικονομική ενίσχυση που λαμβάνουν, προκειμένου είτε να έχουν πρόσβαση στα νοσοκομεία στα οποία πολύ συχνά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα χρειάζεται να νοσηλεύονται, είτε να έχουν πρόσβαση στη φαρμακευτική αγωγή τους, αφήνονται κυριολεκτικά στη μοίρα τους.
Η συγκεκριμένη απόφαση, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα έχει κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Είναι από αυτή την άποψη χαρακτηριστική η επισήμανση φορέων από το χώρο των κοινωνικά ευπαθών ομάδων (όπως την κατέθεσαν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στη Βουλή), ότι «οποιοδήποτε σενάριο περικοπής προνοιακών επιδομάτων, συντάξεων αναπηρίας και κοινωνικών φοροαπαλλαγών δημιουργεί τις προϋποθέσεις προκειμένου να μιλάμε για ένα νέο φαινόμενο, αυτό της κοινωνικής ευθανασίας των ατόμων με αναπηρία».
Μαίρη Ευθυμιάτου
Το σχολείο διαλύεται μεθοδικά
«Αυτή τη στιγμή προέχει το εθνικό καθήκον, προέχει να σωθεί η χώρα και προέχει να θωρακίσουμε το σχολείο και να διασφαλίσουμε το δημόσιο αγαθό». M’ αυτά τα λόγια ο υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος συνιστά στους εκπαιδευτικούς να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις και να έρθουν στο φιλότιμο.
Γιατί μόνο το φιλότιμο απομένει σ’ ένα σχολείο που διαλύεται μεθοδικά και με φρενήρεις ρυθμούς. Και ενώ τα βιβλία έφτασαν «μέχρι τη Γαύδο» (από το Διόφαντο, ν.π. ιδιωτικού δικαίου με απευθείας ανάθεση), τα προβλήματα είναι πεισματικά: Πέρα από το ευτράπελο των 225 διορισμών (40 στην Πρωτοβάθμια και 185 στη Δευτεροβάθμια), χιλιάδες είναι τα κενά σύμφωνα με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών. 3.600 ελλείψεις στα δημοτικά συν περίπου 2.000 Ειδικής Αγωγής συν 6.000 περίπου εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στα ολοήμερα δημοτικά. Τα κενά σε γυμνάσια και λύκεια είναι γύρω στα 3.500. Οι μαθητές, παρόλο που για την προσχολική αγωγή, ιδίως τα προνήπια, περιμένουν μήπως και τους πέσει… ο κλήρος και τους πάρουν στο νηπιαγωγείο (σύμφωνα με το Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας «Γ. Σεφέρης» σε κάθε 3 νηπιαγωγεία, 80 παιδιά έμειναν εκτός σχολείου), στη Δευτεροβάθμια όλο και μειώνεται ο αριθμός είτε γιατί αποδημούν οι μετανάστες, είτε γιατί μεταναστεύουν οι ημεδαποί, είτε γιατί η σχολική ζωή γίνεται απρόσιτη. Κι εδώ έρχεται το υπουργείο με τη γνωστή συνταγή: Συγχωνεύσεις.
Το 25 + 10% (δηλ. 25+) σε κάθε τμήμα πάει να γίνει καθεστώς, ενώ η νέα καθόλου άστοχη εγκύκλιος της υφυπουργού (100835/Γ2, 04-Ο9-2012) με το «καλημέρα σας» φροντίζει να συμπιέσει ακόμη και τις κατευθύνσεις του λυκείου, αφού αφήνει περιθώριο ακόμη και για 29 μαθητές στο τμήμα.
Έτσι, για να «θερμανθούν» οι κρύες τάξεις του χειμώνα που έρχεται… Γιατί τα 20.000.000 ευρώ (2η από τις 4 δόσεις), μειωμένα πάνω από 30% σε σχέση με πέρυσι, που διατέθηκαν στους δήμους για τα σχολεία από τους ΚΑΠ (Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι) δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά (οι σχολικές επιτροπές χρωστάνε από πέρυσι για καύσιμα, γραφική ύλη, ΔΕΗ-ΟΤΕ, συντήρηση.
Για παράδειγμα, στην Πάτρα 200.000 ευρώ, στην Καστοριά 199.000 ευρώ, στην Ξάνθη 183.000 ευρώ, στην Κοζάνη πάνω από 400.000 ευρώ). Και, βέβαια, εκκρεμεί ακόμη το θέμα της μετακίνησης 200.000 περίπου μαθητών σε όλη την Ελλάδα. Μέχρι και την πρώτη μέρα του σχολείου η μεταφορά των μαθητών ήταν στον αέρα σε αρκετές περιφέρειες.
Στην Αττική τα λεωφορεία ζητούν να αποπληρωθεί το 50% των οφειλόμενων για να υπογράψουν σύμβαση, στις Σέρρες δεν δέχονται να παρατείνουν τις συμβάσεις με μειωμένο κόμιστρο και ζητούν να πληρώνουν οι μαθητές εισιτήριο!
Στέλλα Γιασουρίδου
Συμβόλαιο θανάτου του ΕΣΥ
Βρισκόμαστε πια στην περίοδο των ολέθριων συνεπειών. Στο χώρο της περίθαλψης και της πρόνοιας αναλογεί μεγάλο μερίδιο για το εφιαλτικό (και απολύτως ρεαλιστικό) πρόσημο «ανθρωπιστική», στην καταστροφή που συντελείται. Ο Α. Λοβέρδος, πρωτεργάτης της λαίλαπας που σάρωσε τις δομές του ΕΣΥ, το είχε ομολογήσει σε μία μακάβρια αποστροφή του: «Δεν πεθαίνουν κιόλας…». Εδώ φτάσαμε. Όμως, υπάρχει συνέχεια στον κατήφορο, όσο κι αν ακούγεται διαστροφικό.
Η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της στα ΜΜΕ διαφημίζουν εδώ και μία διετία τις πολιτικές τους ως μία επιχείρηση εξορθολογισμού και κάθαρσης. Αποτέλεσμα; Οι ασθενείς δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους, τα νοσοκομεία αδυνατούν να παρέχουν τα στοιχειώδη, οι συντελεστές του συστήματος (φαρμακοποιοί, γιατροί, νοσηλευτές) συμπιέζονται στα όρια της οικονομικής και φυσικής εξόντωσης. Με μία απλή κίνηση επιτεύχθηκε η ολική κατάρρευση: απόσυρση της κρατικής χρηματοδότησης, ανάληψη του κόστους περίθαλψης από τον ήδη χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ, όπου στοιβάχτηκαν τα σφαγιασμένα (και από το PSI) ασφαλιστικά ταμεία. Η δημόσια Υγεία συνθλίβεται κάτω από τα χρέη στις πολυεθνικές του φαρμάκου και των προμηθευτών.
Αλλά όπως είπαμε, υπάρχει και συνέχεια. Τα στραγγαλισμένα νοσοκομεία, από τα οποία ήδη ζητούνται ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, καταφεύγουν σε προσλήψεις με «μπλοκάκι», χρεώνουν απ’ ευθείας τους ασθενείς (τουλάχιστον 30% οι ανασφάλιστοι) κι όσα δεν οδηγηθούν σε κλείσιμο θα «ενοικιαστούν» ως φιλέτα σε επιτήδειους ιδιώτες, όπως προανήγγειλε ο υπ. Οικονομικών στις προγραμματικές του δηλώσεις. Όσο για τα φάρμακα, ο υπ. Υγείας προγραμματίζει την παράδοση της αγοράς στα… σούπερ-μάρκετ! Έτσι, ο αγώνας κατά της διαφθοράς θα στεφθεί με επιτυχία και η δολοφονία του ΕΣΥ θα έχει συντελεστεί με πρωτοφανή επαγγελματισμό, ως υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
Τα νούμερα της υγειονομικής διάλυσης μιλούν από μόνα τους:
• Για τον ΕΟΠΥΥ είχαν προϋπολογιστεί 9-9,5 δισ. έσοδα, και κρατική επιχορήγηση στο 0,6% του ΑΕΠ, που κατέληξε στο 0,4% με το Μνημόνιο ΙΙ, όταν μόνο για το ΙΚΑ χορηγήθηκε το 2011 το 1,2%. Τελικώς θα καταλήξει με έσοδα το πολύ 4,5 δισ. λόγω κατάρρευσης των ταμείων και μόλις 850 εκ. από τον προϋπολογισμό – περικοπές άνω του 30%! Με δαπάνες 6,5 δισ., από τις οποίες 2 δισ. για φάρμακα (κατά 97% στις πολυεθνικές), το συσσωρευμένο έλλειμμα για το 2011-2012 φτάνει τα 4,35 δισ.
• Ο ΕΟΠΥΥ χρωστάει 1,5 δισ. στα νοσοκομεία του ΕΣΥ (ως τις 30/7 έχει καλυφθεί μόνο το 8,5% του προϋπολογισμού τους), οι προμηθευτές αρχίζουν ξανά καθολικό εμπάργκο, το Δημόσιο δεν παράγει ούτε οινόπνευμα, ούτε χαρτί καθαριότητας.
• Η δαπάνη για πρωτοβάθμια περίθαλψη μειώθηκε κατά 59% το 2012.
• Το νέο Μνημόνιο προβλέπει περικοπές 800 εκ. για τη φαρμακευτική δαπάνη και 195 εκ. για την επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ. Προβλέπονται και… έσοδα 150 εκ. από την ενοικίαση νοσοκομείων σε ιδιώτες.
• 4-6 μήνες είναι απλήρωτες εφημερίες και υπερωρίες. Χιλιάδες οι κενές θέσεις γιατρών και νοσηλευτών. Απαιτείται, μάλιστα, πρόσθετη χρηματοδότηση 100 εκ. για να εφημερεύσουν στοιχειωδώς τα νοσοκομεία ώς το τέλος του έτους.
Δημήτρης Υφαντής
