Έτοιμοι να αποδεχθούν κάθε όρεξη της Cosco για το Λιμάνι
Εντάξει να το καταλάβουμε ότι θέλετε «ανάπτυξη». Άντε, να δεχθούμε ότι λόγω διαφορετικής πολιτικής/ιδεολογικής προσέγγισης εννοείτε την «ανάπτυξη» με διαφορετικό τρόπο (βλέπε ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, με παραχωρήσεις χρήσεων για πολλές δεκαετίες και με ελάχιστα οικονομικά ανταλλάγματα, που είθισται να τα ονομάζετε «εγγυημένο αντάλλαγμα») από ό,τι ο λαός. Από αυτό το άκρο, κύριοι υπουργοί του τρικομματικού θιάσου, έως την πλήρη παράδοση δομών σε ξένους ιδιώτες που σας πατούν στο σβέρκο και σας ζητούν ξεκάθαρα την κατάργηση ακόμη και αυτού του ελάχιστου εγγυημένου οικονομικού ανταλλάγματος, κοροϊδεύοντάς σας κατάμουτρα, υπάρχει τεράστια απόσταση.
Αλήθεια, κύριοι υπουργοί Ναυτιλίας, Ανάπτυξης και Οικονομικών, πόσο θα σκύψετε ακόμα τη μέση; Προκειμένου να αποδείξετε ότι οι ελληνοκινεζικές επιχειρηματικές επαφές είναι επιτυχημένες, είστε έτοιμοι να καταπιείτε αμάσητο το αίτημα της Cosco –που λειτουργεί με αποικιακούς όρους εδώ και 3 χρόνια στον Πειραιά– να καταργήσει την καταβολή του εγγυημένου ανταλλάγματος για τις Προβλήτες που διαχειρίζεται (ύψους 3,4 δισ. ευρώ σε βάθος 35 ετών) με τη δικαιολογία ότι την έχει επηρεάσει η κρίση;(!)
Τι σου λένε, δηλαδή, οι Κινέζοι; Για να προχωρήσουμε την επένδυσή μας στην Προβλήτα ΙΙΙ (κάτι που δεν αφορά τη σύμβαση παραχώρησης, καθώς αποτελεί καθαρά εταιρική επένδυση για παραγωγή κέρδους), θα χρειαστούμε τα λεφτά που θα σας δίναμε, γιατί αλλιώς μας πιάνει η κρίση (στην επιστολή τους το γράφουν κομψά και σε επιχειρηματική ορολογία λέγοντας «η διατήρηση του εγγυημένου ανταλλάγματος θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της δραστηριότητάς μας και σε υψηλά τιμολόγια, διότι περιορίζει την ευελιξία μας»). Χαρίστε μας (λοιπόν) το εγγυημένο αντάλλαγμα, για να κάνουμε τη δική μας επένδυση και εάν τελεσφορήσει και η αγοραπωλησία του ΟΛΠ (για τον οποίο ο αρμόδιος υπουργός Ναυτιλίας, μιλώντας σε διεθνές συνέδριο, το μόνο που βρήκε να πει ήταν ότι δεν έχει προχωρήσει στις προγραμματισμένες επενδύσεις –απαξιώνοντάς τον λίγο πριν την ιδιωτικοποίηση), μία η άλλη είμαστε.
Και καλά αυτοί είναι ξεκάθαροι: τους νοιάζει η επιχειρηματική τους ευελιξία. Εσείς πόσο «ευέλικτοι» είστε, τελικά, σε τέτοιες χάρες;
Κ.Ρ.
