«Θα υποχωρήσουμε σε όλα, όχι όμως στην εθνική μας υπερηφάνεια», Γ. Καρατζαφέρης στη Βουλή για την απαίτηση της τρόικας να υπογράψουν οι πολιτικοί αρχηγοί το δεκάλογο των μέτρων. «Δεν θα γίνουμε αντικείμενο σωφρονισμού», Θ. Πάγκαλος για το ίδιο θέμα στην ίδια συνεδρίαση. Χάνει εντελώς κανείς τον έλεγχο, όχι πια με αυτά που γίνονται, αλλά με αυτά που ακούγονται. Τούτοι εδώ, ικανοί για όλα, όπως μαρτυρά ο αρχηγός του ΛΑΟΣ, αποδεικνύονται το κυριότερο, άκρως επικίνδυνοι, σε σχιζοφρενικό πλαίσιο, αφού το χειρότερο δεν είναι να κάνεις κάτι, αλλά να μην αντιλαμβάνεσαι τι είναι αυτό που κάνεις. Και άνετος να διατυμπανίζεις αναλόγως, εν προκειμένω τον… πατριωτισμό σου και το ανυπότακτο πνεύμα σου. Τι θα τους απαντήσουν οι αρμόδιοι; Εντάξει, δεν είπαμε να μην είστε «υπερήφανοι», να εδώ θα βάλετε μία υπογραφούλα, μετά αποσυρθείτε ησύχως και θα τα πείτε με τους… «ειδικούς». Εδώ δεν ταιριάζει το μαζεύτε τους, γιατί είναι ασυγκράτητοι, αλλά ξέρετε τι: Βρε ουστ, το συντομότερο!
Ο Χριστόδουλος στη χούντα διάβαζε τα μαθήματά του και δεν κατάλαβε τίποτε. Ο Χρυσοχοΐδης ασχολούνταν με τη δίωξη του εγκλήματος και δεν διάβασε το Μνημόνιο.
Σου λέει, για να το λέει ο Γιώργος, που εγώ τον στήριξα απέναντι στη διαπλοκή, που προωθούσε τον Βενιζέλο, ξέρει ο αρχηγός. Όχι μόνο θα το ψηφίσω, αλλά και θα το στηρίξω με πάθος. Μετά, στη χώρα, έγινε ένας μικρός χαμός, όχι σπουδαία πράγματα, πάλι ο υπουργός -της Ανάπτυξης πλέον- ξιφουλκούσε και παπαγάλιζε πολλά επιχειρήματα για τα διατάγματα της τρόικας και κατακεραύνωνε ως εθνικό μειοδότη όποιον έβαζε εμπόδια στη «σωτηρία» της χώρας. Ποτέ δεν είναι, όμως, αργά για έναν υπεύθυνο πολιτικό που ένιωσε να τον καλεί το καθήκον κι αφού έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση του κινήματος ως υποψήφιος αρχηγός, αποφάσισε να το διαβάσει το ρημάδι αυτό το κείμενο, για το οποίο καταλάβαινε πως κάποια σχέση είχε με όσα δεινά είχαν βρει τη χώρα. Και εντίμως ο άνθρωπος ομολόγησε το σφάλμα του. Οι σύντροφοί του έπεσαν να τον φάνε. «Εμείς και το διαβάσαμε και το ψηφίσαμε, αυτός στην πυρά!». Να το σοβαρέψουμε, γιατί αλλιώς θα βρίσουμε αγρίως και δεν επιτρέπεται: Καραμπινάτη ομολογία ενοχής, από όλους, αυτό είναι το θλιβερό τέλος για τους εγκληματίες και τους προδότες, το τέλος όμως έτσι;
Το πνεύμα των συριζαίων στην Αυστραλία;
Έντρομη η πρωθυπουργός της Αυστραλίας φυγαδεύτηκε από τους άντρες της ασφάλειάς της κατά την εθνική επέτειο της χώρας, που δεν είναι άλλη από την ημερομηνία άφιξης των Βρετανών αποίκων στο Σίδνεϊ. Την προπηλάκισαν οι ντόπιοι Αβορίγινες, εξαγριωμένοι κυρίως με ρατσιστικές δηλώσεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που απαίτησε να ξηλωθεί η σκηνή που εδώ και σαράντα χρόνια έχουν στήσει οι ιθαγενείς απέναντι από την παλιά Βουλή.
Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί συνέτρωγαν σε πολυτελές εστιατόριο, όταν χιλιάδες διαδηλωτές κατέφθασαν εκεί με πορεία. Μάλιστα κατά τη διαφυγή της η πρωθυπουργός έχασε το…. γοβάκι της. Τι λέτε, έφτασε το πνεύμα των «τραμπούκων» του ΣΥΡΙΖΑ στην Αυστραλία; Θεόδωρε Πάγκαλε πήρες κανένα τηλέφωνο συμπαράστασης για να δώσεις και οδηγίες πλεύσης;
Επιτύμβιον
Είχα πολύ καιρό να ανοίξω την τηλεόραση. Όταν την άνοιξα, δεν ξέρω πώς, ακούγοντας όλα αυτά περί ευπατρίδη ήλθε στη μνήμη μου το ποίημα του Μανόλη Αναγνωστάκη:
Επιτύμβιον
Πέθανες κι έγινες κι εσύ: ο καλός.
Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι
αντιπροέδρων,
εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που πρόσφερες.
Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ‘ξερα τι κάθαρμα ήσουν,
τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.
Κοιμού εν ειρήνη δεν θα ‘ρθω την ησυχία σου να ταράξω.
(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).
Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,
ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δεν θα ‘σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
Μανώλης Ηλιάκης, Ρέθυμνο
