Τις μέρες που συζητιόταν το Μεσοπρόθεσμο στη Βουλή, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βρισκόταν επίσημα προσκεκλημένος στη Ρουμανία. Στην αντιφώνησή του, λοιπόν, προς τον Ρουμάνο ομόλογό του Τραϊάν Μπασέσκου την πρώτη ημέρα της επίσημης επίσκεψής του στο Βουκουρέστι, ο κ. Παπούλιας εξέφρασε την αισιοδοξία του πως η Ελλάδα, που τώρα βρίσκεται στη δίνη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, θα κερδίσει τελικά τη μάχη.
Μιλώντας, δε, για τα μέτρα της κυβέρνησης, επισήμανε: «Η συνταγή δεν θα πρέπει να είναι ισοπεδωτική. Θα πρέπει να προστατεύσουμε τα ασθενή στρώματα της κοινωνίας, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους ανέργους και τους χαμηλόμισθους». Καλά, δεν το έχει υπ’ όψιν του, ο κ. Παπούλιας, το Μεσοπρόθεσμο και τους εφαρμοστικούς νόμους;
Δεν έχει ακούσει πως η «συνταγή» είναι εξουθενωτική για το λαό;
Την ώρα που ο Πρόεδρος τα έλεγε αυτά στη Ρουμανία, καιγόταν η Αθήνα και το Σύνταγμα ήταν θάλαμος αερίων.
Έχουν και «οι ίσες αποστάσεις» τα όρια τους.
Είναι πανάθλιος
Για τον τσαμπουκά υπουργό Yγείας
ο λόγος. Την ώρα που ο κόσμος βομβαρδιζόταν με τόνους καρκινογόνων χημικών, την ώρα που γιατροί τον ενημέρωναν πως υπάρχουν τραυματίες στο Μετρό που ψεκάζονται, την ώρα που οι τραυματίες κείτονταν στους δρόμους αβοήθητοι, αυτή την ώρα θεώρησε κατάλληλη για να δώσει συνέντευξη Tύπου. Και για να πούμε του στραβού το δίκιο, ήταν η πιο κατάλληλη ώρα για να εξαγγείλεις το ξήλωμα της δημόσιας Yγείας, προκειμένου να εξοικονομήσει όπως λέει 75 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Όσα περίπου ξόδεψαν για τους Special Olympics. Όσο, λοιπόν, ο στρατός και οι τραμπούκοι του Μεσοπρόθεσμου λιάνιζαν τον κόσμο, ο Λοβέρδος ξεπάτωνε τη δημόσια Υγεία:
«Από τις 46.000 οργανικές κλίνες λειτουργούν σήμερα οι 36.000, με κάλυψη 70%. Οι κλίνες μειώνονται σε 32.000, ήτοι μείωση 10% με βάση το Μεσοπρόθεσμο». Συνένωση 330 και μεταφορά 40 από τις συνολικά 1.950 κλινικές του ΕΣΥ. Γιατί;
«Όπως και σε άλλους τομείς της δημόσιας διοίκησης έτσι και στην Υγεία έγινε κακή διαχείριση. Δεν χρειάζονται δύο ίδιες κλινικές σε απόσταση 20 μέτρων η μία από την άλλη».
Αφού τα ανακοίνωσε όλα αυτά, δήλωσε: «Ο διάλογος συνεχίζεται το επόμενο δεκαπενθήμερο με όσους γιατρούς το επιθυμούν».
Και πήγε στο MEGA να κατακεραυνώσει τους διαδηλωτές.
Διαβάζουμε στο Ριζοσπάστη 28/6: «Χαιρετιστήριο για την απεργία απέστειλε η Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία (ΠΣΟ) στο ΠΑΜΕ, με μήνυμα του προέδρου της Μοχάμεντ Σαμπάν Αζούζ. Σε αυτό αναφέρει: ‘‘Στο όνομα της ΠΣΟ, που αντιπροσωπεύει 80 εκατομμύρια εργάτες σε 120 χώρες σε όλο τον κόσμο, εκφράζουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη στο ΠΑΜΕ και στην ελληνική εργατική τάξη που παλεύει ενάντια στις σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές…’’».
Δεκτή και πολύτιμη η αλληλεγγύη, αλλά έχουμε μια απορία: Γιατί η ΠΣΟ δεν έχει εκφράσει μέχρι σήμερα την αλληλεγγύη της στο συριακό λαό που παλεύει «ενάντια στις σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές» του καθεστώτος Άσαντ; Να θυμίσουμε ότι είχε σπεύσει αντίστοιχα να εκφράσει την αλληλεγγύη της στον αιγυπτιακό και τον τυνησιακό λαό, όταν πριν μερικούς μήνες γέμιζε τις πλατείες στους εκεί ξεσηκωμούς.
Τι θέση έχει πάρει για την κατάσταση στη Συρία η τοπική γενική συνομοσπονδία εργατών, της οποία πρόεδρος είναι ο πρόεδρος της ΠΣΟ, Μ. Αζούζ; Η ερώτηση αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον επειδή Γενικός Γραμματέας της «ταξικής» ΠΣΟ είναι ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιώργος Μαυρίκος.
Να αναμένουμε ενημέρωση από το Ριζοσπάστη;
Της γης οι κολασμένοι
Ονομάζεται Τζέιμς Ρίτσαρντ Βερόνε και δούλευε σε εταιρία μεταφορών στη Βόρεια Καρολίνα, για 17 χρόνια.
Τον απέλυσαν το 2008 και στη συνέχεια δούλεψε για ένα σύντομο διάστημα ως οδηγός φορτηγού, όμως τον έδιωξαν και από εκεί.
Ο Βερόνε δεν κατάφερε να βρει άλλη δουλειά και έτσι άρχισε να παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα υγείας.
Έκανε αίτηση για να αποκτήσει δικαί ωμα για κοινωνική ασφάλιση, όμως οι αρμόδιοι απέρριψαν το αίτημα του.
Η απελπισία τον οδήγησε σε μια απεγνωσμένη πράξη.
Εισέβαλε σε μια τράπεζα άοπλος και δήλωσε πως κάνει ληστεία, ζητώντας από την ταμία μόνο ένα δολάριο .
Κατόπιν, κάθισε σ’ έναν καναπέ και περίμενε να έρθει η αστυνομία για να τον συλλάβει, γιατί πηγαίνοντας φυλακή ήταν ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσει ιατρική περίθαλψη.
Δυστυχώς κι εδώ στάθηκε άτυχος, γιατί ενώ χρειάζεται 3 χρόνια περίθαλψης, καταδικάστηκε μόνο σε ένα χρόνο φυλάκιση.
Σε λίγο δεν θα μας είναι τόσο μακρινά, παρόμοια γεγονότα.
Ο πιο καλός ο μαθητής
Ο Γ. Μαλούχος ανέλαβε, μέσα από το ΒΗΜΑ, να δώσει τα φώτα του για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
Αφού, λοιπόν, εξηγεί πως αυτό που χρειάζεται η χώρα μας (στα ζόρια που έχει) είναι οι καλές σχέσεις με το Τελ Αβίβ και με την Ουάσιγκτον, συμβουλεύει την κυβέρνηση να ματαιώσει με κάθε τρόπο τον απόπλου του στολίσκου για τη ;Γάζα.
«Είναι βέβαιο ότι αν ψάξει μπορεί να βρει όχι μία, αλλά πολλές τέτοιες δυνατότητες: από λιμενικούς κανονισμούς μέχρι έγγραφα ναυσιπλοΐας και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς: όταν το κράτος αποφασίσει να κάνει δύσκολη τη ζωή ενός πολίτη ή ενός επιχειρηματία -και το κάνει πάρα πολύ συχνά- διαθέτει απίστευτη εφευρετικότητα η οποία, συνήθως, αίρεται όταν πέσουν οι σχετικές μίζες ή τα αρμόδια τηλεφωνήματα… Ε, αυτή τη φορά, ας το κάνει για την πατρίδα».
Φαίνεται πως η εφευρετική μας τον άκουσε και την επομένη βρέθηκαν λιμαρισμένες οι προπέλες του πλοίου, κατά τα σκασμένα λάστιχα των αγροτών κάποτε…
Ο καλός συμβουλάτορας έχει και τη λύση για το πού να πάνε οι ακτιβιστές.
«Κι όσο για τον στολίσκο, τώρα που άνοιξε κι ο καιρός, ε, ας πάει καλύτερα για ψάρεμα…».
Τόση ξετσιπωσιά.
Ούτε ο Μπαν Κι Μουν, τόλμησε να ζητήσει κάτι τέτοιο.
Το σχολειό του συστήματος
Δόθηκαν πριν από λίγες μέρες στη δημοσιότητα τα «θέματα» πάνω στα οποία θα κληθούν να τοποθετηθούν οι υποψήφιοι διευθυντές Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων, προκειμένου να επιλεγούν για τα διευθυντικά αυτά πόστα της Παιδείας.
Λέει μια ερώτηση:
«Στο Λύκειο, στο οποίο είστε διευθυντής, οι μαθητές με απόφαση της γενικής συνέλευσης έχουν προχωρήσει στην κατάληψη του σχολείου και αποχή από τα μαθήματά τους….
Προκύπτει, επίσης, ότι οι μαθητές υποκινούνται από συγκεκριμένες δυναμικές μειοψηφίες μαθητών και ότι για τη λήψη των αποφάσεων των μαθητών δεν έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες δημοκρατικές διαδικασίες». Και ένα άλλο «θέμα»:
«Μόλις έχετε αναλάβει την δ/νση ενός σχολείου και έχει προκύψει κάποιο θέμα, για το οποίο θα πρέπει να εργαστείτε το απόγευμα.
Ζητάτε από έναν εκπαιδευτικό του σχολείου σας να μείνει μαζί σας για να σας βοηθήσει στη διεκπεραίωση αυτή και εκείνος αντιδρά. Μάλιστα, κάποια στιγμή σας λέει: “Αφού δεν πληρώνομαι παραπάνω, γιατί να δουλέψω περισσότερο»»;
Το σύστημα θέλει μαθητές και δάσκαλους πλήρως υποταγμένους.
Άλλο ζητούσαν οι πλατείες, Δημήτρη
Μιλώντας ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης στο ρ/σ «Κόκκινο» πριν από τη συζήτηση του Μεσοπρόθεσμου στη Βουλή, ανέφερε τα παρακάτω:
«Τις εξελίξεις, πλέον, τις επηρεάζει αποφασιστικά ο παράγων πλατείες. Ήδη έχει πετύχει σημαντικές νίκες. Και μόνο το γεγονός ότι η 5η δόση είχε σιγουρέψει περισσότερο από ποτέ, τις ώρες που η Ελλάδα δεν είχε πρωθυπουργό αλλά είχε γεμάτες τις πλατείες, δείχνει πως ο λαϊκός παράγοντας έκανε αυτό που δεν έκανε η κυβέρνηση τόσο καιρό».
Συγγνώμη, αλλά λάθος νομίζουμε πως διάβασε και ερμήνευσε τις διαθέσεις της πλατείας ο βουλευτής.
Απ’ όσο ξέρουμε, τα συνθήματα των «Αγανακτισμένων», ουδέποτε έβαλαν ζήτημα να δοθεί η 5η δόση.
Ούτε νομίζουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ έβαλε ποτέ θέμα να πιέσει ο λαός για να δοθεί η δόση, ούτε και ποτέ θεώρησε «νίκη» την εκταμίευσή της.
Βλέπεις, καμιά φορά, όταν δεν πιστεύεις στις λαϊκές κινητοποιήσεις, κινδυνεύεις είτε απλά να τις κολακεύεις, είτε να τις παρερμηνεύεις.
Ενίοτε και τα δύο.
