του Ηρόστρατου
Ένα τριήμερο γεμάτο δημιουργικότητα και αισιοδοξία
Γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας για την απαγόρευση επισκέψεων και λοιπών… επικίνδυνων προσώπων στα γυμνάσια και τα λύκεια της χώρας, μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, για να μη διαταραχθεί η εύρυθμη λειτουργία των σχολείων ενόψει εξετάσεων. Μια ακόμη θλιβερή σελίδα ανάμεσα στα έργα του υπουργού Παιδείας που διέπραξε το νέο του ατόπημα, με εγκύκλιο που απέστειλε.
Ευτυχώς, τις ανησυχίες του υπουργού δεν φαίνεται να συμμερίζονται γονείς, εκπαιδευτικοί, συγγραφείς και άλλοι δημιουργοί. Έτσι, διατάραξαν για τα καλά (!) την… εύρυθμη λειτουργία της Παιδείας με το «1ο Φεστιβάλ Παιδικού και Εφηβικού Βιβλίου».
Ένα φεστιβάλ ξεχωριστό που διοργάνωσε η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δήμου Βόλου. Δεκάδες συγγραφείς, εκπαιδευτικοί, εικονογράφοι, μουσικοί αλλά και εκδότες, βιβλιοπώλες, βρέθηκαν στον ίδιο χώρο – το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας, όχι για ένα Φεστιβάλ εμπορικού χαρακτήρα, αλλά για ένα τριήμερο διαλόγου, νέων ιδεών, εργαστηρίων για παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς, με σημαντικές παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Χαμόγελα, αισιοδοξία, νέα δίκτυα συνεργασίας και στήριξης, διάλογος που έπιανε όλα τα θέματα της Παιδείας με τη βαθιά και ουσιαστική της έννοια, που δεν εξαντλείται στο «ωρολόγιο πρόγραμμα», όπως ίσως πιστεύει ο τελών εν συγχύσει υπουργός.
Είχα την τύχη να βρεθώ εκεί και να ζήσω αυτές τις μέρες στην κάθε τους στιγμή και να γνωρίσω ξεχωριστούς ανθρώπους. Από τον πρωινό καφέ, μέχρι το βραδινό τσίπουρο, ο διάλογος δεν σταμάτησε λεπτό.
Στο επίκεντρό του βεβαίως το παιδικό και το εφηβικό βιβλίο και πώς θα κάνουμε τα παιδιά να το αγαπήσουν. Πώς θα τα βοηθήσουμε -χωρίς διδακτισμό- να κάνουν το διάβασμα κομμάτι της ζωής τους.
Η μόρφωση και η εκπαίδευση μπορούν και πρέπει να συνοδεύονται από χαμόγελα. Να παρακινούν σε δράση και όχι να προκαλούν αφόρητη πλήξη.
Δεν είναι τυχαίο ότι πέραν των γονιών που ανήκουν στην Ένωση του Βόλου και έδωσαν πραγματικά την ψυχή τους, φιλοξενώντας μας με αγάπη, πίσω από πολλές πρωτοβουλίες βρέθηκε ένας φωτισμένος εκπαιδευτικός και συγγραφέας, ο Διονύσης Λεϊμονής, δείχνοντάς μας πόσα μπορούν να συμβούν αν ο καθένας μας βάλει το λιθαράκι του για ν’ αλλάξουν τα πράγματα.
Ελπίζω πραγματικά αυτό το Φεστιβάλ να μακροημερεύσει και ίσως να δώσει ιδέες σε άλλα φεστιβάλ βιβλίου που εξαντλούνται κυρίως στο εμπορικό κομμάτι της υπόθεσης και οι εκδηλώσεις είναι απλώς το… αλατοπίπερο.
Στον Βόλο τα βιβλιοπωλεία υπήρχαν με διακριτική παρουσία και το βάρος δόθηκε στα εργαστήρια και στις εκδηλώσεις. Ευκαιρία να πούμε εδώ ότι τα βιβλιοπωλεία του Βόλου έχουν σημαντική πολιτιστική παρουσία στην πόλη. Είναι τα βιβλιοπωλεία, όπως θα έπρεπε να είναι…
Όπως και το φεστιβάλ!
Η ψυχή του Πόντου
«Κάθε άνθρωπος, είτε το κατέχει είτε όχι, κουβαλά απάνω του ιστορία χιλιετιών. Γνωρίζοντάς την, ανακαλύπτει συγχρόνως και τον εαυτό του»
(Γιάννης Καλπούζος, Σέρρα -Η ψυχή του Πόντου)
Ταξιδεύοντας από και προς τον Βόλο με το ΚΤΕΛ, διατρέχοντας την ανοιξιάτικη Ελλάδα, με καιρό ώρες-ώρες άστατο, τον ήλιο να διαδέχεται τη βροχή και τα τοπία να αλλάζουν πότε δίπλα στα βουνά μας και πότε στη θάλασσα που παίρνει όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου και το μπλε, διαβάζω το νέο βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου, που τα βάζει πάντα με τις δύσκολες, κρίσιμες και εν πολλοίς άγνωστες πτυχές της Ελληνικής Ιστορίας. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα, που κομίζει όμως και σημαντικά ιστορικά στοιχεία για την περίοδο που όλα παίχτηκαν και όλα χάθηκαν για τον ποντιακό ελληνισμό…
Εκεί βρίσκω και τη φράση που χρησιμοποίησα και ως μότο στην αρχή. Και νομίζω θα τη χρησιμοποιώ συνεχώς από εδώ και πέρα. Γιατί είναι η συμπυκνωμένη απάντηση σε όλους όσοι με ρωτούν: «Τι νόημα έχει να διαβάζεις, να μαθαίνεις Ιστορία;»
Το βιβλίο αξίζει επίσης να διαβαστεί από ανιστόρητους πολιτικούς, μήπως τελικά καταλάβουν τι ακριβώς σημαίνει γενοκτονία…
Για το βιβλίο του Γιάννη Καλπούζου πιστεύω θα έχουμε προσεχώς την ευκαιρία να πούμε περισσότερα σε προσεχές φύλλο της εφημερίδας…
On.Off
Στο Μονοδένδρι, έξι κάτοικοι του χωριού, μαζί τους και ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς, μιλούν για το φως μες στο σκοτάδι… Η κουβέντα αυτή έγινε ντοκιμαντέρ μικρού μήκους στο πλαίσιο του 8ου Βιωματικού Σχολείου Τεχνών της Animart στο Μονοδένδρι Ιωαννίνων από την Ομάδα Ντοκιμαντέρ Animart 2014, με επιβλέποντα καθηγητή τον Βασίλη Λουλέ.
Μετά από το ταξίδι του σε πολλά φεστιβάλ, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε το ντοκιμαντέρ On.Off στις 19 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα στoν Κινηματογράφο Αλκυονίδα, στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Ιεράπετρας.
