Αυξημένες κατά 50% σε σχέση με πέρσι, την αντίστοιχη εποχή, είναι οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Η ειδησιογραφία καταγράφει το καθημερινό σκορ, 300 χθες, 400 σήμερα, τόσοι στην Λέσβο, τόσοι στη Σάμο, κ.λπ. Συνολικά πάνω από 50.000 απ’ τις αρχές του 2019, ενώ μόλις το πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη, παρά τις κακές καιρικές συνθήκες οι αφίξεις ξεπέρασαν τις 3.000. Η κατάσταση στα νησιά είναι ασφυκτική, ενώ όλοι φοβούνται τι θα γίνει όσο μπαίνει ο χειμώνας. Την ίδια στιγμή, ο Τ. Ερντογάν, ως οργανωτής του σύγχρονου δουλεμπορίου, συνεχίζει να απειλεί την Ευρώπη, ότι θα απελευθερώσει 2 εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες.
Η υποκρισία της επίσημης διπλωματίας
Μοιάζει με φάρσα, αν και πρόκειται για πραγματική τραγωδία, αλλά Κ. Μητσοτάκης και Τ. Ερντογάν, σε συνάντησή τους στο περιθώριο της Συνόδου του ΟΗΕ συμφώνησαν για μείωση των ροών. Η διπλωματία μοιάζει με κακοπαιγμένο θέατρο, που θάβεται κάτω από την γεωπολιτική της ισχύος και των τετελεσμένων. Στο ίδιο μήκος κλίματος και οι δηλώσεις του Μ. Πομπέο στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα όπου κατηγόρησε τον Τ. Ερντογάν και τόνισε πως «η συνεργασία μας σε θέματα ασφαλείας βοήθησε στη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα», λίγες μέρες πριν ο Ντ. Τραμπ εναγκαλιστεί με τον T. Ερντογάν, κατά την ανακοίνωση της επίθεσης στη Βόρεια Συρία. Το βραβείο, πάντως, υποκρισίας κερδίζει η Ε.Ε., που ενώ έχει σχεδιάσει τον εγκλωβισμό χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα μας, σε συνεργασία με την Τουρκία, σφραγίζοντας τα βόρεια σύνορα μας, συνεχίζει να χύνει κροκοδείλια δάκρυα.
Δημοκρατικό δικαίωμα η ενημέρωση
Πληθαίνουν οι πληροφορίες που αναφέρουν πως έχει ήδη αποφασιστεί η δημιουργία δεκάδων νέων hot-spot στην ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και σε κάποια νησιά. Πάλι αποφασίζουν πίσω από κλειστές πόρτες, για την αποσυμφόρηση των νησιών, για την υποδοχή των νέων ροών, για την μονιμοποίηση του εγκλωβισμού μερικών επιπλέον δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, και κυρίως για να γίνει η χώρα φράχτης αποτροπής των ροών προς το ευρωπαϊκό κέντρο. Πάλι θα φέρουν την κοινωνία προ τετελεσμένων, εκβιάζοντας την αποδοχή των προειλημμένων αποφάσεων. Η χώρα και οι τοπικές κοινωνίες είναι στα όρια τους. Κυρίως οι χιλιάδες άνθρωποι που ως ένα ελάχιστο δείγμα ανθρωπιάς πρόσφεραν και συνεχίζουν να προσφέρουν τη στήριξη τους στους κατατρεγμένους, έχουν δημοκρατικό δικαίωμα να γνωρίζουν τους σχεδιασμούς. Η μετατροπή της χώρας σε μια μεγάλη Μόρια, αποτελεί πέρα από ανθρωπιστικό έγκλημα και ένα μεγάλο χτύπημα στην κυριαρχία της χώρας, και ως τέτοιο πρέπει να απορριφθεί.
