Το σοβαρό επεισόδιο που σημειώθηκε στις 5 Ιανουαρίου στο Φαρμακονήσι, με σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής να κάνουν επικινδύνους ελιγμούς δίπλα από σκάφη του ελληνικού Λιμενικού, δείχνει ότι ο κίνδυνος κάποιου «ατυχήματος», σαν αποτέλεσμα των τουρκικών προκλήσεων, είναι στην ημερήσια διάταξη στο Αιγαίο. Το σκάφος του ελληνικού Λιμενικού βρέθηκε στην περιοχή για να ελέγξει μεγάλα αλιευτικά σκάφη, που ψάρευαν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, όταν εμφανίστηκαν 4 σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής κάνοντας τους γνωστούς τσαμπουκάδες.
Η απάντηση της ελληνικής πλευράς ήταν η διεθνοποίηση, κατά την πάγια τακτική του τελευταίου διαστήματος. Με επιστολή του προς τον ύπατο εκπρόσωπο της Ε.Ε. για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Ζοζέπ Μπορέλ, ο Έλληνας ΥΠΕΞ Ν. Δένδιας ζητά την εφαρμογή του ευρωπαϊκού κανονισμού που απαγορεύει εισαγωγές στα κράτη μέλη της Ε.Ε. αλιευμάτων από την Τουρκία, λόγω της πρακτικής παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας (ΠΛΑ) στην οποία προχωρούν τουρκικά αλιευτικά εντός ελληνικών χωρικών υδάτων. Η Ε.Ε. όμως, όπως έχει δείξει η εμπειρία, μπορεί να είναι απλόχερη σε καταδικαστικές δηλώσεις αλλά δύσκολα προχωρά σε έμπρακτες κυρώσεις, παρά τις διαρκείς προκλήσεις.
Οι τσαμπουκάδες όμως δεν αφορούν μόνο στο επιχειρησιακό πεδίο σε Αιγαίο και Έβρο, όσο και με διπλωματικά τετελεσμένα και δηλώσεις εκπροσώπων της γείτονος. «Όχι 12, δεν θα επιτρέψουμε να επεκταθούν τα χωρικά ύδατα ούτε για ένα μίλι στο Αιγαίο. Η απόφαση που έλαβε η Εθνοσυνέλευσή μας το 1995 για αυτό το θέμα είναι σαφής και εξακολουθεί να ισχύει». Με αυτή του τη δήλωση, στα πλαίσια του απολογισμού της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής για το 2022, ο ΥΠΕΞ Μ. Τσαβούσογλου, απαντά στις ελληνικές προθέσεις για επέκταση των χωρικών υδάτων νότια της Κρήτης. Το casus belli επεκτείνεται από το Αιγαίο και στη Μεσόγειο (αλλά και στο Ιόνιο, αν συνυπολογίσουμε και τις υπαγορευμένες από την Άγκυρα αντιστάσεις της Αλβανίας στις συνομιλίες για τη συμφωνία των θαλάσσιων ζωνών με τη χώρα μας), αμφισβητώντας κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, δείχνοντας πως η για χρόνια πολιτική υποχωρήσεων έχει οδηγήσει σε καθολική αμφισβήτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, ανοίγοντας ολοένα και περισσότερο την όρεξη του τουρκικού αναθεωρητισμού.
Η προεκλογική περίοδος σε Ελλάδα και Τουρκία και η πιθανότητα να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος πολιτικής κρίσης και προσωρινών αδύναμων κυβερνητικών σχημάτων, ανοίγει την όρεξη στις ΗΠΑ να προωθήσουν την εκφρασμένη επιδίωξη τους για συνεννόηση στα πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της κοινής προτεραιότητας απέναντι στη Ρωσία
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εξωτερική πολιτική συνεχίζει να ισορροπεί μεταξύ των χλιαρών αντιδράσεων και των εκκλήσεων προς τους συμμάχους, και των ανοιχτών διαύλων με στόχο τον κατευνασμό του θηρίου. Η αντιφατική αυτή στάση –που υπαγορεύεται από τις προτεραιότητες των «συμμάχων» μας, πρώτιστα των ΗΠΑ, και αντανακλά και τις δικές τους εσωτερικές αντιθέσεις όσον αφορά την αντιμετώπιση της Τουρκίας από τη Δύση– αφήνει εν τέλει τη χώρα με μειωμένες άμυνες απέναντι στις προκλήσεις της Άγκυρας. Με όσα γίνονται γνωστά, ο δίαυλος μεταξύ των εξ απορρήτων των κ. Ερντογάν και Μητσοτάκη, Ιμπραήμ Καλίν και Άννας Μαρίας Μπούρα, παραμένει ενεργός, με τους δυο τους να συναντιούνται πρόσφατα στις Βρυξέλες.
Το επόμενο διάστημα είναι βέβαιο πως θα ενταθούν οι πιέσεις για διευθετήσεις. Η προεκλογική περίοδος και στις δύο χώρες και η πιθανότητα να υπάρξει μια μεταβατική περίοδος πολιτικής κρίσης και προσωρινών αδύναμων κυβερνητικών σχημάτων, ανοίγει την όρεξη στις ΗΠΑ να προωθήσουν την εκφρασμένη επιδίωξη τους για συνεννόηση στα πλαίσιο του ΝΑΤΟ και της κοινής προτεραιότητας απέναντι στη Ρωσία. Οι πρόσφατες δηλώσεις του κατά τα άλλα, «σκληρού» στα εθνικά, βουλευτή της Ν.Δ., καθηγητή κ. Ά. Συρίγου, πως είναι προς το συμφέρον της χώρας μας η υπό όρους απόκτηση των F16 από την Τουρκία, γιατί αλλιώς η Τουρκία θα αναζητήσει άλλες πηγές εξοπλισμού, πιο απρόβλεπτες και όχι φιλικά διακείμενες προς τη χώρα μας, σε μια στιγμή μάλιστα που η Τουρκία κορυφώνει το παζάρι με την Ουάσιγκτον, αποτελούν ίσως προάγγελο τέτοιων ζυμώσεων.
