Τετράδιο ολικής αντιπαράθεσης είναι ο επεξηγηματικός υπότιτλος του περιοδικού Πανοπτικόν που εκδίδει στη Θεσσαλονίκη ο Κώστας Δεσποινιάδης. Και ενώ θα περίμενε κανείς, τούτες τις κατηφείς και ανήσυχες μέρες, αυτή η αντιπαράθεση να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς, αυτό δεν συμβαίνει. Μια παράξενη, σχεδόν μοιρολατρική αδράνεια, διαχέει το σύνολο του κοινωνικού σώματος και η όποια αντίδραση ακολουθεί την πεπατημένη της κοινότοπης «παρελάσεως». Γιατί άραγε;
Μια κάποια «εξήγηση» υπό την επικουρία του Βίκτωρος Ουγκό και των Αθλίων του αποτολμά ο Δεσποινιάδης με το εισαγωγικό κείμενο Fex urbis lex orbis (Oι απόκληροι της πολιτείας νόμος του κόσμου). Εκεί ο Βίκτωρ Ουγκό μας λέει ότι το οδόφραγμα (η εξέγερση) είναι αποτέλεσμα δύο πραγμάτων: της συσσώρευσης πόνου και ιδεών. Και ενώ στην εποχή που ζούμε ο πόνος, οι ταλαιπωρίες και η ένδεια θεωρούνται πλέον δεδομένες, εκείνο που λείπει είναι η συσσώρευση εκείνων των ιδεών που θα μπορέσουν να (ξανα)γεννήσουν την κατά Μπλοχ «αρχή της ελπίδας». Ας δούμε την αδράνεια, λοιπόν, ως μια μορφή δύναμης, που όπως εύστοχα σημείωσε κάποιος σ’ ένα blog, ίσως αυτή τη στιγμή να είναι προτιμότερη από τη μάταιη, σπασμωδική κινητικότητα του χοιριδίου στο κλουβί, να τη δούμε και να την ερμηνεύσουμε ως την τεταμένη ακινησία που διατηρεί μια τίγρης πριν από το αποφασιστικό άλμα… Και αφού ο λόγος περί κρίσης, επιστρέφουμε στις σελίδες του περιοδικού συστήνοντας το ομότιτλο άρθρο του Φώτη Τερζάκη, σημαντική συμβολή στην αναγκαία πριν από το άλμα συσσώρευση των ιδεών. Στις πάντα ενδιαφέρουσες υπόλοιπες σελίδες του τεύχους θα βρείτε ακόμη «τέσσερις σημειώσεις για την κρίση και τη μετανάστευση» του Νίκου Νικολαϊδη, κείμενο του Μαρκούζε για την τέχνη ως μορφή της πραγματικότητας γράμματα του Πιοτρ Κροπότκιν στον Λένιν κ.α. Το τεύχος κοστίζει 5 ευρώ.
Σχόλια
