Την ενότητα χαρακτήρισε ως κεντρική ιδέα της 1ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου στις παρεμβάσεις του ο Αλέκος Αλαβάνος, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά ότι «το Μέτωπο προτείνει σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς: όλη η Αριστερά σε ενιαίο μετωπικό ψηφοδέλτιο.
Επίσης, υπογράμμισε ότι «ούτε το εναλλακτικό πρόγραμμα ούτε η διαίρεση στην Αριστερά είναι το βασικό πρόβλημα της αποστασιοποίησης από την κοινωνία. Το βασικό ζήτημα είναι ο κλονισμός της εμπιστοσύνης. Η Αριστερά πρέπει να βρει τρόπο να βγει έξω από το κάδρο του συστήματος».
Μεταξύ άλλων στις τοποθετήσεις του είπε τα εξής:
«Κεντρική ιδέα της 1ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου είναι η ενότητα:
• Ενότητα της Αριστεράς με την κοινωνία γιατί σήμερα υπάρχει ένα τείχος.
• Κοινή δράση όλης της Αριστεράς, στη γειτονιά, στη δουλειά, στα διόδια, στα συλλαλητήρια – χώροι του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ με ΣΥΝ, ΑΚΟΑ και άλλες συνιστώσες, αγωνιστικά διαφοροποιημένοι από το ΠΑΣΟΚ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αντεξουσιαστές αποστασιοποιημένοι από την τυφλή βία.
• Για να το εκφράσω και με εκλογικούς όρους: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής προτείνει σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς: Όλη η Αριστερά σε ενιαίο μετωπικό ψηφοδέλτιο.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι βρισκόμαστε σε ιστορική καμπή για τη χώρα, όπως τις δεκαετίες του ‘20, του ‘40, του ‘70 – τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Ότι ο εχθρός βρίσκεται εντός των τειχών. Ότι, ενώ τα οχυρά μας σε ένα σκληρό ταξικό πόλεμο πέφτουν το ένα μετά το άλλο, η αντοχή του αντιπάλου εξαντλείται. Ότι η Αριστερά, σήμερα στα μετόπισθεν, ώστε η υποχώρηση να μη γίνει ανοργάνωτη, μπορεί να γίνει πάλι εμπροσθοφυλακή. Ότι απόφασή μας είναι να δώσουμε τη μάχη για να μη περάσουν τελικά τα μέτρα της τρόικας, για την κοινωνία, για δημοκρατία.
Η αντίληψη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για την ενότητα έχει πολλά στοιχεία. Η ενότητα μόνη δεν αρκεί. Χρειάζεται να συνδέεται με ένα προωθημένο πολιτικό πρόγραμμα και με ανοικτές δημοκρατικές λειτουργίες. Η ενότητα δεν έχει εκλογική διάσταση, για να ανέβουν κάπως τα ποσοστά, αλλά για να μπορέσει να παίξει η Αριστερά το ρόλο της στην ιστορική καμπή, ως καταλύτης, αν όχι πρωταγωνιστής της μεγάλης αλλαγής. Η ενότητα δεν δεσμεύεται στις λογικές ενός σχήματος αλλά διέπεται από την εμβέλεια του εγχειρήματός μας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ενότητα για μας σημαίνει συνάντηση προσώπων από το χώρο του ΚΚΕ, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΝ και άλλες συνιστώσες του, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από προωθημένες δυνάμεις προερχόμενες από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, από νέους του αντιεξουσιαστικού χώρου που διαχωρίζονται από την τυφλή βία. Αλλά και από τους “Άγνωστους Στρατιώτες”, πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα που αναδείχνονται ή θα αναδειχθούν μέσα σε μια εκτεταμένη διαδικασία αυτοοργάνωσης που πρέπει να ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο.
Ούτε το εναλλακτικό πρόγραμμα ούτε η διαίρεση στην Αριστερά είναι το βασικό πρόβλημα της αποστασιοποίησης από την κοινωνία. Το βασικό ζήτημα είναι ο κλονισμός της εμπιστοσύνης. Η Αριστερά πρέπει να βρει τρόπο να βγει έξω από το κάδρο του συστήματος. Η Αριστερά δεν είναι μόνο θεωρία και στρατηγική. Είναι και αφήγηση, και ηθική, και αισθητική. Αριστερά δεν είναι μόνο η Ιθάκη, είναι και το ταξίδι. Αριστερά είναι όχι μόνο οι στόχοι, αλλά ένα άλλος τρόπος που θέλουμε να ζήσουμε. Με αλληλεγγύη, αντίσταση, αδελφοσύνη, ισότητα».
Μεταξύ άλλων στις τοποθετήσεις του είπε τα εξής:
«Κεντρική ιδέα της 1ης Πανελλαδικής Συνάντησης του Μετώπου είναι η ενότητα:
• Ενότητα της Αριστεράς με την κοινωνία γιατί σήμερα υπάρχει ένα τείχος.
• Κοινή δράση όλης της Αριστεράς, στη γειτονιά, στη δουλειά, στα διόδια, στα συλλαλητήρια – χώροι του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ με ΣΥΝ, ΑΚΟΑ και άλλες συνιστώσες, αγωνιστικά διαφοροποιημένοι από το ΠΑΣΟΚ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αντεξουσιαστές αποστασιοποιημένοι από την τυφλή βία.
• Για να το εκφράσω και με εκλογικούς όρους: Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής προτείνει σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς: Όλη η Αριστερά σε ενιαίο μετωπικό ψηφοδέλτιο.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι βρισκόμαστε σε ιστορική καμπή για τη χώρα, όπως τις δεκαετίες του ‘20, του ‘40, του ‘70 – τηρουμένων πάντα των αναλογιών. Ότι ο εχθρός βρίσκεται εντός των τειχών. Ότι, ενώ τα οχυρά μας σε ένα σκληρό ταξικό πόλεμο πέφτουν το ένα μετά το άλλο, η αντοχή του αντιπάλου εξαντλείται. Ότι η Αριστερά, σήμερα στα μετόπισθεν, ώστε η υποχώρηση να μη γίνει ανοργάνωτη, μπορεί να γίνει πάλι εμπροσθοφυλακή. Ότι απόφασή μας είναι να δώσουμε τη μάχη για να μη περάσουν τελικά τα μέτρα της τρόικας, για την κοινωνία, για δημοκρατία.
Η αντίληψη του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για την ενότητα έχει πολλά στοιχεία. Η ενότητα μόνη δεν αρκεί. Χρειάζεται να συνδέεται με ένα προωθημένο πολιτικό πρόγραμμα και με ανοικτές δημοκρατικές λειτουργίες. Η ενότητα δεν έχει εκλογική διάσταση, για να ανέβουν κάπως τα ποσοστά, αλλά για να μπορέσει να παίξει η Αριστερά το ρόλο της στην ιστορική καμπή, ως καταλύτης, αν όχι πρωταγωνιστής της μεγάλης αλλαγής. Η ενότητα δεν δεσμεύεται στις λογικές ενός σχήματος αλλά διέπεται από την εμβέλεια του εγχειρήματός μας. Όλα αυτά σημαίνουν ότι ενότητα για μας σημαίνει συνάντηση προσώπων από το χώρο του ΚΚΕ, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΝ και άλλες συνιστώσες του, από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από προωθημένες δυνάμεις προερχόμενες από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, από νέους του αντιεξουσιαστικού χώρου που διαχωρίζονται από την τυφλή βία. Αλλά και από τους “Άγνωστους Στρατιώτες”, πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα που αναδείχνονται ή θα αναδειχθούν μέσα σε μια εκτεταμένη διαδικασία αυτοοργάνωσης που πρέπει να ενθαρρύνουμε με κάθε τρόπο.
Ούτε το εναλλακτικό πρόγραμμα ούτε η διαίρεση στην Αριστερά είναι το βασικό πρόβλημα της αποστασιοποίησης από την κοινωνία. Το βασικό ζήτημα είναι ο κλονισμός της εμπιστοσύνης. Η Αριστερά πρέπει να βρει τρόπο να βγει έξω από το κάδρο του συστήματος. Η Αριστερά δεν είναι μόνο θεωρία και στρατηγική. Είναι και αφήγηση, και ηθική, και αισθητική. Αριστερά δεν είναι μόνο η Ιθάκη, είναι και το ταξίδι. Αριστερά είναι όχι μόνο οι στόχοι, αλλά ένα άλλος τρόπος που θέλουμε να ζήσουμε. Με αλληλεγγύη, αντίσταση, αδελφοσύνη, ισότητα».
Σχόλια
