Αιφνιδιαστικά ανακοινώθηκε αυτή η άρον-άρον και άκρως προκλητική για τον ελληνικό λαό επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου στην μεταμοντέρνα αποικία Ελλάδα.
Έρχεται τη στιγμή που οι συνομιλίες της τρικομματικής συγκυβέρνησης Σαμαρά με την τρόικα βρίσκονται σε αδιέξοδο, τη στιγμή που εκδηλώνονται δημόσια οι διαφωνίες μεταξύ Γερμανίας και ΔΝΤ για τη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος, τη στιγμή που η κυβέρνηση ΝΔ –ΠΑΣΟΚ –ΔΗΜΑΡ τρίζει και εκφράζονται αμφιβολίες για τον αν τελικά μπορεί να περάσει το νέο πακέτο καταστροφής από τη Βουλή, αλλά και τη στιγμή που δρομολογούνται γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Η κεντρική συμφωνία ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Βερολίνο για «ήρεμα νερά» στην εξέλιξη της κρίσης της Ευρωζώνης, μέχρι τις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοέμβρη κινδυνεύει να εκτροχιαστεί από τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ελλάδα. Έτσι, βασική στόχευση των αθηναϊκών επαφών της επικυρίαρχου της χώρας μας, εκτός από την εξυπηρέτηση των γερμανικών συμφερόντων, είναι η αποκατάσταση μιας προσωρινής συνεννόησης που να κερδίζει λίγο χρόνο μεταθέτοντας την όποια αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων για αργότερα.
Ο προσανατολισμός της γερμανικής πολιτικής σχετικά με το ζήτημα της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι ακόμη δεδομένος. Αντίθετα, δεδομένη είναι η γερμανική επιδίωξη πολιτικού ελέγχου της χώρας αλλά και κατάκτησης των οικονομικών φιλέτων -είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση. Η παρουσία των γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ και Φούχτελ αποτελεί αψευδή μάρτυρα.
Ο πρωθυπουργός έσπευσε να χαιρετίσει την επίσκεψη Μέρκελ σαν κοινός επαίτης. Αφού ζήτησε ταπεινά συγγνώμη «με το ουδείς αναμάρτητος» για την παλιότερη ρητορική του κατά του Μνημονίου 1, έσπευσε να δηλώσει ότι το «ρευστό» τελειώνει το Νοέμβρη. Απέδειξε έτσι ότι ξέρει μόνο από γονυκλισίες –όχι από διαπραγμάτευση. Δεν παρέλειψε να καταγγείλει τα άκρα, «τη λαϊκιστική άκρα Αριστερά και την ακροδεξιά», προαναγγέλλοντας ότι η Αθήνα θα μετατραπεί σε αστυνομοκρατούμενο φρούριο. Ο δε Βενιζέλος, σε μια άμιλλα δουλοπρέπειας, έθεσε το ΠΑΣΟΚ στη διάθεση της κυβέρνησης.
Ο ελληνικός λαός έχει το λόγο. Και είναι βέβαιο ότι θα εκφράσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το αγωνιστικό του φρόνημα ενάντια στο ειδικό καθεστώς της τρόικα και των Μνημονίων, έχοντας μπροστά του μία από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους του.
Η κεντρική συμφωνία ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Βερολίνο για «ήρεμα νερά» στην εξέλιξη της κρίσης της Ευρωζώνης, μέχρι τις αμερικανικές εκλογές της 6ης Νοέμβρη κινδυνεύει να εκτροχιαστεί από τις τρέχουσες εξελίξεις στην Ελλάδα. Έτσι, βασική στόχευση των αθηναϊκών επαφών της επικυρίαρχου της χώρας μας, εκτός από την εξυπηρέτηση των γερμανικών συμφερόντων, είναι η αποκατάσταση μιας προσωρινής συνεννόησης που να κερδίζει λίγο χρόνο μεταθέτοντας την όποια αντιμετώπιση των ουσιαστικών προβλημάτων για αργότερα.
Ο προσανατολισμός της γερμανικής πολιτικής σχετικά με το ζήτημα της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν είναι ακόμη δεδομένος. Αντίθετα, δεδομένη είναι η γερμανική επιδίωξη πολιτικού ελέγχου της χώρας αλλά και κατάκτησης των οικονομικών φιλέτων -είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση. Η παρουσία των γκαουλάιτερ Ράιχενμπαχ και Φούχτελ αποτελεί αψευδή μάρτυρα.
Ο πρωθυπουργός έσπευσε να χαιρετίσει την επίσκεψη Μέρκελ σαν κοινός επαίτης. Αφού ζήτησε ταπεινά συγγνώμη «με το ουδείς αναμάρτητος» για την παλιότερη ρητορική του κατά του Μνημονίου 1, έσπευσε να δηλώσει ότι το «ρευστό» τελειώνει το Νοέμβρη. Απέδειξε έτσι ότι ξέρει μόνο από γονυκλισίες –όχι από διαπραγμάτευση. Δεν παρέλειψε να καταγγείλει τα άκρα, «τη λαϊκιστική άκρα Αριστερά και την ακροδεξιά», προαναγγέλλοντας ότι η Αθήνα θα μετατραπεί σε αστυνομοκρατούμενο φρούριο. Ο δε Βενιζέλος, σε μια άμιλλα δουλοπρέπειας, έθεσε το ΠΑΣΟΚ στη διάθεση της κυβέρνησης.
Ο ελληνικός λαός έχει το λόγο. Και είναι βέβαιο ότι θα εκφράσει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο το αγωνιστικό του φρόνημα ενάντια στο ειδικό καθεστώς της τρόικα και των Μνημονίων, έχοντας μπροστά του μία από τους πιο επιφανείς εκπροσώπους του.
Τ.Τ.
Σχόλια
