Οι σκληρές διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές της είναι φυσιολογικό να έχουν αποσπάσει την προσοχή και να μην σχολιάζονται γεγονότα και εξελίξεις που συμβαίνουν είτε σε παγκόσμιο είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στο πλαίσιο του σημερινού ερανίσματος παρατίθενται τρεις εξελίξεις που αφορούν άμεσα ή έμμεσα και τη χώρα μας.
1. Ελάχιστα έχουν γραφτεί σχετικά με τις εξελίξεις στην Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων που θα διαθέτει αρχικό κεφάλαιο 50 δισ. δολαρίων. Πρόκειται για την καθοδηγούμενη και χρηματοδοτούμενη από την Κίνα προσπάθεια δημιουργίας εναλλακτικών θεσμών προς την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Περισσότερες από 40 χώρες έχουν ζητήσει να συμμετάσχουν μεταξύ των οποίων χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο) και της Ασίας (Ινδία, Βιετνάμ, Ν. Κορέα, Ταϊλάνδη, Σιγκαπούρη) και πρόσφατα η Ιαπωνία και η Αυστραλία. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η μεγάλη συμμετοχή κρατών γίνεται παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ΗΠΑ να υπονομεύσουν την προσπάθεια της Κίνας.
Πώς γίνεται, όμως, και κράτη που εξαρτώνται άμεσα για την ασφάλειά τους από την στρατιωτική ισχύ των ΗΠΑ, να αγνοούν τις προσταγές του ηγεμόνα και να εντάσσονται σε μια προσπάθεια που αμφισβητεί τα συμφέροντά του στην περιοχή; Η απάντηση βρίσκεται στην ανυποληψία στην οποία έχουν περιπέσει θεσμοί όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ. Η επενδυτική πολιτική που ακολουθεί η Κίνα διαφέρει ουσιαστικά καθώς στις χώρες που επενδύει δεν επιβάλλει μακροοικονομικές δεσμεύσεις αλλά προσπαθεί να συνδυάσει τα δικά της συμφέροντα με αυτά των κρατών-αποδεκτών των επενδύσεων. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η συμμετοχή στην τράπεζα ευρωπαϊκών κρατών-μελών της Ε.Ε. που αφήνουν έκθετους όσους στην Αριστερά απορρίπτουν ως εθνικιστική την προσέγγιση της Ελλάδας με την Κίνα (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αυτή η προσέγγιση θα πρέπει να γίνει χωρίς όρους).
2. Η Eurostat δημοσίευσε, πρόσφατα, τα στοιχεία για τους κυριότερους εμπορικούς εταίρους της Ε.Ε. και των κρατών-μελών. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, οι κυριότεροι εμπορικοί εταίροι από τους οποίους η Ε.Ε. εισάγει προϊόντα είναι η Κίνα (18% των εισαγομένων προϊόντων) οι ΗΠΑ (12%) και η Ρωσία (11%). Οι κυριότεροι εμπορικοί εταίροι της Ελλάδας είναι η Ρωσία (10%), η Γερμανία (10%) και το Ιράκ (8%). Η χώρα μας έχει το δεύτερο μικρότερο ποσοστό (49%) ενδοκοινοτικών εισαγωγών (το μικρότερο κατέχει η Ολλανδία με 46%) ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στο σύνολο της Ε.Ε. ανέρχεται σε 63%.
Οι κυριότεροι εμπορικοί εταίροι προς τους οποίους η Ε.Ε. εξάγει προϊόντα είναι οι ΗΠΑ (18% των εξαγομένων προϊόντων) η Κίνα (10%) και η Ελβετία (8%). Οι κυριότεροι εμπορικοί εταίροι της Ελλάδας είναι η Τουρκία (12%), η Ιταλία (9%) και η Γερμανία (7%). Η χώρα μας έχει το μικρότερο ποσοστό (48% – μαζί με τη Μάλτα και το Ην. Βασίλειο) ενδοκοινοτικών εξαγωγών. Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι το ποσοστό των ενδοκοινοτικών εξαγωγών της Γερμανίας που ανέρχεται στο 58% του συνόλου των εξαγωγών της.
3. Από τα στοιχεία που δημοσίευσε η Eurostat για την εξέλιξη του Μέσου Ωριαίου Εργατικού Κόστους στη συνολική οικονομία (εξαιρούνται ο πρωτογενής τομέας και η Δημόσια Διοίκηση) προκύπτουν ενδιαφέροντα στοιχεία.
Το μέσο ωριαίο εργατικό κόστος μειώθηκε την περίοδο 2008-2014 μόνο στη χώρα μας μεταξύ των χωρών που εντάχθηκαν σε μνημόνια, ενώ την περίοδο 2004-2014 το σχετικό κόστος μειώθηκε μόνο στην Ελλάδα μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε. Παρά τη μείωση του ωριαίου εργατικού κόστους η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας δεν βελτιώθηκε όπως προκύπτει από τα στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο εράνισμα της 21/03/2015.
Οι εξελίξεις σχετικά με την Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων και τα στοιχεία της Eurostat τεκμηριώνουν την αναγκαιότητα άσκησης πολυδιάστατης οικονομικής πολιτικής και υλοποίησης ενός προγράμματος ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης προκειμένου η έξοδος της χώρας από την κρίση να γίνει προς όφελος των λαϊκών τάξεων.
Ερανιστής: Γιώργος Τοζίδης
www.gtozidis.wordpress.com
