Αποκαλυπτική της πραγματικότητας η ευρωπαϊκή περιπέτεια του Έβο Μοράλες
Η αναγκαστική προσγείωση του προεδρικού αεροσκάφους της Βολιβίας στη Βιέννη εξέθεσε ως προσχηματικές τις διαμαρτυρίες των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων ενάντια στη μαζική παρακολούθηση από την αμερικανική υπηρεσία NSA. Ο Έβο Μοράλες υποχρεώθηκε να προσγειωθεί στη Βιέννη, επειδή ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες –ανάμεσά τους οι Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία– έκλεισαν τον εναέριο χώρο τους στο συγκεκριμένο αεροσκάφος, που πετούσε από τη Μόσχα στη Λαπάζ, εξαιτίας της λανθασμένης υποψίας ότι ο Σνόουντεν βρισκόταν στο αεροσκάφος.
Το περιστατικό αποτελεί όνειδος, ιδιαίτερα για το Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, οποίος μια μέρα πριν είχε ασκήσει κριτική στις υποκλοπές της NSA: «Δεν μπορούμε νε δεχτούμε τέτοιες συμπεριφορές ανάμεσα σε εταίρους και συμμάχους. Απαιτούμε αυτό να σταματήσει αμέσως». Την επόμενη μέρα ενεργούσε ως αναπληρωτής σερίφης των αμερικανικών υπηρεσιών, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του προέδρου της Βολιβίας με μόνο σκοπό να παραδώσει στις ΗΠΑ τον άνθρωπο που έχει αποκαλύψει το δίκτυο παρακολούθησης. Στη συνέχεια η Γαλλία απολογήθηκε στη βολιβιανή κυβέρνηση, με τον Ολάντ να παραδέχεται ευθέως ότι είχε πάρει την απόφαση αυτή ο ίδιος προσωπικά. Έκανε λόγο για συγκρουόμενες πληροφορίες σχετικά με τους επιβάτες, υπονοώντας πως είχε πληροφορίες πως ο Σνόουντεν βρισκόταν στο αεροσκάφος.
Όλες οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συμπεριφέρθηκαν περίπου όπως η γαλλική. Αν και η κοινή γνώμη είναι αγανακτισμένη για τη μαζική παρακολούθηση από τις ΗΠΑ, ούτε μια ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να παράσχει άσυλο στο Σνόουντεν. Όταν η CIA χρησιμοποιούσε τον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο για την απαγωγή υπόπτων για τρομοκρατία με σκοπό να τους βασανίσει, εφαρμόζονταν πολύ διαφορετικοί κανόνες. Ούτε μια κυβέρνηση δεν είχε επικαλεστεί την εθνική της κυριαρχία για να κλείσει τον εναέριο χώρο της, αν και οι πτήσεις ήταν παράνομες. Στην Ιταλία 22 πράκτορες της CIA και ο πρώην επικεφαλής των ιταλικών υπηρεσιών Nicolo Pollari καταδικάστηκαν σε πολυετείς φυλακίσεις για την απαγωγή ενός Αιγύπτιου κληρικού. Ορισμένες χώρες της Ε.Ε. – όπως η Πολωνία και η Ρουμανία – παρείχαν στη CIA ακόμη και εγκαταστάσεις βασανιστηρίων.
Πίσω από αυτή τη στάση βρίσκεται κάτι περισσότερο από τη δουλικότητα και δειλία απέναντι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Αυτό που συνδέει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με την Ουάσιγκτον είναι τα κοινά τους συμφέροντα. Ανησυχούν αν η αμερικανική κυβέρνηση κατασκοπεύει τα κρατικά τους γραφεία, διπλωματικές αποστολές και επιχειρήσεις. Ωστόσο, συνεργάζονται στενά με τις αμερικανικές υπηρεσίες και διατηρούν ένα παρόμοιο μηχανισμό παρακολούθησης και οι ίδιες για τους δικούς τους πληθυσμούς, για την καταστολή της κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης.
Όσο συνεχίζεται η αντιπαράθεση για τις αποκαλύψεις Σνόουντεν τόσο περισσότερο έρχεται στο φως αυτό που συμβαίνει στην ίδια την Ευρώπη. Η Le Monde αποκάλυψε την Τρίτη ότι η γαλλική μυστική υπηρεσία DGSE «συστηματικά συλλέγει τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα από υπολογιστές και τηλέφωνα καθώς και την ανταλλαγή δεδομένων ανάμεσα στη Γαλλία και το εξωτερικό… Το σύνολο των επικοινωνιών μας παρακολουθείται… Οι πολιτικοί μας το γνωρίζουν αλλά ο κανόνας είναι η μυστικότητα: ο γαλλικός Μεγάλος Αδερφός δουλεύει μυστικά και αψηφά κάθε έλεγχο».
Όπως και στις ΗΠΑ, ισχυρίζονται πως οι μυστικές υπηρεσίες ενδιαφέρονται μόνο για τα μετα-δεδομένα, όχι για το περιεχόμενο. «Η DGSE συλλέγει δεδομένα για τα τηλεφωνήματα, τα μέιλ, τα SMS, τα φαξ και το σύνολο της δραστηριότητας στο Διαδίκτυο, στο Google, στο Facebook, στη Microsoft, στην Apple και στο Yahoo», γράφει η Le Monde. «Το δίκτυο αυτό είναι χρήσιμο για τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Κάνει επίσης δυνατό να παρακολουθήσουν κάθε πολίτη οποιαδήποτε στιγμή». Με αυτό τον τρόπο η DGSE συλλέγει δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων δεδομένων που αποθηκεύονται σε τρία πατώματα στα γραφεία της στο Παρίσι. Οι υπερ-υπολογιστές της υπηρεσίας μπορούν να τα επεξεργαστούν με μεγάλη ταχύτητα. Σύμφωνα με τη Le Monde και άλλες γαλλικές υπηρεσίες έχουν πρόσβαση σε αυτή τη βάση δεδομένων. Κάτω από το μανδύα της «ανώνυμης πληροφορίας» ακόμη και η αστυνομία έχει πρόσβαση σε συγκεκριμένες πληροφορίες. Το δίκτυο αυτό είναι εξολοκλήρου παράνομο στο βαθμό που δεν υπάρχει καμιά νομική βάση για τη μαζική αποθήκευση τέτοιων πληροφοριών από τις μυστικές υπηρεσίες.
Η γερμανική μυστική υπηρεσία BND, επίσης, συλλέγει μεγάλο όγκο δεδομένων όπως επιβεβαίωσε ο πρώην επικεφαλής της Hans-Georg Wieck στο ραδιοφωνικό σταθμό Deutschlandfunk. Ο Wieck είπε πως δεν εκπλήσσεται από την έκταση της παρακολούθησης από τις βρετανικές και αμερικανικές υπηρεσίες. Τέτοιες δραστηριότητες είναι «το φυσιολογικό, καθημερινό ψωμοτύρι για τις μυστικές υπηρεσίες»…
Peter Schwarz,
από το World Socialist Web Site
