Με το αρκτικόλεξο PIGS, τουτέστιν γουρούνια, αποκαλούνται πλέον από πλήθος ευρωφυλλάδων και ευρωδιαύλων τα περίφημα οικονομικά «βαρίδια» της ευρωζώνης: Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα, Ισπανία.
Υπό το αρκτικόλεξο PONG -Powerfull Newliberals Golden (boys and girls)- θα μπορούσαμε αντιστοίχως να συστεγάσουμε τους γουρουνοτρόφους-εκδοροσφαγείς της αειφόρως γηρασκούσης και αγοραίως εκδιδομένης ηπείρου μας: ευρωεπιτρόπους και ευρωτραπεζίτες, ευρωγκρουπιέρηδες και ευρωαξιολογητές, ευρωραντιέρηδες και ευρωτοκογλύφους, ευρωγιάπηδες και ευρωνταβατζήδες.
Σε αντίθεση με τις τέσσερις ανεύθυνες PIGS του σήμερα (και τις σαφώς περισσότερες του αύριο διότι πίσω έχει η αχλάδα την ουρά) που είναι κοτζάμ χώρες με συνολικό πληθυσμό δεκάδων εκατομμυρίων νοματαίων, το σχήμα των PONG είναι διεθνικό και ολιγάριθμο, άρα ευέλικτο, αποτελεσματικό και εν τοις όροις (και μέχρις αποδείξεως του εναντίου) ηγεμονικό. Αν στις PIGS συνωστίζονται μιλιούνια ανέστιων, ανέργων, ημι- και υπο-απασχολούμενων, χαμηλόμισθων, χαμηλοσυνταξιούχων, υπερχρεωμένων και εν γένει κενοστομαχικών και ψυχομπουκωμένων πληβείων, στην κλειστή λέσχη των PONG συνεστιάζονται οι κυρίαρχοι του εντροπικού ευρωσύμπαντος, κάτοχοι του συνόλου των πολιτικών και οικονομικών οφικίων της Ένωσης και των μελών της, των PIGS συμπεριλαμβανομένων.
Οι PONG τζογάρουν, οι PIGS στενάζουν επί τσόχας, οι PONG γεννούν κρίσεις, οι PIGS τις επωμίζονται, οι PONG αγανακτούν, οι PIGS απολογούνται, οι PONG απαιτούν θυσίες, οι PIGS σύρονται στο βωμό, οι PONG τα μάλα ακκίζονται, οι PIGS (διά των PONG εκπροσώπων τους) τα μάλα προσκυνούν. Αν οι PONG ήταν ένας ευδιάκριτος εξωτερικός εχθρός, οι κάτοικοι των PIGS θα είχαν πιο εύκολη, και σαφώς συντομότερη, την απάντηση. Πλην όμως οι πρώτοι ενδημούν, ως ιός της γρίπης των χειρίστων, στα ύπατα αξιώματα των PIGS (σημερινών και μελλούμενων γιατί πίσω έχει η αχλάδα την ουρά) και καθορίζουν εφ’ όλης της ύλης την ατζέντα των γουρουνοποιούμενων συσχετισμών του ευρωσύμπαντος.
Προσφέρουν έτσι στους υπηκόους των PIGS (σημερινών και μελλούμενων γιατί πίσω έχει η αχλάδα την ουρά) τα αγαθά της ένδειας και της περιθωριοποίησης, του ανερχόμενου δηλαδή και πολλά υποσχόμενου νεοκινεζικού τρόπου διαβίωσης.
Ο Δούναβης της σκέψης, ο Αχελώος της σύνεσης, ο Αλιάκμονας της ανασυγκρότησης και επιφανής εκπρόσωπος των ευρωPONG, δοξασμένος πρόεδρος ΓΑΠ, υπήρξε προ μηνών αδιάλλακτα διλημματικός, υπενθυμίζοντας τη ρήση της Λούξεμπουργκ, την επαναληφθείσα από τον Καστοριάδη: Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα. Αν ο ίδιος μας φέρνει στο νου μόνο τον Κόναν και διόλου τη Ρόζα, το πρόβλημα δεν οφείλεται σε φρεναπάτη αλλά στα σημεία των καιρών. Και στην αχλάδα που πίσω έχει πάντα την ουρά.
Ν.Κουνενής
