Téa Obreht
The Tiger’s Wife
352 σελίδες, Random House, 2011.
Γεννημένη μόλις το 1985, η Τέα Όμπρεχτ ήταν η νεότερη του καταλόγου των 20 κάτω των 40 του New Yorker και συμπεριλήφθηκε στη λίστα χωρίς να έχει ακόμα εκδώσει βιβλίο (διηγήματά της είχαν ήδη δημοσιευτεί σε μεγάλα περιοδικά)· νωρίτερα, το Εθνικό Ίδρυμα Βιβλίου των ΗΠΑ την είχε συμπεριλάβει στη λίστα του των 5 κάτω των 35 (μαζί με τον Πολ Γιουν, την Σάρα Μπρόνστεϊν, την Τίφανι Γιανίκ και την Γκρέις Κριλάνοβιτς). Το The Tiger’s Wife, που ήδη πριν κυκλοφορήσει αντιμετωπιζόταν ως ένα από τα σημαντικά βιβλία της χρονιάς, είναι το ντεμπούτο της στο μυθιστόρημα.
Η Όμπρεχτ κατάγεται από την πρώην Γιουγκοσλαβία, απ’ όπου έφυγε μαζί με την οικογένειά της για να καταλήξει στις ΗΠΑ μέσω Κύπρου και Αιγύπτου, και με το βιβλίο επιστρέφει σ’ ένα μέρος που είναι δικό της, όχι όμως ολότελα, αντλώντας από τις παιδικές της μνήμες και τη σχέση της με τον παππού της: βρισκόμαστε στα διαιρεμένα και σπαρασσόμενα Βαλκάνια, και παρακολουθούμε τρεις κεντρικές ιστορίες. Δύο νεαρές γιατροί ξεκινάνε να πάνε στην αντίπαλη μεριά για μια φιλανθρωπική αποστολή· εκεί ανακαλύπτουν μια οικογένεια αρρώστων που σκάβουν μανιωδώς στην προσπάθειά τους να βγάλουν από πάνω τους την κατάρα που πιστεύουν ότι ευθύνεται για την αρρώστια τους. Η κεντρική ηρωίδα, όμως, πρέπει να αντιμετωπίσει και την είδηση του θανάτου του παππού της, που της φέρνει στη μνήμη τις αφηγήσεις του για τον απέθαντο άνθρωπο και τη γυναίκα του τίγρη. Η Όμπρεχτ ενδιαφέρεται να εξερευνήσει τη σημασία τού να αφηγούμαστε, και τον τρόπο που απευθυνόμαστε στη μαγεία και την προκατάληψη, όταν το μυστήριο της ζωής και του θανάτου παραγίνεται πυκνό για να μπορεί ν’ απαντηθεί με λογικούς όρους. Το αποτέλεσμα είναι ενδιαφέρον και επιτυχημένο, με μια δυνατή αύρα μαγικού ρεαλισμού στη βαλκανική εκδοχή του, που στους Έλληνες αναγνώστες είναι πολύ πιθανό να θυμίσει τα βιβλία της Ζυράννας Ζατέλη.
* Το site της Όμπρεχτ: www.teaobreht.com
