Τελικά ποιος με ποιον;
«Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον. Σηματοδοτεί την παρακμή του χώρου μας». Διαπιστώνει στην ΑΥΓΗ, το στέλεχος του ΣΥΝ Μιχ. Σαμπατακάκης∙και συμβουλεύει το κόμμα του, να εγκαταλείψει «τον αριστερισμό και τον αντιευρωπαϊσμό» του.
Όταν, δε, ερωτάται για την πρόταση αποχώρησης της χώρας μας από τη ζώνη του ευρώ, απαντά:
«Ας μιλήσουμε για πιο σοβαρά ζητήματα. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι επειδή τα λέει αυτά ο Αλαβάνος και το “Μέτωπο”, αλλά επειδή πρώτα απ’ όλα τα ίδια λένε τα ακραία συντηρητικά πολιτικά κέντρα στην Ευρώπη και οι κερδοσκόποι στην αγορά. Αυτός είναι ο κίνδυνος».
Συντηρητικά κέντρα, λοιπόν, οι προοδευτικοί οικονομολόγοι και αναλυτές κερδοσκόποι οι δεκάδες σύντροφοί του, που το προτείνουν σε κείμενα του Συνεδρίου του ΣΥΝ∙πράκτορας της «αγοράς» ο Αλαβάνος και ο Λαφαζάνης, ακραίος συντηρητικός ο Ευτ. Μπιτσάκης, ο Γιώργ. Ρούσης και οι δεκάδες πανεπιστημιακοί που προτείνουν: ΠΑΥΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ – ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ;
Κερδοσκόπος και συντηρητικός και ο Μίκης Θεοδωράκης;
Και είναι τα διάφορα λαμόγια της Ε.Ε.-ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΣΕΒ και η ιερή συμμαχία ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ (που ούτε κουβέντα να ακούσουν για διαπραγμάτευση χρέους, στάση πληρωμών και «έξοδο από την ευρωζώνη») η «σύγχρονη Αριστερά» που ψάχνει ο σύντροφος;
Να μην τρελαθούμε στο τέλος.
Καλομελέτα κι έρχεται…
Η Ταϊβανέζικη εταιρία Foxconn Technology είναι η νούμερο ένα κατασκευάστρια ηλεκτρονικών εξαρτημάτων στον κόσμο και προμηθεύει με προϊόντα μεγάλες πολυεθνικές.
Δυστυχώς, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή γι αυτή της τη δραστηριότητα, αλλά για το γεγονός ότι συνολικά 12 Κινέζοι υπάλληλοί της έχουν πηδήξει στο κενό από την αρχή της χρονιάς.
Μετά το κύμα αυτοκτονιών, η διεύθυνση της εταιρίας έλαβε ήδη μέτρα: ζήτησε από τους υπαλλήλους της να δεσμευτούν γραπτώς ότι δεν θα αυτοκτονήσουν και ότι θα δεχθούν ψυχιατρική θεραπεία «αν η κατάσταση της σωματικής ή διανοητικής τους υγείας δεν είναι φυσιολογική».
Ταυτόχρονα, άπλωσε δίχτυα ασφαλείας γύρω από κτίρια για την αποτροπή αλμάτων στο κενό. Ο πρόεδρος και ιδρυτής της εταιρείας, Τέρι Γκου, άφησε να εννοηθεί ότι ορισμένες αυτοκτονίες συνδέονταν με προσωπικά προβλήματα.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις οργανώσεις υπεράσπισης των εργατικών δικαιωμάτων, το τραγικό αυτό κύμα αυτοκτονιών αντανακλά τις δύσκολες συνθήκες ζωής εκατομμυρίων εργατών στην Κίνα, οι οποίοι υποχρεώνονται σε πολλές ώρες εργασίας και υποβάλλονται σε μεγάλες πιέσεις.
Εργαζόμενοι δήλωσαν ότι εργάζονται δώδεκα ώρες ημερησίως, έξι ημέρες την εβδομάδα και ο μισθός των υπαλλήλων ανέρχεται σε 2.000 γιουάν, δηλαδή 300 δολάρια.
«Δεν έχουμε ούτε το δικαίωμα να μιλήσουμε μεταξύ μας κατά την ώρα της εργασίας γιατί τότε θα μας επιπλήξουν οι προϊστάμενοί μας». Κάτι τέτοια βλέπουν Ε.Ε. και ΔΝΤ και μας έχουν τρελάνει με την ανταγωνιστικότητα.
Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά
Μέχρι σήμερα, ξέραμε την οδό Σοφοκλέους σαν το δρόμο του Χρηματιστηρίου, το δρόμο της απληστίας και της ίντριγκας του μεγάλου κεφαλαίου.
Από φέτος, αρχίζει να γίνεται γνωστός και σαν ο δρόμος της εξαθλίωσης και των συσσιτίων πείνας.
Στον ίδιο δρόμο, λοιπόν, σπεύδουν σήμερα με αυξανόμενο ρυθμό άνθρωποι, οι οποίοι αναζητούν μία μερίδα φαγητό απ’ αυτό που μοιράζει ο Δήμος Αθηναίων μαζί με την Αρχιεπισκοπή.
Το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων μας παραθέτει ένα πολύ συγκεκριμένο και τραγικό στοιχείο: Από 1500 μερίδες φαγητού, τις οποίες διέθετε σε ημερήσια βάση έως και πέρυσι, σήμερα χορηγεί περισσότερες από 4.000 μερίδες. Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Αθηναίων, κ. Σκιαδά, στις κατηγορίες σιτιζόμενων δεν περιλαμβάνονται μόνο τοξικομανείς, άστεγοι ή άνθρωποι που αντιμετωπίζουν ψυχικά προβλήματα. Έχουν προστεθεί και άνεργοι και γενικότερα πολίτες, οι οποίοι πλήττονται από την –εδώ και καιρό εδραιωμένη– οικονομική κρίση.
«Έρχονται άτομα –στα γεύματα της οργάνωσης– που δεν είναι άστεγοι με την έννοια ότι μένουν κυριολεκτικά στο δρόμο, αλλά δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να επιβιώσουν κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες», δηλώνουν οι υπεύθυνοι του προγράμματος και συνεχίζουν: «Οι άνθρωποι που ζητούν βοήθεια δεν είναι μόνο τοξικομανείς ή ψυχικά άρρωστοι. Είναι και κόσμος που λέει απλώς: “δεν έχω δουλειά”, “δεν μπορώ να συντηρήσω το σπίτι μου”. Και μέσα σε όλα αυτά, δεν υπάρχει ουσιαστική πρόληψη από την πολιτεία. Το φαινόμενο θα ενταθεί».
