Οι εργαζόμενοι περιφρουρούν το κτίριο και ο επιχειρηματίας τη βίλα του
«Στο περιοδικό που δούλευα ο συνδικαλισμός ήταν πολυτέλεια, τώρα συνειδητοποιώ ότι είναι ανάγκη». Σε αυτή την απλή φράση ενός εργαζόμενου των εκδόσεων Λυμπέρη περικλείεται η αγωνία, αλλά και η ραγδαία μεταστροφή του κλίματος σε μια από τις επιχειρήσεις που θεωρούνταν βασίλειο του life style.
Οι εργαζόμενοι του Ομίλου με απεργιακές κινητοποιήσεις από την προηγούμενη Δευτέρα διεκδικούν δυναμικά τους οφειλόμενους τέσσερις μισθούς, αλλά και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους. Ο ιδιοκτήτης του Ομίλου έχει «εξαφανιστεί» από τις εγκαταστάσεις στο Κορωπί, έχοντας εγκαταλείψει το κτίριο μαζί με τα 15 περιοδικά και τους 2 ραδιοφωνικούς σταθμούς που μέχρι πριν λίγο καιρό υποτίθεται ότι αγωνιζόταν να σώσει.
Στην ουσία όλο το προηγούμενο διάστημα αγωνιζόταν να σώσει όσα περισσότερα μπορούσε για… πάρτη του. Μεταβίβασε με πολύπλοκες διαδικασίες τίτλους περιοδικών σε «τρίτα» επιχειρηματικά σχήματα, εκχώρησε έσοδα σε τράπεζες και στο τέλος εγκατέλειψε το πολυτελές κτίριο όπου στεγαζόταν η επιχείρηση για να διαπραγματευτεί με τη Eurobank τη σωτηρία της βίλας του.
Οι εργαζόμενοι περιγράφουν γλαφυρά τη συμπεριφορά του εργοδότη τους, σε κείμενο που κυκλοφορούν:
«Την Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012, ο “καπετάνιος” με ένα επιτηδευμένα “συγκινητικό” e-mail (που έκανε πολλούς φίλους του από τα media και όχι μόνο, να σπεύσουν να προσφέρουν χαρτομάντιλο παρηγοριάς στην οικογένεια Λυμπέρη) ανακοίνωσε τον τερματισμό της λειτουργίας των Εκδόσεων Λυμπέρη στους 200 εργαζόμενους που έχουμε απομείνει εδώ, στο -ήδη- από καιρό λεηλατημένο κτίριο του Κορωπίου. Δεν ήταν εδώ. Δεν ήταν μαζί μας. Ο “καπετάνιος” είχε προλάβει και είχε “σωσίβια” που, κάτω από εξαιρετικά αμφιβόλου νομικής υπόστασης ενέργειες, πήρε μαζί του: τα περιοδικά Hello!, ΕΓΩ Weekly, 7 Μέρες TV, και Τηλεκοντρόλ».
Σήμερα και οι πλέον δύσπιστοι έχουν πειστεί: «Ο “καπετάνιος”, ακόμα και την τελευταία στιγμή, έλεγε ασύστολα ψέματα. Έλεγε κατά συρροή ψέματα σε διακόσιους εργαζόμενους στους οποίους όφειλε τέσσερις μισθούς, οι οποίοι δεν είχαν χρήματα ούτε για τα εισιτήριά τους πλέον, κι όμως ταξίδευαν μέχρι την άλλη άκρη της Αττικής για να κυκλοφορήσουν στην ώρα τους και στην εντέλεια όλα τα περιοδικά του».
Οι εργαζόμενοι με συνεχή παρουσία στις εγκαταστάσεις, με συνεχείς συνελεύσεις και με τη συμπαράσταση των σωματείων του Τύπου οργανώνουν έναν σημαντικό αγώνα. Απορρίπτουν τις «πονηρές» προτάσεις του εργοδότη τους, διεκδικούν όλα τα δικαιώματά τους και γράφουν μια ιστορία διαφορετική από αυτές που περιέγραφαν τα περιοδικά στα οποία εργάζονται: μια ιστορία αγώνα και αξιοπρέπειας.
*Τις παρατυπίες στη διαδικασία αναστολής λειτουργίας του Ομίλου Λυμπέρη καταγγέλλουν με ερώτησή τους στη Βουλή 19 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ζητώντας την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτόν.
